چگونه روابط خود با فرزندانمان را تقویت کنیم؟ (بخش اول)

یکی از عوامل و شاخص های یک خانواده موفق قوت و سلامت روابط میان والدین و فرزندان است. از آنجا که رسیدن به این هدف به مهارت ها و دانسته های خاص خود نیازمند است، در این نوشتار به برخی نکات در این زمینه خواهیم پرداخت.
دوشنبه، 14 آبان 1397
تخمین زمان مطالعه:
پدیدآورنده: سید مصطفی سید آقامیری
موارد بیشتر برای شما
چگونه روابط خود با فرزندانمان را تقویت کنیم؟ (بخش اول)
 نحوه ارتباط فرد با محیطش به نوع ارتباطش با والدین بستگی دارد.
 
چکیده: یکی از عوامل و شاخص های یک خانواده موفق قوت و سلامت روابط میان والدین و فرزندان است. از آنجا که رسیدن به این هدف به مهارت ها و دانسته های خاص خود نیازمند است، در این نوشتار به برخی نکات در این زمینه خواهیم پرداخت.

تعداد کلمات 1200 / تخمین زمان مطالعه 6 دقیقه
چگونه روابط خود با فرزندانمان را تقویت کنیم؟ (بخش اول)

مقدمه

ارتباط میان فرزند و والدین یکی از مهمترین موضوعات زندگی در زندگی خانوادگی محسوب می شود. چرا ارتباط کودک با افراد دیگر به نوع ارتباط والدین با او بستگی دارد. هر چه ارتباط والدین با فرزند خود بهتر باشد، کودک در آینده از استقلال، کنجکاوی، عزت نفس و مهارت تصمیم گیری بهتری برخوردار خواهد بود. با وارد شدن در دنیای کودکان سعی کنید ارتباطتان با آن ها را تقویت نمایید. همچنین لازم است متناسب با سن فرزندتان بایسته های ارتباط با او را نیز بیاموزید. در ادامه به برخی از راهکارهای تقویت ارتباط با فرزند خواهیم پرداخت.
 

1. سعی کنید با فرزندانتان قاطی شوید:

 
الف. برای ارتباط گیری سن فرزنتان را مد نظر قرار دهید. شما به عنوان والدین با توسل به راه هایی که مناسب سن هر فرزند است به راحتی می توانید روابط خودتان با آنها را غنی کرده و تقویت نمایید. مثلاً ممکن است یکی از آن ها به کمک کردن در انجام تکالیف و یا توضیح مطالب درسی نیاز داشته باشد و یا اینکه در ساختن یک ماکت از شما کمک بخواهد و دیگری که از همه کوچک تر است با بازی جذبتان گردد. انجام این فعالیت ها این حس را به فرزندان منتقل می کند که شما همیشه در دسترسید به همین دلیل به این ارتباط اعتماد خواهند کرد:
  • اگر کودکی نوپا دارید می توانید روی زمین کنارش نشسته و با مکعب های پلاستیکی با کمک او خانه سازی کنید و یا اگر فرزند شما نوجوان است از انجام بازی های دیجیتالی لذت خواهد برد.
  • نکته جالب توجه اینجاست که برقراری ارتباط کلامی در خلال این فعالیت ها بسیار بیشتر از موقعیت هایی مانند میز شام یا نهار است.
 
ب. به وقت گذاشتن برای خانواده اهمیت دهید. همانطور که کودکان نیاز دارند بدانند ک شما به فردیت هر کدام از آن ها احترام می گذارید، دوست دارند به مجموع خانواده به عنوان یک واحد منحصر به فرد نیز اهمیت دهید. بنابراین به شکلی منظم و روتین برای خانواده وقت بگذارید.
  • سعی کنید در بیشتر شبهای هفته شام را در کنار اعضاء خانواده میل کنید و در زمان صرف شام هر یک از افراد خانواده تجربیات روز خود را (چه مثبت چه منفی) با دیگر اعضای خانواده در میان بگذارد. سعی کنید بنا به علائق خود و فرزندانتان به تماشای مسابقات ورزشی رفته و یا برای دیدن فیلم به سینما بروید.
 
ج. برای هر کدام از فرزندانتان زمان خاصی را اختصاص دهید. همانطور که در بالا اشاره کردیم، کنار هم بودن همه اعضای خانواده امری ضروری است. اما باید توجه داشت که لازم است برای هر کدام از فرزندان زمانی را در نظر گرفت و در آن زمان در خواسته ها و نیازهای همان یک فرزند تمرکز نمود. این کار به قوی تر شدن ارتباط شما با تک تک فرزندان کمک خواهد نمود. علاوه بر این زمانی که تنها بر یکی از فرزندان تمرکز می کنید، به ویژگی های فردی و نقاط ضعف و قوت او نیز واقف تر خواهید شد:
  • برای اینکه بتوانید زمانی اختصاصی را به هر کدام از فرزندانتان اختصاص دهید لازم است سرگرمی مورد علاقه فرزندانتان را بدانید. ممکن است آخر هفته با یکی از فرزندانتان به کنار رودخانه رفته و ماهی گرفتن را به او آموزش دهید. و یا با فرزند دیگرتان که به ورزش علاقمند است، بسکتبال بازی کنید. در هر صورت برای رسیدن به این هدف لازم است آخر هفته های خود را به طور کامل خالی کرده و زمان مناسبی را به فرزندان خود اختصاص دهید.
 
 
 
د.  از وضعیت تحصیلی، درسی و دوستان فرزندان خود مطلع باشید. والدینی می توانند با فرزندان خود رابطه ای صمیمی و نزدیک برقرار کنند که خود را با زندگی آن ها درگیر نمایند. نباید انتظار داشته باشید که با گفتن یک صبح به خیر در اول صبح و یک شب به خیر قبل از خواب، بتوانید رابطه ای دوستانه و نزدیک با فرزندان خود داشته باشید:
  • قابل درک است که شما مانند هر پدر و مادری شدیداً درگیر فعالیت های شغلی و مسئولیت های خود هستید، اما لازم است به عنوان والدین، اندکی تلاش نموده و از وضعیت زندگی فرزند خود مطلع گردید.
  • اگر وقت آزاد دارید، سعی کنید در مدرسه فرزند خود حضور یافته و به صورت داوطلبانه در امور مدرسه مشارکت نمایید، یا در صورت توانایی، مربی یکی از رشته های ورزشی مانند بسکتبال و یا فوتبال شوید. سعی کنید به صورت مرتب و منظم با معلم فرزندتان ملاقات کرده تا به شکلی مطلوب از وضعیت تحصیلی شان با خبر شوید.
  • سعی کنید زمانی که فرزندانتان مشغول انجام تکالیف درسی هستند گاهی اوقات در کنارشان نشسته و به آن ها کمک کنید. گاهی اوقات و به مناسبتهای مختلف دوستان فرزندانتان را به خانه دعوت کنید تا بیشتر با آن ها آشنا شده و از روحیاتشان و همچنین تأثیرشان بر فرزندانتان آگاه شوید.

2. روابط مثبت را تقویت کنید.

 
الف.  قابل اعتماد باشید. به عنوان والدین لازم است بنیان رابطه خود با فرزندانتان را بر اساس اعتماد پی ریزی کنید. اعتماد جلوه های مختلفی در نقش های والدین پیدا می کند. فرزندان باید یقین کنند که می توانند به شما تکیه و اعتماد کنند. وقتی به فرزند خود قولی می دهید حتماً به آن عمل کرده و اصطلاحاً سر حرف خود بمانید. همین کار موجب می شود فرزند شما دلبستگی ایمن را تجربه کرده و در روابط آینده اش با موفقیت روبرو گردد:
  • یکی دیگر از معانی اعتماد این است که به حریم خصوصی و رازهایی که فرزندتان با شما در میان می گذارد احترام گذاشته و آن ها را برای دیگران بازگو نکنید. به عبارت روشنتر، رازدار باشید.
 
ب. سعی کنید فعالانه و بدون حواس پرتی به حرف های فرزندانتان گوش دهید. معمولاً سر والدین خیلی شلوغ است. اما باید بدانید فرزندان شما می خواهند مطمئن شوند شما با دقت به هر آنچه می گوید گوش داده و همه حرفهایشان را متوجه شده اید. حتی اگر کودکتان در مورد موضوعی در مدرسه و یا حتی رؤیاها و خواب هایی که می بیند در حال صحبت کردن است، سعی کنید تمام توجه خود را به او معطوف دارید. وقتی شما به عنوان والدین فعالانه به حرف های فرزند خود گوش می دهید، همین کارتان موجب تقویت ارتباط والد فرزندی خواهد شد، زیرا با گوش دادن فعال به صورت غیر مستقیم به او پیام می دهید که برایم مهم هستی:
  • وقتی قرار است به حرف های فرزند خود گوش دهید گوشی تلف همراه خود را در حالت سکوت قرار داده و تلویزیون را خاموش کنید. سعی کنید به دقت به حرفهای او گوش داده و پیامش را به درستی دریابید. در حین صحبت، تماس چشمی را حفظ کنید. از زبان بدن به درستی و به جا استفاده کنید. بدون قضاوت و عکس العملِ منفی به حرف های او گوش دهید.
  • وقتی صحبت های فرزندتان تمام شد، هر آنچه را شنیده اید خلاصه کرده و بیان کنید. مثلاً دخترتان می گوید: "همه ی بچه های مدرسه قرار است آخر هفته به پیک نیک بروند. اما ما باید به عروسی لعنتی برویم." شما در جواب بگویید: "به نظر می رسد از این وضعیت عصبانی هستی، چرا که نمی توانی با دوستانت به پیک نیک بروی."
ادامه دارد....
 

منبع: سایت wikihow


مترجم: سید مصطفی سید آقامیری
 

بیشتر بخوانید:
روش ها و میزان محبت به فرزند.
محبت کردن به کودکان؛ چرا و چگونه؟ بخش اول)
محبت کردن به کودکان؛ چرا و چگونه؟ (بخش دوم)
روش‌های برقراری ارتباطات محبت‌آمیز با کودکان از دیدگاه اسلام (بخش اول)
روش‌های برقراری ارتباطات محبت‌آمیز با کودکان از دیدگاه اسلام (بخش دوم)



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
سبک زندگی مرتبط