چاقی یکی از عوامل از بین رفتن تستوسترون در بدن مردان است.

چرا در حال غرق شدن در دریایی از استروژن ها هستیم؟

بعضی از مردان معتقدند که مشکلاتشان در این روزها حاصل ظهور فمینیسم و جنبش زنان است. در این شیوه تفکر، خواسته های زنان برای برابری موجب شده است که مردان حس قدیمی قدرت و به همراه آن، احساسات مرد آسایی خود را از دست بدهند. من به این مسئله اعتقاد ندارم. علی رغم وجود گروه فمینیستی اقلیت، ولی پر سر و صدا که احساس می کنند تمامی مشکلات دنیا به گردن مردان و مردانگی است، من معتقدم که جنبش زنان، هم برای مردان و هم برای زنان رهایی بخش بوده است.

[جنگ بیوشیمیایی علیه مردان]

به هر حال، فقدان واقعی مردانگی، حاصل یورش بیوشیمیایی به تستوسترون مرد است. دکتر کاروترز مشکل را این چنین توصیف می نماید: «همراه با کاهش در مقدار و فعالیت تستوسترون، تهدید نسبت به باروری و مرد آسایی را می توان توسط مواجهه افزایش یافته با گزنواستروژن ها مواد شیمیایی در محیط (که اعمالی مشابه هورمون استروژن زنانه دارند) توصیف کرد».

همان طور که زنان به تستوسترون نیاز دارند، مردان نیز به استروژن، در مقادیر کم، نیازمندند. مقدار بیش از حد آن می تواند ویرانگر باشد. دکتر کاروترز چنین نتیجه می گیرد: «گرچه استروژن برای رشد ویژگی های مؤنث اساسی است، گویا در مردان کاری مخالف عمل تستوسترون انجام می دهد. می گویند که هر چیز مشتق شده از پلاستیک، حتی حشره کش ها، اثری زیانبار روی باروری و رشد نوزاد پسر دارد و حتی در افزایش میزان سرطان بیضه و پروستات نیز نقش دارد».

[پلاستیک، پسرم، پلاستیک]

وقتی که در فیلم فارغ التحصیل به داستین هافمن - هنرپیشه فیلم - گفته شد: «پلاستیک، پسرم، پلاستیک»، او نفهمید که هشداری را مربوط به محافظت از زندگی جنسی آینده اش می شنود. ممکن است بعضی ها بگویند که ناخدایان صنعت (که تولیدکننده محصولات مخرب سطوح تستوسترون در تمامی مردان روی زمین هستند) عدلی شاعرانه دارند.

خطری که ما را تهدید می کند، مؤنث سازی مردان توسط اعمال گمراه شده خودمان است. دکتر یوجین شیپن، متخصص درمان جایگزینی هورمون می گوید: «نسبت تستوسترون به استروژن در اغلب مردان میانسال به شدت تغییر می یابد. نسبتی که در مردی جوان پنجاه به یک بوده است، اکنون بیست به یک، یا حتى هفت و هشت به یک است. افت نرمال تستوسترون در رابطه با سن، تا حدی مسئول این نسبت های تغییر یافته است، ولی افزایش استروژن شاید به مراتب مهمتر است».

[از بین رفتن تستوسترون]

بر اساس نظر دکتر شیپن، مصرف الکل و چاقی، به همراه بالا رفتن سن مردان، در افزایش عدم تعادل تستوسترون استروژن نقش دارد. مقدار زیاد الکل، استروژن را در زنان و مردان به طور چشمگیری افزایش می دهد. بنا بر گفته دکتر شیپن، سطح استروژن زن پس از یک نوشیدنی الکلی، می تواند سه برابر شود. از می گوید: «در مردان این افزایش چندان شدید نیست ولی به هر حال بسیار مهم است.».

افزون بر این، وقتی که مردان چاق می شوند، قسمت بیشتری از تستوسترونشان تبدیل به استروژن می شود. دکتر شیپن می گوید: «هر جنسیتی که داشته باشید، چاقی شما را استروژنیزه می کند».

بنابراین، مردان گوش کنید: دفعه بعد که یک استیک ضخیم با سیب زمینی پخته در کره و کرم خوردید و برای فرو دادنش مقداری هم نوشابه نوشیدید، در حال از دست دادن مردانگی خود هستید.

افسردگی: قاتل خاموش مردان

افسردگی یکی از رایج ترین نشانه های یائسگی مردان و در رابعلهای نزدیک با کاهش اشتیاق و عملکرد جنسی است که این دو نشانه نیز از علائم یائسگی مردان است. مردی که زندگی جنسی اش در معرض نابودی است، احتمالا افسرده است و مردی که افسرده است احتمال مشکلات جدی با زندگی جنسی اش خواهد داشت.

با این حال، بیشتر مردانی که از افسردگی رنج می برند، حتی درباره ابتلا به افسردگی آگاهی ندارند. وقتی که این افراد درباره نشانه های کلاسیک افسردگی اساسی مثل خلق غمگین پایدار، افکار مکرر درباره مرگ، کاهش توانایی تفکر یا تمرکز، احساس بی ارزشی، خواب بیش از حد، انرژی کم، از دست دادن لذت در فعالیت های زندگی و کاهش یا افزایش چشمگیر وزن، مطالبی می شنوند، اغلب این موارد را در خود تشخیص نمی دهند.

من معتقدم که مردان بسیار زیادی، به ویژه در سال های یائسگی، از افسردگی تشخیص داده نشده رنج می برند و می میرند. من واقعیت های زیر را رنج آور می بینم:

هشتاد درصد تمامی خودکشی ها در ایالات متحده توسط مردان صورت می گیرد.
میزان خودکشی در مردان بین سنین چهل و پنج و شصت و چهار سال، سه برابر بیشتر از میزان مربوط به زنان در همین دوره سنی است. میزان خودکشی در مردان بالای شصت و پنج سال نزدیک به هفت برابر بالاتر است.
بر اساس یک بررسی گسترده سوئدی، داشتن تاریخچه ای از افسردگی، نسبت به آن هایی که سابقه ای از افسردگی ندارند، خطر خودکشی را هفتاد و هشت برابر می کند.
دکتر دیمیتری پاپولوس و جانی پاپولوس، اختلالات خلقی را سرماخوردگی، بیماری های ذهن/ بدن می نامند. بیش از بیست میلیون امریکایی در دوره ای از زندگی مبتلا به شکلی از افسردگی خواهند شد.
از آغاز قرن بیستم، امکان ابتلا به افسردگی هر نسل پی در پی، دو برابر شده است.
محققین در نمونه گیری اتفاقی از سی و نه هزار مورد از کشورهای مختلف، متوجه شده اند که در مقایسه با گذشته، تعداد مبتلایان به افسردگی در سنین پائین تر، بیشتر است.
شصت تا هشتاد درصد افراد مبتلا به افسردگی، هرگز به خاطر بیماری کمک تخصصی نگرفته اند.
برای تشخیص صحیح افسردگی توسط متخصصین بهداشت، ده سال زمان و سه پزشک لازم است.
هشتاد تا نود درصد آن هایی که به دنبال کمک هستند، می توانند از افسردگی رهایی یابند.
مردان اغلب افسردگی را «بیماری زنان» می دانند و حتی هنگامی که می دانند دچار افسردگی هستند از کمک گرفتن اکراه دارند.
بیشتر مردان نسبت به افسردگی خود آگاهی ندارند و بنابراین هرگز فرصت کمک گرفتن ندارند.