نحوه ی برقراری ارتباطتان را تغییر دهید و روابط خویش را بهبود بخشید
بخش اعظمی از آنچه که به دیگران انتقال میکنیم، غیر کلامی است.
تعداد کلمات 1318 / تخمین زمان مطالعه 7 دقیقه
افرادی که نگرانند مبادا در نظر دیگران بد جلوه کنند، اغلب اوقات، عملاً بسیار خوب به نظر می رسند و عملکردشان بسیار بهتر از آن چیزی ست که فکرش را می کنند. با این همه، افراد کمرو، در برخی موقعیت ها، ممکن است خود را به بهترین وجه ممکن نشان ندهند. برای مسأله ی اخیر دلایل متعددی وجود دارد. نخست اینکه سال ها اجتناب، فرصت تسلط بر مهارت های ارتباطی را از آنان سلب کرده است. لازمه ی مسلط شدن بر هنری به نام برقراری ارتباطِ اجتماعی ـ درست مانند یادگیری رانندگی ـ تمرین و ممارست است. برای مثال، بدون داشتن تجربه ی قبلی در زمینه ی مصاحبه ی استخدامی، بعید است که فرد در طی نخستین مصاحبه، عملکرد درخشانی داشته باشد.
دومین دلیل به ماهیت خودِ اضطراب بر می گردد. اضطراب سبب می شود فرد نتواند آن طور که دلش می خواهد به فعالیت بپردازد. برای مثال، اگر به هنگام سخن رانی، قلبتان تند تند بزند، ممکن است رشته ی افکارتان نیست و نابود شود؛ چون توجه تان تقریباً فقط به قفسه ی سینه تان معطوف می شود.
سوم اینکه دیگران ممکن است، گاهی اوقات، برخی از راهبردهای اجتنابی و رفتارهای ایمنی بخشِ نامحسوس (برای مثال، بسیار دور ایستادن از دیگران، اجتناب از برقراری تماس چشمی، یا سخن گفتن از ته چاه) را که عده ای برای کنترل اضطرابشان انجام می دهند، نشانه ای از آشفتگی، گوشه گیری، خشم، یا مشکل اجتماعی تلقی کنند. این امر باعث می شود پاسخ متفاوتی به آنان بدهند. به سخن دیگر، کارهایی که برای اجتناب از پاسخ های منفیِ دیگران انجام می دهید، گاه، ممکن است باعث شود پاسخ هایی از خود نشان دهند که به هر دری می زنید تا بروز پیدا نکنند.
چنانچه خود را به کرات با موقعیت های اجتماعیِ ترسناک رویارو کنید و تفکرِ اضطراب زا را بارها و بارها به چالش بکشانید، به احتمال فراوان احساس آرامشِ بیشتری خواهید کرد. در نتیجه، عملکردتان نیز بهبود خواهد یافت.
مراجعه کنید به مقاله تکنیک های رویارویی با اضطراب اجتماعی
با این همه، به کارگیری چند رهنمون کمک می کند مهارت های برقراری ارتباط را بهتر شکل دهید. در این مقاله، در این باره که رفتارهای اضطراب زای خود را چه گونه متوقف سازید، پیشنهادهایی عرضه شده؛ مقصود رفتارهایی ست که احتمال مواجه شدن با قضاوت های منفیِ دیگران را افزایش می دهد.
هنگام مطالعه به خاطر داشته باشید که مهم نیست مهارت های اجتماعی تان چه قدر خوب است، چون هرگز عالی نخواهند بود. مانند همه، هر از گاهی، سوتی خواهید داد و حال طرف مقابل را خراب خواهید کرد. خوشبختانه، مهم نیست که در تمام موقعیت ها عالی عمل کنید. در واقع، امکان ندارد که بتوانید در تمام موقعیت ها عالی عمل کنید. آن دسته از رفتارهای اجتماعی که در یک موقعیت، مؤثر واقع می شود، به هزار و یک دلیل، در موقعیت های دیگر کارایی ندارند. برخی از این دلایل عبارت است از ارزش ها، انتظارات، تجارب حاصل از زندگی، و زمینه های فرهنگیِ افرادی که با آنان در تعامل هستید. برای مثال، استفاده از فلان روش باعث می شود فرد «الف» به پیشنهادِ شما درباره ی بیرون رفتن لبیک بگوید. با این حال، اگر از همین روش برای فرد «ب» استفاده کنید ممکن است نتیجه ی عکس بگیرید.
اضطراب اجتماعی بر عملکرد فرد در حین ارتباطات اجتماعی (برای مثال، مصاحبه های استخدامی، سخن گفتن در جمع، ملاقات با نامزد، مذاکره بر سر فلان موضوع، مقابله با تعارضات بین فردی، و برقراری گفت و شنودی غیر رسمی) لطمه وارد می کند. در این مقاله، فقط به مهارت های مربوط به دو حوزه پرداخته می شود: ارتباط غیر کلامی (زبان بدن، برقراری تماس چشمی، و جز اینها) و باز کردن سر صحبت.
ارتباط غیر کلامی
افراد کمرو یا مضطرب اغلب دست به دامان رفتارهایی می شوند تا از شدت و طول مدتِ تعاملاتشان بکاهند. به عبارت دیگر، برای اجتناب از قضاوت های منفیِ دیگران، به هر دری می زنند تا با کسی ارتباط برقرار نکنند. البته، ارتباط برقرار نکردن امری محال است. حتی اگر از مهمانی ها و جلسات مختلف به کلی اجتناب کنید، به افرادی که منتظرند شما را در آن مکان ها زیارت کنند، پیامی منتقل می کنید. برای مثال، دیگران ممکن است غیبت های مکرر در شب نشینی ها را نشانه ی کمرویی، فراموش کاری، تنبلی، مشغله ی زیاد، یا لذت نبردن از معاشرت با آنان تلقی کنند. علاوه بر اجتناب، رفتارهای غیر کلامیِ نامحسوس تری نیز از افراد کمرو سر می زند که برخی از آنها عبارت اند از:
اجتناب از برقراری تماس چشمی
بسیار خندیدن
اصلاً نخندیدن
بسیار آهسته سخن گفتن
بسیار تند سخن گفتن
بی قرار یا به گونه ای به نظر رسیدن انگار که فرد عجله دارد (برای مثال، قدم زدن یا وول خوردن)
فاصله گرفتن از دیگران
دست به سینه نشستن یا پا روی پا انداختن
در بسیاری موارد، رفتارهای غیر کلامی که در بالا اشاره شد، پیامی با این محتوا منتقل می کنند: «طرف من نیا!»؛ حتی زمانی که جملاتِ شما مطالب بسیار متفاوتی را بیان می کنند. در چنین اوضاع و احوالی، جای تعجب ندارد اگر دیگران به این رفتارها پاسخ سردی بدهند. رفتارهای جایگزین (مانند برقراری تماس چشمیِ مناسب، ایستادن در فاصله ای مناسب از دیگران، سخن گفتن با شدتی که آنان صدایتان را بشنوند، حفظ موضع گشودگی، لبخند زدن به طریقی مناسب) به احتمال بسیار بیشتری سبب می شود تا دیگران پاسخ مثبتی بدهند.
تمرین: رفتارهای غیر کلامی تان را ثبت کنید و جایگزین هایشان را به محک آزمون بزنید
مهارت های برقراری ارتباط
منبع :
برگرفته از کتاب رهایی از کمرویی؛ مارتین ام آنتونیبیشتر بخوانید :
افزایش روابط اجتماعی با اعتماد به نفس
تکنیک های رویارویی با اضطراب در معاشرت های اجتماعی (بخش اول)
ارتباط نگرش با روابط اجتماعی
روابط اجتماعی