پیامد های مثبت و منفی اشتغال مادران

مادران شاغل ممکن است باعث شوند کودکان شان استقلال بیشتری را تجربه کنند و در نتیجه مسئولیت پذیری کودک پرورش پیدا می کنند.
 

چکیده : مادران شاغل مسئله ای است که امروز اکثر زنان با آن درگیر هستند. اشتغال زنان پدیده ای رایج در جوامع مختلف از جمله ایران می باشد. بسیاری از مادران با علل مختلف وارد بازار کار می شوند و از طرف دیگر دغدغه های خودشان در مورد فرزندپروری را دارند و ممکن است به خاطر شاغل بودن شان احساس ناکارآمدی بکنند.

تعداد کلمات 1321 / تخمین زمان مطالعه 7 دقیقه

نکته مهم این است که اشتغال مادران می تواند فوایدی برای کودک داشته باشد و هم در عین حال مضراتی برای آن وجود دارد. همه این موارد بستگی به بافتی دارد که زندگی در آن جریان دارد. مادران با رعایت نکاتی می توانند سلامت جسمانی و روانی خود و فرزندانشان را تضمین کنند. 
 

در حال حاضر تعداد زنانی که روی به اشتغال می آورند بسیار بیشتر از سال های گذشته شده و دامنه و تنوع شغلی که زنان وارد آن می شوند، بسیار گسترده تر شده است. بسیاری از مادران بعد از زایمان کار خود را کنار می گذارند و به فرزند خود می پردازند و بسیاری دیگر نوع شغل خود یا میزان آن را تغییر می دهند تا تداخل کمتری با امور فرزند داری داشته باشد.
اشتغال مادر به معنی سنگین تر شدن مسئولیت های وی می باشد. مخصوصا در جوامعی که امور جاری منزل و رتق و فتق آن به شکل پیش فرض وظیفه زن پنداشته می شود، یک مادر شاغل کارهایش دو برابر خواهد بود و با ورود فرزند دغدغه هایش چند برابر خواهد شد. اشتغال زنان ممکن است بر روابط زناشویی نیز تاثیر بگذارد، مشاوره خانواده می تواند به زوجین برای به حداقل رساندن تنش ها یاری برساند.
 

اشتغال مادران گاهی به علت مسائل مالی می باشد. یعنی زن و شوهر برای اینکه درآمد کافی برای زندگی داشته باشند، مجبور هستند هر دو کار بکنند. ممکن است بسیاری از زنان تمایل به کار و داشتن شغل نداشته باشند ولی صرفا به خاطر مسائل مالی مجبور به ادامه باشند.
در نقطه مقابل زنان گفته شده، قشر کثیری از زنان به علت علاقه به اشتغال روی می آورند. آن ها ممکن است از سال های نوجوانی برای آینده شغلی خود برنامه ریزی کرده باشند، سال ها تحصیل کرده یا به مهارت آموزی پرداخته باشند. در واقع شغل منبع رضایت و شادی چنین زنانی می باشد.
برای برخی از زنان هم شغل وسیله ای برای استقلال مالی می باشد. یعنی آن ها دوست دارند به لحاظ مالی مستقل باشند و به اصطلاح دست شان در جیب خودشان باشد.
 

در گذشته باور بر این بود که اشتغال مادران امری مخرب در جریان رشد کودک می باشد و در تمامی محافل و مجالس صحبت از بد بودن اشتغال مادران بود. با تغییر نگرش جامعه به اشتغال مادران و ورود روزافزون زنان به حیطه های شغلی، این نگرش تغییر پیدا کرده است و حتی بررسی های دانشمندان حاکی از اثرات مثبت اشتغال مادران روی کودکانش می باشد.

به طور خلاصه می توان پیامد های مثبت اشتغال مادران را چنین برشمرد:
اگر شغل باعث افزایش رضایت از زندگی، اعتماد به نفس و شادی بشود، بنابراین سلامت روان هم در نتیجه آن افزایش می یابد. مادری که سلامت روان بیشتری داشته باشد، بهتر می تواند وظائف مادری خود را ایفا کند و فرزندان سالم تری می پروراند.
مادران شاغل ممکن است باعث شوند کودکان شان استقلال بیشتری را تجربه کنند و در نتیجه مسئولیت پذیری کودک پرورش پیدا می کنند.
کودکان مادران شاغل در آینده بیشتر به اشتراکی بودن ازدواج می اندیشند یعنی دختران بیشتر ممکن است شاغل بودن را دوست داشته باشند و پسران بیشتر قائل به کمک کردن به همسر در خانه داری و فرزندپروری باشند.
کودکانی که مادران شاغل دارند معمولا به مهدکودک می روند. مهدکودک علاوه بر ارتقاء مهارت های اجتماعی کودکان، در مسائل مختلفی آموزش می بینند. این آموزش ها باعث پیشرفت مهارت های شناختی آن ها شده و ممکن است زیر ساخت مناسبی برای مهارت های تحصیلی بعدی بشود.
مردانی که همسران شاغل دارند، یاد می گیرند که در جریان فرزندپروری دخالت بیشتری داشته باشند. این در حالیست که مردانی که زنان شان شاغل نیستند، به طور کامل رشد و تربیت فرزند را به همسر محول می کنند. یقینا دخالت پدر در فرزندپروری تاثیرات بسیار مثبتی روی کودک می گذارد و باعث می شود کودک رابطه بهتری با پدر خود پرورش دهد.
 

علاوه بر مزیت های گفته شده، ممکن است اشتغال مادران آسیب هایی را هم به دنبال داشته باشد:
اشتغال مادر ممکن است باعث فشار روحی و خستگی روانی وی شود. این فشار و تنش ها اگر به محیط خانه منتقل شود هم برای کودک مضر است هم برای روابطی که بین مادر و کودک شکل می گیرد. یعنی ممکن است مادر دیگر برای کودک خود حوصله و انرژی نداشته باشد و علاوه بر اینکه کمیت ارتباطشان در طول روز کم است، کیفیت آن هم پایین بیاید.
فرستادن کودک به مهدکودک، مخصوصا مهدکودک های با کیفیت پایین که مراقبین ثابت ندارند، ممکن است باعث اضطراب کودک و ایجاد دلبستگی نا ایمن در وی شوند.
برخی مادران در مورد اشتغال خود دچار احساس گناه می شوند و بنابراین سعی در جبران افراطی زمانی که با کودک خود نیستند می کنند یا شروع به باج دادن به کودک می کنند. این امر می تواند منجر به آسیب در کودک شود.
فشار کارهای خانه و مسئولیت های مادری از یک طرف و فشار شغلی از طرف دیگر ممکن است سلامت روان یکمادر شاغل را پایین بیاورد.
اگر کیفیت رابطه مادر و کودک پایین بیاید، بسیاری از این کودکان ممکن است از داشتن مادر شاغل ناراضی باشند و احساس تنهایی کنند یا مجبور شوند ساعات زیادی را در منزل تنها بمانند. این تنها ماندن علاوه بر خطراتی که برای سلامت روان کودک دارد، ممکن است خطرات دیگری هم داشته باشد. به هر حال کودکان شیطنت هایی دارند که ممکن است منجر به آسیب شود. مثلا روشن کردن گاز و مسائلی از این دست.
 

همانطور که گفته شد اشتغال مادران خوبی ها و بدی هایی دارد. نمی توان به شکل مطلق گفت که این امر آسیب زا هست یا نه؛ بلکه در یک بافتار وسیع نیاز به بررسی دارد. برای اینکه اشتغال شما باعث آسیب به فرزندتان نشود، به نکات زیر توجه کنید:
بهتر است کودکان از سه سالگی به بعد وارد مهدکودک شوند. تا قبل از آن اگر در محیط خانه مثل خانه مادربزرگ و پدربزرگ باشند یا یک پرستار ثابت و مطمئن داشته باشند، برایشان بهتر است. ولی در بسیاری از موارد چنین امکانی وجود ندارد. جای نگرانی نیست. بسیاری از مهدکودک های کیفیت نگهداری مناسبی برای فرزندان شما دارند. مهم است که مراقبان سریعا تغییر نکنند.
به کیفیت رابطه تان با فرزندتان توجه کنید. لاجرم مجبور هستید زمان کمتری را در کنار فرزند خود بگذرانید ولی با بالا بردن کیفیت رابطه می توانید خیالتان را راحت کنید. سعی کنید زمان هایی را برای بازی با کودک تان، صحبت از وقایع مهدکودک یا مدرسه، احساساتش و نیاز هایش در نظر بگیرید.
به خودتان هم زمانی را اختصاص دهید. داشتن زمانی برای خودتان ولو کوتاه کمک می کند شاداب شده و خستگی تان کاهش یابد. این زمان می تواند نیم ساعت خوابیدن، موسیقی گوش کردن، ورزش کردن یا هر چیز دیگری باشد که خودتان دوست دارید.
از همسرتان بخواهید همراه و همپای شما باشد و در امور خانه داری و نگهداری فرزندان کمک تان کند.
کمال گرا نباشید. یادتان باشد هیچ انسانی بدون عیب و نقص نیست و قرار نیست شما در همه چیز نمونه و زبانزد باشید. اینکه بعضی از جنبه های زندگی تان کمی نقص داشته باشد چیز بدی نیست.
برنامه ریزی کلید اصلی زندگی موفق است. برنامه ریزی داشته باشید و اولویت های تان را مشخص کنید.

نویسنده : هنر زندگی