حدیث پایان حق پیروزى و پایان باطل نابودى

امام زمان(علیه السلام) می فرمایند:

أَبَى اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَلْحَقِّ إِلاّ إِتْماماً، وَلِلْباطِلِ إِلاّ زَهُوقاً

اراده ى حتمى خداوند بر این قرار گرفته است که ـ دیر یا زود ـ پایان حق، پیروزى، و پایان باطل، نابودى باشد.

الغیبة، طوسى، ص287، ح246 ؛ احتجاج، ج2، ص279 ؛ بحارالأنوار، ج53، ص193، ح21 .

این عبارت، قسمتى از جوابى است که حضرت(علیه السلام) به نامه ى احمد بن اسحاق اشعرى قمّى داده اند. حضرت، در این نامه، بعد از ردّ ادعاى جعفر (عموى خود)، خودش را وصىّ و امام بعد از پدرش امام حسن عسکرى(علیه السلام) معرفى مى کند؛ آن گاه به این نکته اشاره مى کند که سنّت الهى به این تعلّق گرفته است که حقّ و حقیقت را یارى کند و به جایگاه رفیع خود برساند، هر چند در طول تاریخ با آن مبارزه شود؛ از طرف دیگر، سنّت الهى به این تعلّق گرفته است که باطل ـ هر چند مدّتى جولان دهد و حاکم باشد ـ نابود گردد و جز اسمى از آن باقى نماند. سرنوشت فرعون ها و ... این نکته را به خوبى نشان داده است؛ لذا بر ماست که همیشه، دنباله رو حقّ و حقیقت باشیم و از تلخى ها و دشوارى ها در این مسیر نهراسیم، و هیچ گاه دل به ظاهر فریبنده ى باطل نبندیم؛ زیرا، نور حق بالاخره به ثمر مى نشیند و باطل را نابود مى کند.

منبع: شرح چهل حدیث از حضرت مهدى(علیه السلام)، على اصغر رضوانى، انتشارات مرکز مدیریت حوزه علمیه قم (1382).