گام به گام با بچه ها (دو سالگی)

دو سالگی شروع ارتباط قوی تر کودک با پیرامون خود است.
 

چکیده: دو سالگی مرحله ای از زندگی است که اسمش بد در رفته، شاید به این خاطر که یک کودک سالم اولین تلاش ها را برای کسب استقلال و قدرت در این سن شروع می کند. بیایید با کودک دو ساله و ویژگی های او بیشتر آشنا شویم.

تعداد کلمات 976 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه 

با استفاده از همه قسمت های پای خود و با ایمنی تمام، می دود. به سهولت به راه می افتد، می ایستد و از کنار موانع عبور می کند.
برای استراحت یا بازی کردن با شیئی که روی زمین قرار گرفته است، با دقت و اطمینان کامل چمباتمه می زند و بدون استفاده از دست، برمی خیزد.
اسباب بازی های چرخ دار بزرگ را به سهولت هل می دهد و می کشد و معمولا می تواند در حال کشیدن آن، عقب عقب راه برود. اسباب بازی های چرخدار کوچک نخ دار را با درک دقیق از جهات، به این طرف و آن طرف می کشد.
برای نگاه کردن از پنجره با باز کردن در، از مبل و صندلی بالا می رود و می تواند دوباره از آنها پایین بیاید.
نسبت به اندازه خود و در ارتباط با اندازه و موقعیت اشیاء پیرامونش، درک روزافزونی از خود نشان می دهد و می تواند اشیاء را در فضاهایی نظیر قفسه ظروف یا جعبه های مقوایی قرار دهد.
می تواند با چسبیدن نرده یا دیوار، با قرار دادن هردو پا بر روی یک پله، از پله ها بالا و پایین برود.
می تواند یک توپ کوچک را بی آنکه از دستش بر زمین بیفتد، با بالا بردن دست به جلو یا عقب پرتاب کند.
می تواند همزمان با لگدزدن به توپ، راه برود.
می تواند روی یک سه چرخه کوچک بنشیند، اما هنوز نمی تواند رکاب بزند. با پا زدن به زمین، سه چرخه را حرکت می دهد. روی سه چرخه می نشیند و آن را راه می برد، اما هنوز نمی تواند رکاب بزند
 

دارای مهارت خوبی در دستکاری اشیاء است. اشیاء ریز را با دقت و بدون تأخیر برمی دارد و با مهارتی روزافزون آنها را در جای درست خود قرار می دهد.
می تواند شش تا هشت مکعب را روی یکدیگر قرار دهد. استفاده از شست و دو انگشت اول، مداد را به جهت نوک آن در دست می گیرد.
می تواند کشیدن خطوط عمودی و برخی اوقات شکل، را تقلید کند.
از تماشای تصاویر کتاب ها لذت می برد. جزییات ظریف و دقیق را در تصاویر مورد علاقه اش تشخیص می دهد. صفحات کتاب را تک تک ورق می زند.
پس از یک بار نشان دادن به او، تصاویر بزرگسالان آشنا را از روی عکس تشخیص می دهد، اما معمولا هنوز تصویر خودش را نمی تواند تشخیص دهد.
 

به طور قابل تشخیص و مناسبی، تعداد پنجاه واژه یا بیشتر را در جملات خود به کار می برد و مفهوم تعداد بیشتری را نیز می فهمد. برای تشکیل دادن جملات ساده، دو یا چند کلمه را در کنار هم قرار می دهد.
به مکالماتی که به او ارجاع دارند توجه دارد و به محاورات عمومی افراد نیز با تمایلی آشکار گوش فرا می دهد. با مفهوم نام خود آشناست. در خلال بازی، به طور پیوسته و در قالب تک گویی های طولانی با خود حرف می زند، اما ممکن است این سخنان برای دیگران غیر قابل درک باشد.
تقریبا به طور پیوسته، سخنان دیگران را تکرار و تقلید می کند و بر تکرار یک یا چند کلمه تأکید می ورزد. در تکرار ریتم ها و ترانه های کودکانه مشارکت می کند. اگر از او خواسته شود، به مو، دست، پا، بینی، چشم، دهان و کفش خود یا دیگران اشاره می کند. نام تصاویر و اشیاء آشنا را می داند. دستورات ساده مثل: «برو ببین کی در می زند» را انجام می دهد.
اسباب بازی های خانه عروسک خود را به طور اداری مرتب و «تعریف با کارکرد» می کند و اگر از او خواسته شود، با ذکر نام به آنها اشاره می کند.
اشیاء آشنا را در دست بزرگسالان می گذارد.
 

با استقلال کامل، باقاشق غذا می خورد، اما به کمترین بهانه ای دچار حواس پرتی و دستپاچگی در انجام این کار می شود. بدون ریختن مایعات از داخل فنجان، آن را بلند می کند، از آن می نوشد و بدون هیج مشکلی، فنجان را دوباره در جای خود می گذارد.
هنگام غذا خوردن، درخواست غذا و نوشیدنی می کند.
کفش و کلاه خود را می پوشد.
معمولا می کوشد تا نیاز خود به دستشویی را در فاصله زمانی معقولانه تری بر زبان آورد، اما هنوز در این مورد قابل اطمینان نیست.
در ارتباط با محیط پیرامون خود، به شدت کنجکاو است، می تواند دستگیره درها را به پایین بکشد، در را باز کند و معمولا به بیرون از خانه برود.
نسبت به خطرات معمول، درک اندکی دارد.
در خانه به دنبال والدین یا پرستاران به راه می افتد و کارهای خانه داری را همزمان در قالب بازی تقلید می کند.
به طور خود به خود به فعالیت های نقش پذیری ساده یا باورپذیری موقعیتی می پردازد.
پیوسته خواستار توجه والدین یا پرستاران است. هنگام تأثر، خستگی یا ترس، به شدت به فرد بزرگسال می چسبد و هنگامی که با این درخواست او مخالفت شود، لجبازی و عصیانگری می کند. هنگامی که خسته و یا در تلاش برای فهم چیزی است، کج خلق می شود، اما معمولا خیلی زود توجه او منحرف می گردد.
با سماجت از اشیائی که متعلق به اوست، دفاع می کند.
از توجه کردن به سایر کودکان، به ویژه آشنایان شود، اکراه و بی میلی نشان می دهد. به تأخیر انداختن یا تبدیل خواسته هایش، به هیچ وجه خوشایند او نیست.
 
منبع: کتاب «از تولد تا پنج سالگی»

نویسنده: ماری، دی شریدان
مترجم: محمود مزینانی