جایگاه زن و فرزند آوری

فرزند آوری یکی از مهم ترین مجاهدت های زنان و وظایف زنان است، چون فرزند آوری در حقیقت هنر زن است.
 

نِسَاؤُکُمْ حَرْثٌ لَکُمْ فَأْتُوا حَرْثَکُمْ أَنَّى شِئْتُمْ وَقَدِّمُوا لِأَنْفُسِکُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّکُمْ مُلَاقُوهُ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِینَ. زنان شما، محل بذرافشانی شما هستند؛ پس هر زمان که بخواهید، می‌توانید با آنها آمیزش کنید. و (سعی نمایید از این فرصت بهره گرفته، با پرورش فرزندان صالح) اثر نیکی برای خود، از پیش بفرستید! و از خدا بپرهیزید و بدانید او را ملاقات خواهید کرد و به مؤمنان، بشارت ده!(1) در این آیه شریفه خانم ها را به  کشتزار و مزرعه تشبیه کرده که عصاره ای وجودی مرد را در درون خودش پرورش می‌دهد و بعد از 9 ماه سختی و مشکلات یک فرزندی را به این بوستان هستی هدیه می‌دهد. همین هدیه ای الهی می‌تواند سبب شود تا بعد از مرگ هم برای شما حسنه واریز گردد، به شرطی که فرزند صالح تربیت کنید. 

نکته: انسان بدون کشت و مزرعه و غذا از بین می‌رود، جامعه بشری هم اگر زنان در آن نباشند از بین خواهد رفت و نابود می‌گردد. 

یاد آوری: زنان وسیله ملعبه و هوسبازی نیستند، بلکه رمز بقای نسل انسان هستند. پس در زمان آمیزش با آنها، هدف شما تولید یک نسل پاک که ذخیره قیامت شما است باشد. 

نگاه به زنان نباید مانند کشورهای غربی باشد که فقط وسیله ای جنسی است و تا زمانی که این قابلیت را دارد ارزشمند است و زمانی که از زیبایی او کم شود، از محبوبیت او نیز کاسته خواهد شد و از چشم ها خواهد افتاد. قبل از اسلام زنان نه تنها حق مالکیت نداشتند، بلکه همچون کالایی خرید و فروش می شدند و در کنار اموال میت به ارث برده می شدند، حتی در کشورهای غربی با آن همه هیاهوی تبلیغاتی و شعار برابری حقوق زن و مرد، تا یک قرن قبل حق مالکیت برای زنان قائل نبودند. 

اسلام برای زن ارزش والای قائل شده و هیچ تفاوتی را بین زن و مرد قائل نیست. این دین آسمانی تنها ملاک برتری را تقوا و ارزش های معنوی و فضائل اخلاقی دانسته است. خداوند متعال می فرماید: «یا ایها الناس انا خلقناکم من ذکر وانثی وجعلناکم شعوبا وقبائل لتعارفوا ان اکرمکم عند الله اتقاکم » (2) ; «ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم و شما را تیره ها و قبیله ها قرار دادیم تا یکدیگر را بشناسید، گرامی ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست.»

نکته: افراد با تقوا سعی می‌کنند تا از ازدواج خودشان فرزندان صالحی تولید کنند تا هم افتخاری برای شیعیان با‌شند و هم خیراتی برای قبر و قیامت آنها باشد. 

طبق این صحبت های که انجام دادیم به این نتیجه می‌رسیم که زن، نه کالاست و نه منشاء تاریکی، (همان تفکری که غربی ها و اعراب جاهلی نسبت به زن داشتند و دارند.) بلکه او بنیانگذار آبادی ها و سرمایه گذار تاریخ و فرستنده هدایای اخروی است.
 

یکی از اهداف اصلی ازدواج، فرزند آوری و بقای نسل است. امام سجاد(علیه السلام) وجود فرزند را از سعادت های انسان می داند(3). امام صادق(علیه السلام ) یکی از معیارهای مهم در انتخاب همسر را توان زاییدن فرزند معرفی می‌کند (4) نباید این هدف والا را فراموش کنیم و به داشتن یک فرزند اکتفا کنیم بلکه باید نسل شیعه را گسترش دهیم. 

امام خامنه ای می‌فرماید: فرزندآوری یکی از مهم ترین مجاهدت های زنان و وظایف زنان است؛ چون فرزندآوری در حقیقت هنر زن است؛ اوست که زحماتش را تحمل می کند، اوست که رنج هایش را می برد، اوست که خدای متعال ابزار پرورش فرزند را به او داده است. خدای متعال ابزار پرورش فرزند را به مردها نداده، در اختیار بانوان قرار داده؛ صبرش را به آنها داده، عاطفه اش را به آنها داده، احساساتش را به آنها داده، اندام های جسمانی اش را به آنها داده؛ در واقع این هنر زن ها است. اگر چنانچه ما اینها را در جامعه به دست فراموشی نسپاریم، آن وقت پیشرفت خواهیم کرد. (5)
 

دین اسلام به این روابطی که بین زوجین بر قرار می‌شود با دید مثبت نگاه می‌کند و به آنها رنگ معنوی و عبادی می‌دهد. 
اولیای دین(علیهم السلام) با معادل سازی پاداش روابط جنسی با برخی از تکالیف دینی دشوار مانند جهاد، ریزش گناهان و پاک شدن افراد به دنبال نگرش مثبت دینی به این رفتار در زن و مرد هستند که این امر باعث می‌شود آنان احساس مثبتی از این روابط داشته باشند و نشاط و لذت بیشتری برای آنها حاصل شود. تقویت این نگرش، مانع از بروز احساس گناه در اثر روابط جنسی در زن و مرد است. (6)

نکته پایانی: اسلام با این کار زیبای خودش، به ازدواج ارزشی داده که سبب می‌شود تا آرامش داشته باشیم و از رابطه ای جنسی لذت کافی را ببریم بدون اینکه احساس گناهی داشته باشیم. اگر بتوانیم از این رابطه ای جنسی برای تولید نسل هم استفاده کنیم و بعد از تولید نسل، فرزند را خوب تربیت کنیم، ذخیره ای برای آخرت خودمان فراهم ساخته ایم. 

سجاد رستمی چورتی

پی نوشت 
[1] قرآن کریم، سوره بقره، آیه 223.
[2] سوره حجرات، آیه 13. 
[3] شیخ حر عاملی، وسائل الشیعه، جلد ۱۵، ناشر: آل البیت، ص ۹۶. 
[4] همان، ج ۱۴، ص ۳۳. 
[5] حضرت امام خامنه ای رهبر انقلاب، بیانات در دیدار جمعی از مداحان 11 / 2 / 92.
[6] محمد رضا سالاری فر، خانواده در نگرش اسلام و روانشناسی، تهران: سمت، چاپ دهم، 1393، صفحه 48.