.jpg "ترس در کودکان، انواع، علائم، علت و درمان آن (بخش پنجم)")
والدین لازم است تا برای انجام هر کاری، کودک را از پیش آماده کنند.
چکیده : شاید خیلی از پدر و مادر ها کودکی داشته باشند که در مواجه با پدیده های مختلف ترس از خود نشان می دهند، ولی نباید زیاد نگران باشند چون با انجام کارهایی می توانید این ترس را از بین ببرند. پس با ما همراه باشید.
تعداد کلمات 1338 / تخمین زمان مطالعه 7 دقیقه
تعداد کلمات 1338 / تخمین زمان مطالعه 7 دقیقه
.jpg "ترس در کودکان، انواع، علائم، علت و درمان آن (بخش پنجم)")
ادامه راهکارهایی برای اینکه کودک ترسو نداشته باشید:
۴. برای غلبه کردن بر ترس نباید به افراط و تفریط بیفتید. از سویی نباید کودک را مجبور کنید تا با عامل ترس خود بدون رضایت مواجه شود. از سویی نباید کودک را بیش از حد در برابر عامل ترسش محافظت کنید. اگر کودکی از تاریکی می‌ترسد، نباید به بهانه آنکه اگر کودک چندبار با تاریکی مواجه شود ترسش می‌ریزد، او را در یک اتاق تاریک قرار دهید. اینکار شدت ترس کودک را چندین برابر می‌کند و گاها ترس او تا بزرگسالی نیز تداوم می‌یابد. از سویی دیگر نباید با محافظت بیش از حد از کودک کاری کنید که او باور کند تاریکی ترسناک است. زیرا در اینصورت کودک باور می‌کند که اگر تاریکی ترسناک نبود، والدین من آنقدر از من در برابر آن (به‌جای تاریکی می‌توانید حیوان، آب، تنهایی و … قرار دهید) محافظت نمی‌کردند.
۵. درباره موضوعات ترس کودک برای او توضیح داده و اطلاعات واقعی و موثقی بدهید. به‌طور مثال، اگر کودک از رعد و برق می‌ترسد، نحوه ایجاد رعد و برق را برای کودک تشریح کنید و در عین حال شرایط امن را در حین رعد و برق به کودک بگویید. اگر کودک از سگ می‌ترسد، توضیح دهید که چه نشانه‌هایی در سگِ نشانه خطرناک بودن است. تفاوت سگی که قلاده دارد را با سگی که قلاده ندارد توضیح دهید. به او بگویید که سگ به چه نقاطی از بدن خود حساس است. شرح دهید که دم سگ در هر وضعیتی نشانه چیست. برای آنکه اطلاعات مفیدی به کودک بدهید، از او سوال کنید بدترین چیزی که در ارتباط با ترسش می‌تواند برای او اتفاق بیفتد یا او به آن فکر می‌کند، چیست؟ آنگاه واقعیت را برای او شرح دهید. اگر کودک از فجایع طبیعی می‌ترسد، راهکارهای محافظت از خود را در چنین شرایطی برای او توضیح دهید. اگر از گم شدن می‌ترسد، به او بگویید چگونه خود را به یک پلیس معرفی کند و یا چگونه آدرس محل خانه را بیابد.
۶. والدین لازم است تا برای انجام هر کاری، کودک را از پیش آماده کنند. تصور کنید در خانه نشسته‌اید و بی‌خبر از همه جا مشغول تماشای تلویزیون هستید، ناگهان شخصی دست شما را گرفته و به زور به مکانی که نمی‌دانیم کجا است، می‌برد. در نهایت متوجه می‌شوید به مطب دکتر یا خانه خاله آمده‌اید. چه احساسی پیدا می‌کنید؟ بسیاری از اوقات ما با کودک چنین رفتاری داریم. باید هر تغییری که بر روی کودک تاثیر می‌گذارد، از قبل با او در میان گذاشته شود. باید کودک را برای این کار آماده کنیم و او را در جریان این موضوع بگذاریم.
هر تغییری برای کودک استرس‌زا است و می‌تواند او را دچار ترس‌های مختلف کند. اگر مجبور به انجام تغییری در زندگی هستیم، باید کودک را از قبل برای این کار آماده کنیم و به سوالات ذهن او پاسخ دهیم. اگر قرار است محل سکونت خود را عوض کنیم، کودک باید درباره جا و مکانی که قرار است برود اطلاعات کافی داشته باشد. باید به نگرانی‌های ذهن او پاسخ دهیم. به‌طور مثال، کودک در هنگام جابجایی خانه نگران از دست دادن دوستان خود است. نگران است که شاید نتواند دوست جدیدی پیدا کند.
با گفتگوی با کودک، شما نگرانی‌های او را درک می‌کنید و راه‌حل مناسب برای آن می‌یابید. روند آماده کردن کودک را در سایر موارد مانند روند درمان، ترک کردن خانه، مریضی یکی از اعضای خانه و احتمال مرگ او و … نیز رعایت کنید. برای کودکان کم‌سن‌تر، داشتن یک برنامه منظم، ثابت و روتین خواب، بیداری، غذا خوردن و مکان خواب به کودک کمک می‌کند تا پیش‌بینی کند قرار است چه اتفاقی در آینده بیفتد. بسیار مهم است تا علاوه بر آنکه کودک یک مراقب اصلی دارد، تعداد مراقبینی که در کنار کودک قرار می‌گیرند نیز محدود باشد تا کودک هربار با چهره جدیدی مواجه نشود.
۷. سرمشق‌دهی مناسب به کودک به میزان زیادی ترس‌های او را کم می‌کند. در صورتی که شما به‌عنوان والدین نشان دهید که با موضوع ترس با شجاعت مواجه می‌شوید، کودک از طریق الگوگیری رفتار شما را فرا می‌گیرد. هر چقدر الگو به شرایط کودک نزدیکتر باشد، تاثیر بیشتری بر کودک خواهد داشت. به‌همین دلیل به‌طور مثال اگر کودک از سگ می‌ترسد، او را به تماشای کودکان دیگری ببرید که با سگ بازی می‌کنند.
۸. در نهایت کودک باید با موضوع ترس خود روبرو شود. ولکن این کار باید کاملاً تدریجی و حساب شده باشد (روش حساسیت‌زدایی منظم). به‌طور مثال، اگر کودک از گربه می‌ترسد، می‌توان در مرحله اول درحالیکه در فاصله دوری از گربه ایستاده است و چیزی را که دوست دارد می‌خورد، به تماشای گربه بپردازد تا بدین ترتیب تجربه تماشای گربه توسط مغز به‌عنوان یک پدیده مثبت درک شود. فاصله کودک به گربه نباید آنقدر نزدیک باشد که کودک تحمل آن را نداشته باشد و نباید آنقدر دور باشد که هیچگونه تنشی احساس نکند. این فاصله را با گفتگو و رضایت خود کودک می‌توانید تعیین کنید. در مرحله بعد، فاصله را کمی نزدیک تر کنید. مرحله به مرحله به پیش می‌روید تا کودک بتواند گربه را بدون ترس لمس کند. عجله‌ای برای طی مراحل نداشته باشید. هر مرحله را آنقدر تمرین کنید تا کودک در آن مرحله احساس راحتی کند و سپس به مرحله بعد بروید.
۹. مواجه شدن کودک با عامل ترس در قالب بازی یا نقاشی می‌تواند ترس کودک را از بین ببرد. زمانی که کودک از چیزی می‌ترسد، ناخودآگاه برای غلبه بر ترسش درباره موضوع ترس خود حرف زیاد می‌زند و بی‌مورد درباره آنها گفتگو می‌کند. به‌طور مثال، اگر کودک از دکتر، آمپول و بیمارستان می‌ترسد، تهیه کردن کیف کمک‌های اولیه باعث می‌شود تا او ترس خود را در قالب بازی بیان کند. وقتی از سگ می‌ترسد، عروسک سگ به کاهش ترس در او کمک می‌کند. وقتی کودک ترس‌های خود را در قالب بازی بیان می‌کند، ترس او امری خارجی می‌شود که می‌تواند آن را کنترل کند. کودک در بازی به‌خود می‌گوید: «نترس، آمپول که ترس نداره». این گفتگوها به کودک کمک می‌کند تا ترس خود را بیان کند. اگر کودک از حیوان خاصی مانند سگ می‌ترسد، انجام بازی در قالب حیوانات مختلف و از جمله سگ و تقلید کردن صدای سگ به او کمک می‌کند بر ترس خود غلبه کند.
کودک از طریق نقاشی کردن نیز می‌تواند احساسات ترس خود را تخلیه کند. در حین نقاشی، کودک با خود حرف می‌زند و سعی می‌کند از این طریق کنترل احساسات خود را به‌دست گیرد و مدیریت کند. شما می‌توانید فرصت نقاشی کردن را در اختیار کودک قرار دهید و در حین نقاشی با کودک صحبت کنید و اجازه دهید کودک ترس‌های خود را بیان کند.
۱۰. به کودکانی که بزرگتر هستند آموزش دهید تا برای مدیریت ترس شان، با خود بلند بلند حرف بزنند. مثلاً در تاریکی با صدای بلند بگویند من شجاع هستم و یا آواز بخوانند.
۱۱. به کودکان بزرگتر آموزش دهید که ترس خود را از ۱ تا ۱۰ درجه‌بندی کنند. ۱ کمترین و ۱۰ بیشترین میزان ترس را نشان می‌دهد. به این ترتیب کودک درک می‌کند که ترسش آنقدر که تصور می‌کرده، شدید نمی‌باشد. کودکان کم سن‌تر می‌توانند درجه‌بندی دیگری را با توجه به سن خود تعریف کنند.
۱۲. کودکان هر کدام وسایل متفاوتی را جهت آرامش‌بخشی به‌خود دارند. بعضی بالش، بعضی عروسک و بعضی یک عروسک نرم را به‌عنوان وسیله آرامش‌بخش خود همیشه همراه دارند. کودکان را از این وسایل محروم نکنید و مطمئن باشید از ۴ یا ۵ سالگی به‌بعد، این وسایل را کنار خواهند گذاشت و روش‌های دیگری برای کم کردن ترس خود پیدا خواهند کرد.
۱۳. داستان‌هایی پیدا کنید که بیان می‌کند چگونه کودکی با ترس‌های مشابه به جنگ رفته و مقابله می‌کند.
ادامه دارد...
منبع : dr-sanaie.com
۵. درباره موضوعات ترس کودک برای او توضیح داده و اطلاعات واقعی و موثقی بدهید. به‌طور مثال، اگر کودک از رعد و برق می‌ترسد، نحوه ایجاد رعد و برق را برای کودک تشریح کنید و در عین حال شرایط امن را در حین رعد و برق به کودک بگویید. اگر کودک از سگ می‌ترسد، توضیح دهید که چه نشانه‌هایی در سگِ نشانه خطرناک بودن است. تفاوت سگی که قلاده دارد را با سگی که قلاده ندارد توضیح دهید. به او بگویید که سگ به چه نقاطی از بدن خود حساس است. شرح دهید که دم سگ در هر وضعیتی نشانه چیست. برای آنکه اطلاعات مفیدی به کودک بدهید، از او سوال کنید بدترین چیزی که در ارتباط با ترسش می‌تواند برای او اتفاق بیفتد یا او به آن فکر می‌کند، چیست؟ آنگاه واقعیت را برای او شرح دهید. اگر کودک از فجایع طبیعی می‌ترسد، راهکارهای محافظت از خود را در چنین شرایطی برای او توضیح دهید. اگر از گم شدن می‌ترسد، به او بگویید چگونه خود را به یک پلیس معرفی کند و یا چگونه آدرس محل خانه را بیابد.
۶. والدین لازم است تا برای انجام هر کاری، کودک را از پیش آماده کنند. تصور کنید در خانه نشسته‌اید و بی‌خبر از همه جا مشغول تماشای تلویزیون هستید، ناگهان شخصی دست شما را گرفته و به زور به مکانی که نمی‌دانیم کجا است، می‌برد. در نهایت متوجه می‌شوید به مطب دکتر یا خانه خاله آمده‌اید. چه احساسی پیدا می‌کنید؟ بسیاری از اوقات ما با کودک چنین رفتاری داریم. باید هر تغییری که بر روی کودک تاثیر می‌گذارد، از قبل با او در میان گذاشته شود. باید کودک را برای این کار آماده کنیم و او را در جریان این موضوع بگذاریم.
هر تغییری برای کودک استرس‌زا است و می‌تواند او را دچار ترس‌های مختلف کند. اگر مجبور به انجام تغییری در زندگی هستیم، باید کودک را از قبل برای این کار آماده کنیم و به سوالات ذهن او پاسخ دهیم. اگر قرار است محل سکونت خود را عوض کنیم، کودک باید درباره جا و مکانی که قرار است برود اطلاعات کافی داشته باشد. باید به نگرانی‌های ذهن او پاسخ دهیم. به‌طور مثال، کودک در هنگام جابجایی خانه نگران از دست دادن دوستان خود است. نگران است که شاید نتواند دوست جدیدی پیدا کند.
با گفتگوی با کودک، شما نگرانی‌های او را درک می‌کنید و راه‌حل مناسب برای آن می‌یابید. روند آماده کردن کودک را در سایر موارد مانند روند درمان، ترک کردن خانه، مریضی یکی از اعضای خانه و احتمال مرگ او و … نیز رعایت کنید. برای کودکان کم‌سن‌تر، داشتن یک برنامه منظم، ثابت و روتین خواب، بیداری، غذا خوردن و مکان خواب به کودک کمک می‌کند تا پیش‌بینی کند قرار است چه اتفاقی در آینده بیفتد. بسیار مهم است تا علاوه بر آنکه کودک یک مراقب اصلی دارد، تعداد مراقبینی که در کنار کودک قرار می‌گیرند نیز محدود باشد تا کودک هربار با چهره جدیدی مواجه نشود.
۷. سرمشق‌دهی مناسب به کودک به میزان زیادی ترس‌های او را کم می‌کند. در صورتی که شما به‌عنوان والدین نشان دهید که با موضوع ترس با شجاعت مواجه می‌شوید، کودک از طریق الگوگیری رفتار شما را فرا می‌گیرد. هر چقدر الگو به شرایط کودک نزدیکتر باشد، تاثیر بیشتری بر کودک خواهد داشت. به‌همین دلیل به‌طور مثال اگر کودک از سگ می‌ترسد، او را به تماشای کودکان دیگری ببرید که با سگ بازی می‌کنند.
۸. در نهایت کودک باید با موضوع ترس خود روبرو شود. ولکن این کار باید کاملاً تدریجی و حساب شده باشد (روش حساسیت‌زدایی منظم). به‌طور مثال، اگر کودک از گربه می‌ترسد، می‌توان در مرحله اول درحالیکه در فاصله دوری از گربه ایستاده است و چیزی را که دوست دارد می‌خورد، به تماشای گربه بپردازد تا بدین ترتیب تجربه تماشای گربه توسط مغز به‌عنوان یک پدیده مثبت درک شود. فاصله کودک به گربه نباید آنقدر نزدیک باشد که کودک تحمل آن را نداشته باشد و نباید آنقدر دور باشد که هیچگونه تنشی احساس نکند. این فاصله را با گفتگو و رضایت خود کودک می‌توانید تعیین کنید. در مرحله بعد، فاصله را کمی نزدیک تر کنید. مرحله به مرحله به پیش می‌روید تا کودک بتواند گربه را بدون ترس لمس کند. عجله‌ای برای طی مراحل نداشته باشید. هر مرحله را آنقدر تمرین کنید تا کودک در آن مرحله احساس راحتی کند و سپس به مرحله بعد بروید.
۹. مواجه شدن کودک با عامل ترس در قالب بازی یا نقاشی می‌تواند ترس کودک را از بین ببرد. زمانی که کودک از چیزی می‌ترسد، ناخودآگاه برای غلبه بر ترسش درباره موضوع ترس خود حرف زیاد می‌زند و بی‌مورد درباره آنها گفتگو می‌کند. به‌طور مثال، اگر کودک از دکتر، آمپول و بیمارستان می‌ترسد، تهیه کردن کیف کمک‌های اولیه باعث می‌شود تا او ترس خود را در قالب بازی بیان کند. وقتی از سگ می‌ترسد، عروسک سگ به کاهش ترس در او کمک می‌کند. وقتی کودک ترس‌های خود را در قالب بازی بیان می‌کند، ترس او امری خارجی می‌شود که می‌تواند آن را کنترل کند. کودک در بازی به‌خود می‌گوید: «نترس، آمپول که ترس نداره». این گفتگوها به کودک کمک می‌کند تا ترس خود را بیان کند. اگر کودک از حیوان خاصی مانند سگ می‌ترسد، انجام بازی در قالب حیوانات مختلف و از جمله سگ و تقلید کردن صدای سگ به او کمک می‌کند بر ترس خود غلبه کند.
کودک از طریق نقاشی کردن نیز می‌تواند احساسات ترس خود را تخلیه کند. در حین نقاشی، کودک با خود حرف می‌زند و سعی می‌کند از این طریق کنترل احساسات خود را به‌دست گیرد و مدیریت کند. شما می‌توانید فرصت نقاشی کردن را در اختیار کودک قرار دهید و در حین نقاشی با کودک صحبت کنید و اجازه دهید کودک ترس‌های خود را بیان کند.
۱۰. به کودکانی که بزرگتر هستند آموزش دهید تا برای مدیریت ترس شان، با خود بلند بلند حرف بزنند. مثلاً در تاریکی با صدای بلند بگویند من شجاع هستم و یا آواز بخوانند.
۱۱. به کودکان بزرگتر آموزش دهید که ترس خود را از ۱ تا ۱۰ درجه‌بندی کنند. ۱ کمترین و ۱۰ بیشترین میزان ترس را نشان می‌دهد. به این ترتیب کودک درک می‌کند که ترسش آنقدر که تصور می‌کرده، شدید نمی‌باشد. کودکان کم سن‌تر می‌توانند درجه‌بندی دیگری را با توجه به سن خود تعریف کنند.
۱۲. کودکان هر کدام وسایل متفاوتی را جهت آرامش‌بخشی به‌خود دارند. بعضی بالش، بعضی عروسک و بعضی یک عروسک نرم را به‌عنوان وسیله آرامش‌بخش خود همیشه همراه دارند. کودکان را از این وسایل محروم نکنید و مطمئن باشید از ۴ یا ۵ سالگی به‌بعد، این وسایل را کنار خواهند گذاشت و روش‌های دیگری برای کم کردن ترس خود پیدا خواهند کرد.
۱۳. داستان‌هایی پیدا کنید که بیان می‌کند چگونه کودکی با ترس‌های مشابه به جنگ رفته و مقابله می‌کند.
ادامه دارد...
منبع : dr-sanaie.com
بیشتر بخوانید :
از بین بردن ترس در کودکان
درمان ترس در کودکان
برای از بین بردن ترس کودکان خردسال چه کنیم؟
هراس و ترس در کودکان
ترس‌ها و هراس‌ها در کودکان
