حفظ آرامش در مقابل سرزنش والدین

زمانی که والدین فریاد می زنند می تواند ترسناک و آزار دهنده باشد. ممکن است شما حتی لایق این سرزنش ها نباشید اما گوش بدهید که والدین شما چه می گویند. آرامش تان را حفظ کنید. جواب آنها را طوری ندهید که عصبانی تر شوند. طوری بحث را پیش ببرید که فریاد های آنها را آرام کنید . قدم های زیر به شما کمک خواهند کرد تا چطور این موقعیت را با آرامش کنترل کنید.
جمعه، 5 مرداد 1397
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
حفظ آرامش در مقابل سرزنش والدین
سکوت کنید، نفس عمیق بکشید و با دقت به حرف های والدین خود گوش دهید.
 
چکیده :  زمانی که والدین فریاد می زنند می تواند ترسناک و آزار دهنده باشد. ممکن است شما حتی لایق این سرزنش ها نباشید اما گوش بدهید که والدین شما چه می گویند. آرامش تان را حفظ کنید. جواب آنها را طوری ندهید که عصبانی تر شوند. طوری بحث را پیش ببرید که فریاد های آنها را آرام کنید . قدم های زیر به شما کمک خواهند کرد تا چطور این موقعیت را با آرامش کنترل کنید.

تعداد کلمات 1642 /  تخمین زمان مطالعه 8 دقیقه

چگونه زمانی که والدین شما را سرزنش می کنند، آرامش خودتان را حفظ کنید؟

بخش اول: درعین اینکه با دقت به حرفهایشان گوش می­ دهید، آرامشتان را حفظ کنید

قدم اول: فریاد زدن ابدی نیست

ممکن است تصور کنید، والدینتان دو سه ساعتی است که فریاد میزنند ،اما واقعا کمتر والدینی توان و قدرت چنین کاری را دارد ، اگر به درستی پاسخشان را دهید، آنها حتما فریاد زدنشان را متوقف می کنند. به خودتان بگویید آنقدر قوی هستید که بتونید این فریاد ها را تحمل کنید. بالاخره هر فرزندی در این شرایط قرار میگیرد و باید یاد بگیرد در این شرایط چطور رفتار کند.
 

قدم دوم: در حین فریاد زدن هایشان، از حرف زدن و گریه و زاری اجتناب کنید و ساکت بمانید

ممکن است اگر چیزی بگویید، به عنوان حاضرجوابی یا پررویی شما برداشت کنند، حتی اگر از کلمات مودبانه استفاده کنید. حتی این امکان وجود دارد که شما هیچ کاری نکرده باشید که مستحق دعوا و فریاد باشید و حال کلی آنها به خاطر مسیله ی دیگری خوب نباشد .
 

قدم سوم: نفس بکشید

 زمانی که کسی سر شما فریاد می­زند به عکس العمل بدنتان در این موقعیت دقت کنید، احتمالا احساس تنش و اضطراب می­ کنید . نفس های عمیق بکشید اینکار به شما کمک می­ کند تا آرامتر بمانید . دم و بازدمتان را به این شکل تنظیم کنید. چهار ثانیه نفس بگیرید  و تا جایی که می توانید بازدمتان را طولانی کنید. هوای دم تان را تا انتهای شکمتان پایین ببرید آنقدر که شکم تان باد کند .
 

قدم چهارم: خودتان را رها کنید

 گاهی جدا شدن از رفتار زننده باعث می ­شود شما این فریاد ها را به خودتان نگیرید. به خصوص زمانیکه والدین تان از چیز دیگری ناراحت باشند. این کار آنها باعث می­ شود بتوانند برآشفتگی شان را سر چیز های دیگر خالی کنند و این تقصیر شما نیست..
بهترین راه برای حفظ آرامش زمانی که سرتان فریاد می زنند این است که بر روی چهره آنها متمرکز شوید . جزییات چهره شان را نگاه کنید و فشاری که در اثر فریاد زدن به آنها وارد می شود را ببینید.  به جای اینکه برای حرف های آنها دنبال دلایل منطقی بگردید ناامیدی و خستگی ای که در صورتشان ظاهر شده را ببینید. اینگونه به این نتیجه می­رسید که با این که شما کسی هستید که سرش فریاد میزنند اما والدین تان هم تحت فشار هستند. مجددا متذکر می­ شوم که ممکن است استرس آنها مستقیما ناشی از رفتار و عمل شما نباشد .
 

قدم پنجم:  به والدینتان احترام بگذارید و خوش رفتار باشید

زمانی که عصبانی هستند و فریاد می زنند، برایشان لیوانی آب بیاورید و با ادب و احترام بگویید، امیدوارم صدایتان نگرفته باشد. اینکار باعث می شود آنها متوجه شوند فریاد زدنشان کار اشتباهی بوده به خصوص اگر شما مقصر نباشید.
 

قدم ششم : گوش دهید

 حواستان به آسمان هفتم نباشد، خوب گوش دهید تا متوجه شوید چرا آنها ناراحتند. زمانی که فریادشان فرو نشست و می توانستید حرف بزنید، حرف هایی که آنها زده اند را تکرار کنید تا متوجه شوند که به حرف هایشان گوش داده اید. ضمنا این باعث می شود خود والدینتان هم متوجه شوند چه چیزهایی در عصبانیت گفته اند.
_نشانه هایی مبنی بر اینکه به حرف آنها گوش می دهید، بفرستید. مثلا سرتان را تکان دهید، ابروهایتان را بالا بیندازید، یا بگویید ((منظورتان را می فهمم.))
_به کلمات کلیدی که نشان می دهد والدین تان از چه چیزی ناراحتند، توجه کنید. اگر به خاطر اتفاق خاصی ناراحتند، از جزییات بپرسید. اما اگر از سلسله مسایل و اتفاقات ناراحتند، ببینید دقیقا چه مسایلی آنها را به این نقطه کشانده که این اندازه عصبانی شوند.
 

قدم هفتم: قبل از اینکه جواب دهید، فکر کنید

 این باعث می شود شما در جوابشان فریاد نزنید، وسایل را پرتاب نکنید و در را به هم نکوبید. حواستان باشد پاسخ های شدید از سمت شما باعث می شود شرایط حادتر شود و فریاد ها ادامه پیدا کند یا حتی شدیدتر شود. والدین تان به دلیل یا دلایلی عصبانی اند، حتی اگر اشتباه می کنند، این فریاد ها نشان می دهد آنها از چیزی خسته و ناامید اند و می خواهند شنیده شوند و خودشان را خالی کنند.
_ با عصبانیت جواب دادن باعث می­شود، درست فهمیده نشوند، پس احتمال ادامه دار شدن فریاد ها و دعوا می­رود.
_گاهی والدین کوچکترین حرکات مثل، مالیدن چشم ها، نیشخند یا ادا در آوردن را هم نوعی بی احترامی قلمداد می­ کنند. پس کاملا حواستان به حرکات و رفتارتان باشد.  
_به عکس العمل­ هایی که والدینتان نمی توانند آنها را تحمل کنند، فکر کنید. تکرار این کارها آنها را عصبانی تر میکند، حتی اگر به خاطر رفتارشان تحریک شده اید که همان رفتارها را انجام دهید.
 

قدم هشتم: اگر فریاد ها بیش از اندازه شد، با احترام محل را ترک کنید.

 اگر دعوا به جایی کشید که شما قادر نبودید با احترام و آرامش جواب دهید، اتاق را ترک کنید. بگویید اگر ایرادی ندارد بعدا در مورد این مشکل صحبت می کنید. و مختصرا توضیح دهید که فریاد هایشان مانع از این می شود که به درستی فکر کنید. از عبارات اتهام آمیز مثل(( داد و بیداد شما اعصاب خورد کن است و من را دیوانه می کند.)) استفاده نکنید.
_به جای این بگویید، من می خواهم این مشکل را حل کنم، اما الان برای داشتن مکالمه خوب خیلی گیج هستم. می خواهم به اتاقم بروم تا فکر کنم.
_ترک کردن محل ممکن است سخت باشد، چون بعضی از والدین آنرا بی احترامی قلمداد می کنند. نهایت تلاشتان را بکنید تا متوجه شوند شما می خواهید این مکالمه ادامه پیدا کنید.
_به والدین تان نگویید آرام باشند. این حرف ممکن است نوعی بی احترامی برداشت شود.
 

بخش دوم: جواب های بدهید که از دعواهایی در آینده جلوگیری کند.

قدم اول: اگر اشتباهی نکرده اید، معذرت خواهی نکنید

سر حرفتان بایستید. اگر زمانی که مقصر نیستید عذرخواهی کنید، در مورد خودتان ناداوری کرده اید. اگر میدانید مقصر نیستید اما از عصبانیت والدین تان احساس ناراحتی میکنید، این عبارت بیشتر مواقع موثر خواهد بود(( مادر/پدر متاسفم که عصبانی بودید، امیدوارم زود حالتان خوب شود.))
 حواستان به آسمان هفتم نباشد، خوب گوش دهید تا متوجه شوید چرا آنها ناراحتند. زمانی که فریادشان فرو نشست و می توانستید حرف بزنید، حرف هایی که آنها زده اند را تکرار کنید تا متوجه شوند که به حرف هایشان گوش داده اید. ضمنا این باعث می شود خود والدینتان هم متوجه شوند چه چیزهایی در عصبانیت گفته اند.

_با انجام دادن یک کار یا فعالیت مشخص هم میتوانید عصبانیت تان را از بین ببرید. مثلا اتاقتان را تمیز کنید، یا اطراف خانه قدم بزنید.
قدم دوم به درستی جواب دهید.
جواب هایتان ساده، مودبانه و با صدای آرام باشد. طوری جواب ندهید که والدین تان فکر کنند شما عصبانی و خشمگین هستید. همچنین از عبارات تایید کننده مثل، متوجهم یا درست می گویید استفاده کنید. هیچ ایرادی ندارد اگر کاملا با آنها هم عقیده اید و متوجه اید که آنها چه می گویند. این حرفها را وقتی باید بزنید که همه به اندازه کافی آرام هستند و می­ توانند حرف هایشان را با محبت بیان کنند.

قدم سوم: احساسات والدین تان را بپذیرید

به آنها این اطمینان را بدهید که شما متوجه ناراحتی آنها هستید. حتی اگر شما مقصر نیستید، در مورد علت عصبانیت شان دعوا نکنید. حقایق هرچه هست، آگاهی از احساسات والدین تان به معنی تصدیق درستی یا غلط بودن رفتار آنها نیست.
_اگر اشتباهی از شما سر زده و مقصر شمایید، عذرخواهی کنید. صادق باشید. رفتار بسیار شایسته ایست اگر بگویید پشیمان هستید.
 

قدم چهارم: به دنبال راهی برای مصالحه بگردید

 از والدین تان بپرسید برای بهتر کردن شرایط چه می توانید انجام دهید. یادتان باشد اگر اشتباهی از شما سر نزده، سر حرفتان بمانید. شاید راهی باشد که خیلی سریع بتوانید آنها را از این حالت تلخ مزاجی خارج کنید تا باز داد و بیداد و فریاد را از سر نگیرند.
_هر چه بیشتر برای رفع دلگیری ها تلاش کنید، بهتر است.اگر فکر می کنید با بیان کردن عقایدتان می توانید شرایط را آرامتر کنید ، آنها را برایشان بنویسید! اینکه بتوانید عصبانیت و خشم شان را کاملا از بین ببرید، بسیار مهم است. اینگونه از دعواهای احتمالی جلوگیری می کنید.
 

قدم پنجم: در مورد احساساتتان حرف بزنید

 هر زمان که شما و والدین تان آرام شدید، با صدایی آرام و مودبانه علت کاری که کردید را توضیح دهید. هر چه بهتر بتوانید افکار و احساسات تان را بیان کنید، آنها زودتر شما را خواهند بخشید.
_سعی نکنید کار اشتباه تان را برای آنها توجیه کنید و خطایتان را نپذیرید. این کار هیزم آتش را زیاد می کند. به خصوص اگر توجیهات تان نامعقول باشد، نشان می دهد که شما آگاهی و درک درستی نسبت به اشتباه تان نداشته اید.
_در این فرصت ممکن است به والدین تان بفهمانید اینکه سرتان داد زده اند حال خوبی ندارد. به آنها بگویید که فریاد زدن بقیه راه های ارتباط برقرار کردن و مکالمه داشتن را از بین میبرد. و اگر واقعا از داد و بیداد آنها اذیت شده اید بسیار مودبانه تقاضا کنید که از شما معذرت خواهی کنند.
 

قدم ششم: اگر دعوا و جدل خطرناک شد، کمک بخواهید

اگر به نظر میرسد که والدین تان نمی توانند آرام شوند، یا سابقه ی خشونت های خانگی دارند، یا احساس می کنید فریاد ها ممکن است به سمت تنبیه و آزار جسمی برود، درنگ نکنید و با خدمات اورژانسی تماس بگیرید.


به این نکات مهم توجه کنید 
_اگر والدینتان دائما دعوا می­ کنند و فریاد می­ کشند با یک مشاور صحبت کنید. فریاد زدن های دایمی تاثیرات مخربی برجای خواهد گذاشت. و گاهی منجر به افسردگی در کودکان می­شود.
_آینده نگر باشید. به همه ابعاد زندگی والدین تان فکر کنید. به اینکه چه چیزهایی باعث عصبانیت آنها می­ شود. در عین اینکه متوجه شان می­ کنید شما علت خشم آنها نیستید، اجازه دهید عصبانیت و استرسشان را تخلیه کنند.
_به بخشش فکر کنید. اگر شما و آنها بخواهید مشکلات حل شوند، خیلی راحت و سریع می ­توانید با یکدیگر از پس آنها بربیایید.
_از پذیرفتن حرف والدین تان خجالت زده نشوید. گاهی اینکار از مذاکره و صحبت کردن موثرتر خواهد بود.
_اگر در حین دعوا و فریادها کاملا ساکت باشید، اوضاع خیلی سریعتر حل می­شود. فقط زمانیکه از شما سوالی می ­پرسند صادقانه جوابشان را بدهید و هر موقع که آرام شدند با آنها صحبت کنید.
 
مترجم : سارا اشرفی
https://www.wikihow.com/Stay-Calm-when-Your-Parents-Yell-at-You: منبع

بیشتر بخوانید :
10 اشتباه رایج والدین در برخورد با نوجوانان
شیوه های برخورد با فرزندان
آفات تربیت فرزند از منظر اسلام
از سرزنش و ملامت دیگران بپرهیزیم



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
موارد بیشتر برای شما