نوجوانی و گروه همسالان (بخش اول)

نوجوانان همواره در معرض رفتارهای پرخطر و نیز تحت تاثیر دوستان و گروه همسالان خود می‌باشند. در این نوشتار به نقش گروه همسالان در موفقیت و شکست های نوجوانان اشاره خواهد شد.
چهارشنبه، 9 خرداد 1397
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: سیدروح الله حسین پور
موارد بیشتر برای شما
نوجوانی و گروه همسالان (بخش اول)
 همسالان موفق، می توانند برای نوجوان عامل موفقیت های بسیاری باشند.
 
چکیده: نوجوانان همواره در معرض رفتارهای پرخطر و نیز تحت تاثیر دوستان و گروه همسالان خود می‌باشند. در این نوشتار به نقش گروه همسالان در موفقیت و شکست های نوجوانان اشاره خواهد شد.

تعداد کلمات 923 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه
 
نوجوانی و گروه همسالان

نوجوانی و ویژگی های آن

نوجوانی به دوره ای از رشد اطلاق می شود که زمان گذار و انتقال از کودکی به بزرگسالی است و شروع و پایان آن از فرهنگی به فرهنگ دیگر تغییر می کند. از نوجوانی به عنوان دوره انتقال یاد می شود. انتقال از نارسی و نابالغی کودکی به رسش و بالیدگی بزرگسالی. نوجوانی دوره ای است که در آن افراد یاد می گیرند از نظر اجتماعی مسئولیت اعمال خود را بپذیرند. در اغلب فرهنگ ها نوجوانان تقریبا یک دوره ده ساله را از شروع بلوغ تا رسش کامل زیست شناختی طی می کنند.
در طول این دوره نوجوانان با تحولات مختلف از نظر جسمانی، شناختی، عاطفی و اجتماعی روبروست، تغییراتی که عموما از حدود  12-11 سالگی شروع می شود و در سن 20 سالگی خاتمه می یابد . همراه با این تغییرات ، نوجوان با مسئولیت ها و مزایای مختلف ، که از سایر دوره ها متفاوت است، مواجه می شود و با این جنبه ها دوره نوجوانی نمود پیدا می کند.
واژه نوجوانی از کلمه لاتینی     ADOLESCENCE به معنای رشد کردن و بزرگ شدن استنتاج شده است، رشدی که منجر به طی مرحله ای جدید از چرخه زندگی می شود و در نهایت کودکی را به بزرگسالی پیوند می دهد.
برخی از نظریه پردازان دوره نوجوانی را پر تنش و تؤام با شور و هیجان می دانند. افراد در دوره نوجوانی دستخوش دگرگونی های چشمگیری می شوند که غالبا همراه با نوسانات پر شور عاطفی بوده، نوجوان را با احساسات متناقض و تحریکات فیزیولوژیکی و غیره روبرو می سازد. استانلی هال برای بیان این دگرگونی ها مفهوم «طوفان و فشار » را به کار برده است .
هم چنین او از این دوران به عنوان «تولد دوباره» یاد می کند، زیرا در این مرحله تکامل یافته ترین خصوصیات انسانی ظاهر می شود.
 

نوجوانی دوره مسئله آفرینی

نوجوانی دوره ای مسئله آفرین  است . البته هر سنی مسایل خاص خودش را دارد ، با این حال مسایل نوجوانی ، اغلب برای پسران و دختران به گونه ای است که به سختی می توانند از عهده حل آن بر آیند.
دو دلیل برای این مسئله وجود دارد:
اول این که در سراسر دوره کودکی، مسایل و مشکلات آن ها در نهایت توسط والدین و معلمان حل می شده است، اما با ورود به دوره نوجوانی، بسیاری از نوجوانان به دلیل بی تجربگی ، به تنهایی از عهده حل مسایلشان بر نمی آیند.
دوم این که نوجوانان دوست دارند احساس کنند که افرادی مستقل و آزادند. آن ها در خواست ارائه راهی را دارند که خودشان بتوانند از عهده حل مسایل بر آیند و کوشش هایی را که توسط والدین و معلمان برای کمک به آنها صورت می گیرد، نمی پذیرند.
بسیاری از نوجوانان به دلیل ناتوانی در غلبه بر مسایل – به تنهایی و تمایل به استقلال – حل مسایل و مشکلات را فراتر از توان خویش می یابند و لذا برای حل مسایل خود ، به جست وجوی کانون های اتکایی غیر از والدین و معلمان می پردازند .
مطابق الگوی هشت مر حله ای تحول روانی – اجتماعی اریکسون ( 1980-1986 -1959)، شکل گیری هویت، عمده ترین تکلیف دوره نوجوانی است. به عبارت دیگر نوجوانی زمان جست و جو برای  هویتی بی همتا. هویتی که نوجوانان درصدد تا به طور روشن با آن مواجه شود این است او کیست؟ آیا او یک کودک است یا بزرگسال؟  آیا او توانایی آن را دارد که روزی به عنوان یک همسر یا پدر باشد؟
جست وجوی هویت، فرآیندی است که بر رفتارهای نوجوان اثر می گذارد. افراد در دوره نوجوانی و در مسیر جست و جوی هویتی برای خود ، بحرانی را تجربه می کنند که به«بحران هویت» معروف است. در این مرحله نوجوان مکلف است تا بحران«هویت در برابر سر درگمی نقش» را حل و فصل کند.
در این راه و در تلاش برای رسیدن به هویتی با ثبات، او ناگزیر به پاسخگویی به سوالاتی در محدوده ارزش ها، شغل، ارتباطات بین شخصی، نقش های جنسیتی، مذهب، وابستگی سیاسی و ... است.
همسالان در فرایند هویت یابی نوجوانان نقشی مهم ایفا می کنند. سه مرحله ای را که در آن نوجوانان هویت را در تعامل با همسالان به دست می آورند ، مشخص می شود. در طول مرحله اول، آن ها در تعامل با همسالان« تعریف از خود» را یاد می گیرند. مرحله دوم شامل استفاده نوجوان از همسالان برای آزمون هویت های چند گانه است و در مرحله سوم آن ها مورد پذیرش همسالان، به عنوان شرکای هم شأن و جایگاه، واقع شده، یکی می شوند.
روبرو شدن با تغییرات جسمانی ناشی از بلوغ، یکی دیگر از ویژگی های دوره نوجوانی است. تغییرات ناشی از این دوره امیالی را در نوجوان ایجاد می کند که وی باید برای برآوردن آنها هذف های تازه ای در خارج از کانون خانواده جست و جو کند. تا پیش از دوره نوجوانی روابط عمده فرد با دیگران، بیش تر به اعضای خانواده و دوستان نزدیک محدود است، ولی از این سن به بعد روابط اجتماعی او گسترش می یابد.
هم زمان با این تغییرات، نوجوان با مسئله کسب استقلال از والدین نیز مواجه می شود و بنا بر این اجتماع، مدرسه، معلمان و به ویژه همسالان، نقش تعیین کننده ای در شکل گیری شخصیت نوجوان خواهند داشت.
 
ادامه دارد ...

نویسنده : محمدحسین افشاری

بیشتر بخوانید : 
نوجوانی و گروه همسالان (بخش دوم)
نقش همسالان در دوران نوجوانی
ده ویژگی خاص در دوران نوجوانی
تکامل روانی - جنسی نوجوان
شناخت نوجوانی و تبعات و مشکلات آن
نقش خانواده در تربیت نوجوانان
اهمیت خانواده در دوران نوجوانی



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.