مهارت برقراری ارتباط کلامی با همسر

یک ارتباط کلامی خوب، زمینه ساز ارتباط عاطفی عمیق است.
 

چکیده: زن و شوهر، دو نفری هستند که می توانند عمیق ترین روابط عاطفی و عاشقانه را در کنار هم تجربه کنند. آنچه می توان به عنوان مقدمه آن بیان داشت، یک رابطه کلامی موفق است که باید آن را به درستی آموخت. با ما همراه باشید تا با این مهارت بیشتر آشنا شوید.

تعداد کلمات 1020 / تخمین زمان مطالعه 5 دقیقه

 
 

صحبت کردن و ارتباط با شریک زندگی، شرایط پیچیده‌ای ندارد اما با این وجود، کارنامه زن و شوهر‌های  بسیاری، پر است از ارتباطات ناموفق و صحبت‌هایی که به سوء‌تفاهم و بحث ختم می‌شوند. در زندگی زن و شوهرها هم، مثل باقی ارتباط‌ها، آداب و رسوم و ریزه کاری‌هایی وجود دارد که شاید کوچک و ساده به‌نظر برسند اما وجودشان شرط لازم یک ارتباط موفق است.
یک ازدواج موفق، پر است از صحبت‌هایی طولانی‌ که به‌ نظر همسران کوتاه می‌رسد اما برای بعضی‌ها پیدا کردن موضوعی برای صحبت چندان آسان نیست. صحبت کردن با همسر موضوع خاصی نمی‌خواهد. شما می‌توانید از جزء جزء وقایع زندگی‌تان موضوعات نابی برای صحبت کردن بسازید.

شما می‌توانید یک گفت‌وگوی زن و شوهری را با چنین موضوعاتی شروع کنید:
• برنامه‌ریزی برای یک برنامه تفریحی مشترک یا مسافرت
• خاطرات دوران کودکی‌تان
• فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی
• تجربه‌هایی که دوست دارید به دست بیاورید یا جاهایی که دوست دارید ببینید
• تجربه‌هایی که در آن روز به دست آورده‌اید یا تفاوت‌هایی که در کارهای روزتان ایجاد کرده‌اید
• احساسات و عقایدتان در روزی که گذشت و نظرات‌تان در مورد زندگی
 

بسیاری از زوج ­ها، به اشتباه تصور می­ کنند که چون نمی ­توانند به شکلی محبت ­آمیز و موفق با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، پس آنها به اندازه کافی یکدیگر را دوست ندارند. شکی نیست که عشق و دوست داشتن، نقش مهمی در زندگی ایفا می­ کند. اما از این موضوع مهم­تر، «مهارت برقراری ارتباط با همسر» است که توجه بیشتری را می­ طلبد.
نخستین قدم برای آموختن مهارت برقراری ارتباط با همسر، این است که همسران توجه داشته باشند که زن و مرد به دو صورت متفاوت می­ اندیشند و اطلاعات را تعبیر و تفسیر می­ کنند. زنان، افکار و اندیشه ­های خود را با صدایی بلند و آزادانه بر زبان جاری می­ سازند و همین کار، موجب افزایش سطح بینش آنها می­ شود. این روند کاملاً طبیعی است و گاهی هم بسیار ضروری به نظر می ­آید.
اما مرد به روشی بسیار متفاوت اطلاعات و حقایق را پردازش و تفسیر می­کند. آنها پیش از آنکه صحبت کنند یا پاسخ دهند، ابتدا سکوت کرده، می­ اندیشند یا درباره آنچه شنیده یا تجربه کرده­ اند، به تفکر می­ پردازند. آنها در باطن خویش و در سکوت، به درست ­ترین و مفیدترین پاسخ دست می­ یابند. زن باید به این نکته پی ببرد که وقتی مرد ساکت است، در واقع می­ گوید: «هنوز در مورد آن چیزی نمی ­دانم، اما دارم درباره آن فکر می­ کنم».

اما آنچه زن از سکوت مرد دریافت می­ کند، این است: «من به تو جواب نمی ­دهم؛ چون حواسم به تو نیست و به آنچه می­گویی توجه نمی­ کنم. آنچه گفتی مهم نیست و به همین دلیل، به آن پاسخ نمی­ دهم».
زن از سکوت مرد برداشت درستی نمی­ کند. او با توجه به احساسی که در آن روز دارد، بدترین حالت را برای خود تصور می­ کند و در دل می­ گوید شوهرم از من متنفر است، به همین دلیل، به من توجه نمی­ کند. این برداشت اشتباه زن، ممکن است ترس عمیقی در او ایجاد کند؛ به این معنا که نگرانم از اینکه او مرا طرد کند و هرگز به من علاقه ­ای پیدا نکند و لیاقت ابراز محبت او را نداشته باشم.
گاهی اوقات مرد به ناگاه از گفت­وگو خودداری کرده، سکوت اختیار می­ کند. ابتدا زن فکر می­کند که شاید همسرش صدای او را نمی ­شنود و به همین دلیل، پاسخ او را نمی ­دهد. وقتی مرد سکوت می­ کند، برای زن بسیار آسان است که بدترین حالت را پیش خود تصور کند؛ زیرا زن در دو صورت سکوت می­ کند: یا آنچه می­خواهد بگوید، رنج­آور و ناراحت کننده است و یا زمانی است که او دیگر نمی­ خواهد با کسی صحبت کند؛ زیرا نمی­ تواند به طرف مقابل اعتماد داشته باشد و یا نمی­خواهد مسائلش را با او در میان گذارد. پس جای هیچ شگفتی نیست که وقتی مرد ناگهان ساکت و خاموش می­ شود، زن احساس ناامنی می­ کند.

زنان اگر بخواهند روابط زناشویی رضایت ­بخشی را در زندگی خود تجربه کنند، باید نکته­ های بسیاری را درباره مردان بدانند. باید بیاموزند که وقتی مرد ناراحت و زیر فشار روحی است، ناخودآگاه سکوت اختیار می­ کند، حرفی نمی ­زند و به درون گلدان تنهایی خویش می­رود تا راه حلی پیدا کند. زن باید بداند که هیچ کس مُجاز نیست در چنین مواقعی، به حریم ذهن مرد پا گذارد. حتی بهترین دوستان مرد نیز اجازه چنین کاری را ندارند. زن نباید نگران باشد و تصور کند که به­ حتم کار ناپسند و ناشایستی از او سرزده است. وی باید به تدریج دریابد که اگر مرد گاهی فاصله می­ گیرد و تنهایی را برمی­ گزیند، پس از مدت کوتاهی دوباره باز می­ گردد و همه چیز مانند گذشته عادی می ­شود و روال خوب خود را طی می­ کند.
اما با وجود این، یادگیری این نکته برای زن دشوار است؛ چون یکی از قوانین طلایی زنان آن است که هیچ گاه نباید دوستی را که ناراحت است، تنها گذاشت. به نظر آنها دور از محبت و دوستی است که زن، همسر مورد علاقه ­اش را در هنگام ناراحتی تنها بگذارد. به همین دلیل، سعی می­ کند برای کمک به شوهرش وارد حریم ذهنش شود.
افزون بر آن، زن اغلب به اشتباه تصور می­ کند که اگر بتواند سؤال­ های متعددی را از همسرش درباره احساسی که وی دارد، بکند و شنونده خوبی باشد، بی­ شک حال همسرش بهتر می ­شود. اما این کار فقط ناراحتی مرد را افزایش می ­دهد. زن به طور غریزی می­ خواهد به همان شیوه ­ای به همسرش کمک و از او حمایت کند که خودش به آن شیوه مورد حمایت قرار می­ گیرد و آرام می­ شود. زن حسن نیت دارد اما پی­آمد این کار نامطلوب و منفی است.
زن و مرد هر دو باید از انجام چنین شیوه ­ای بپرهیزند و بیاموزند که هرکدام به طریقی متفاوت می­ اندیشند، احساس می­ کنند و مورد حمایت و آرامش قرار می­ گیرند. آنها نباید انتظار داشته باشند همان روشی که خود آنها ترجیح می­ دهند، همسرشان هم آن را برگزیند و از آن طریق، مسائلش برطرف شود.
 
منبع: درسنامه مهارت های زندگی با رویکرد ازدواج و خانواده
نویسنده: گروه نویسندگان پورتال فرهنگی راسخون