چگونه روابط خود با فرزندانمان را تقویت کنیم؟ (بخش دوم)

• قاطع باشید. پیامدهای رفتارهای ناشایست را گوشزد کرده و در انجام آن ها ثابت قدم باشید.
• منصف باشید. مطمئن باشید تنبیه در نظر گرفته شده با جرم مرتکب شده مناسب است. از تنبیهات خشونت باری که ممکن است پیامدهای ناگواری در پی داشته باشد اجتناب کنید.
• رفتاری دوستانه داشته باشید. وقتی می خواهید حرفتان را بزنید سعی کنید لحنتان قاطع و درعین حال مؤدبانه باشد. به هیچ عنوان صدای خود را بالا نبرید. از سوی دیگر در صورتیکه رفتار فرزندتان اصلاح شد، حتما او را تشویق و تحسین کنید.

• از این زمان ها استفاده کرده و سعی کنید به خوبی از علائق و عملکردهای فرزندتان آگاه شوید. همچنین می توانید  علائق و تجربه های کودکی خود را با او به اشتراک بگذارید.
• بر هر علاقه مشترکی که ممکن است هر دوی شما داشته باشید، تأکید نمایید. وقتی فرزندتان به چنین اشتراکاتی پی ببرد، احتمالاً برای صحبت کردن با شما علاقه بیشتری از خود نشان خواهد داد.

3. با گذر زمان در نوع ارتباط خود تجدید نظر کنید.

• در کنار فرزندان خود بنشینید و درباره قوانین صحبت کنید. مثلاً بگویید: "تا امروز قانون این بود که تا قبل از ساعت 9 شب خانه باشی، و به نظر می رسد تا به امروز از این قانون راضی بوده ای، اما با توجه به اینکه بزرگتر شده ای، می توانیم یک ساعت به این زمان اضافه کنیم، پس، از این به بعد اجازه خواهی داشت تا ساعت 10 شب بیرون بمانی. نظر خودت چیست؟

• اجازه دهید فرزندان بزرگترتان در بیشتر تصمیماتی همچون انتخاب لباس، غذا، فعالیت و برنامه ریزی برای تفریح آخر هفته، مشارکت نمایند. همچنین برای اینکه نشان دهید چقدر برای نظرات فرزندانتان ارزش قائلید درباره موضوعات و مسائل خانوادگی از آن ها مشورت بخواهید. مثلاً از او بخواهید که در مورد انتخاب مدرسه مناسب برای برادر کوچک خود تحقیق کند و نتیجه را به والدین اعلام کند. یا اینکه از فرزند خود بپرسید به نظرت این هفته چه فیلمی را برای تماشا انتخاب کنیم و یا امسال تابستان ترجیح می دهید به کجا سفر کنیم. البته از او بخواهید که دلایل و انگیزه های خود را برای انتخابش، بیان کند.

• لازم است گاهی اوقات به فرزندان خود فرصت دهید تا به صورت مستقل و به تنهایی با مشکلات خود مواجه شوند تا در محیط هایی مانند دانشگاه، خصوصاً دانشگاه های دور از محل سکونت والدین، بتوانند گلیم خود را از آب بیرون بکشند. مثلاً فرض کنید فرزندتان گمان می کند که معلمش نمره ای ناعادلانه به او داده است، می توانید با فرزند خود صحبت کرده و او را تشویق کنید که خیلی محکم، جدی و در عین حال محترمانه اعتراض خود را به معلمش بیان کند.
• استقلال و خودمختاری به صورت تدریجی و پله پله حاصل می شود. بنابراین به فرزندان خود بیاموزید که کم کم خود را با انجام کارها و تکالیف دشوارتر مواجه سازند. سعی کنید نحوه مواجهه با موقعیت های دشوار و استرس زای اجتماعی را با نقش بازی کردن، آموزش دهید. پس از ایفای نقش سعی کنید به او بازخورد داده و با بیان نقاط قوت و ضعفش، به پیشرفتش کمک کنید.

منبع: wikihow



مترجم: سید مصطفی سید آقامیری

بیشتر بخوانید:
چگونه روابط خود با فرزندانمان را تقویت کنیم؟ (بخش اول)
محبت کردن به کودکان؛ چرا و چگونه؟ بخش اول)
محبت کردن به کودکان؛ چرا و چگونه؟ (بخش دوم)
روش‌های برقراری ارتباطات محبت‌آمیز با کودکان از دیدگاه اسلام (بخش اول)
روش‌های برقراری ارتباطات محبت‌آمیز با کودکان از دیدگاه اسلام (بخش دوم)