گلو درد کودکان، علل و درمان آن (بخش دوم)

سیستم ایمنی بدن کودک تان به طور معمول در عرض یک هفته می‌تواند بر ویروس غلبه کند.
 

بسیار به ندرت موردی از گلودرد کودک اورژانسی محسوب می‌شود ولی تنها عارضهٔ گلو که واقعاً اورژانسی است، اپی‌گلوتیت است. اپی‌گلوتیت عفونت زبانهٔ بالای حنجره است که مانع از ورود غذا و مایعات به نای می‌شود و سپس نفس کشیدن و همچنین بلعیدن را دشوار می‌کند. کودک مبتلا به اپی‌گلوتیت سریعاً تب می‌کند، صدای نفس کشیدنش گوش‌خراش می‌شود و اغلب بزاق از دهانش جاری می‌شود. اگر فرزندتان این علائم را دارد، بلافاصله به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر فرزندتان در تنفس مشکل دارد، لازم است با اورژانس تماس بگیرید. اگر مشکوک به اپی‌گلوتیت هستید:
- فرزندتان را در حالت نشسته نگه دارید.
- سعی نکنید گلویش را بررسی کنید.
- به او غذا یا نوشیدنی ندهید، زیرا ممکن است تنفسش را دشوارتر کند.

اگر بعد از تماس با پزشک کودک، او فکر می‌کند که ممکن است علائم کودک از اپی‌گلوتیت باشد، شما باید فرزند خود را برای درمان فوری و مستقیماً به یک مرکز اورژانس ببرید.
 

برای بیشتر عفونت‌های ویروسی هیچ درمانی در دسترس نیست یا هیچ درمانی ضروری نیست. سیستم ایمنی بدن کودک تان به طور معمول در عرض یک هفته می‌تواند بر ویروس غلبه کند. کودک از استراحت زیاد و نوشیدن مایعات زیاد سود خواهد برد. اما اگر پزشک فرزندتان مظنون به عفونت باکتریایی باشد، نمونه‌ ای از سلول‌های گلوی کودک برمی‌دارد. تحمل انجام این نمونه‌ گیری سریع، آسان‌تر از تحمل تزریق آمپول است. برای این کار، پزشک گوش پاک‌کنی را به انتهای گلوی کودک می‌زند، برای یک لحظه کودک عق می‌زند و کار تمام شده است. بیشتر پزشکان یک آزمایش سریع تشخیص استرپتوکوک را انجام می‌دهند که نتایجش طی ۱۰ دقیقه آماده می‌شود. اگر نتیجهٔ آزمایش منفی باشد، معمولاً نمونه برای کشت دقیق‌تر یک یا دو روزه به آزمایشگاه فرستاده می‌شود تا نتایج را دوباره چک کنند.

اگر معلوم شود که فرزند شما یک عفونت باکتریایی دارد، پزشک یک آنتی‌بیوتیک تجویز خواهد کرد. برای دادن دارو به فرزندتان دستورالعمل‌ها را با نهایت دقت دنبال کنید. به خاطر داشته باشید که دادن داروهای تجویزی به کودک را فراموش نکنید و بی‌اهمیت ندانید، زیرا اگر دادن آنتی‌بیوتیک را خیلی زود متوقف کنید، باکتری‌ها می‌توانند تجدید قوا کنند و خیلی زود به شکلی شدیدتر ظاهر شوند. اگر کودک دچار یک عفونت تهاجمی شود، ممکن است مجبور شوید چندین روز او را به بیمارستان ببرید تا داروها یا مایعات را به صورت داخل وریدی و از طریق سرم دریافت کند.
 

اگر فرزندتان به اندازهٔ کافی بزرگ باشد که بتواند غذاهای کمکی بخورد، نوشیدنی‌های گرم و به عنوان مثال، چای یا آب گوشت می‌توانند تسکین‌ دهنده باشد. یادتان باشد تا زمانی که کودک شما حداقل یک ساله می‌شود، از ریختن چیزی مثل عسل در چای او پرهیز کنید، زیرا عسل ممکن است حاوی هاگ‌های بوتولیسم باشد که می‌توانند در مجاری روده‌ای نابالغ کودک رشد کنند. کودکان بالای ۱۲ ماه ممکن است از کمی آب سیب یا یک بستنی یخی لذت ببرند، اما از آب‌میوه‌های مرکبات پرهیز کنید، زیرا می‌توانند درد گلوی کودک را بدتر کنند.

به خاطر داشته باشید که باید فرزندتان را از کم‌‌ آبی بدن محافظت کنید، بنابراین اگرچه ممکن است بلعیدن برایش دردناک باشد اما به نوشیدن مقدار زیادی مایعات نیاز دارد، به ویژه اگر تب کرده است. برای کودکان کوچک‌تر، مایعات به معنای شیر مادر یا شیر خشک است. اگر بلعیدن برای کودک تان دشوار است، سعی کنید هر بار مقادیر کمی را به او بدهید و دفعات این کار را بیشتر کنید. اگر فرزند شما واقعاً دچار درد و ناراحتی است، از پزشک بپرسید که آیا می‌توانید یک داروی مسکن مانند استامینوفن اطفال یا اگر او شش ماهه یا بزرگ‌تر است، ایبوپروفن به او بدهید یا خیر، اما هرگز به فرزندتان آسپیرین ندهید، زیرا ممکن است به یک بیماری نادر اما جدی به نام سندرم ری مبتلا شود.

غیر از این موراد، دست‌های خود را مرتب بشویید، به ویژه پس از تعویض پوشک و دست‌های کودک خود را هم مرتب بشویید و اگر او به اندازه‌ای بزرگ شده است که بتواند مواد غذایی کمکی را بخورد، مطمئن شوید که در خانه هیچ‌کس از ظروف غذاخوری، فنجان‌ها یا مسواک او استفاده نمی‌کند. همچنین اگر فرزندتان به مهدکودک می‌رود، پزشک به شما خواهد گفت که فرزندتان چه زمانی می‌تواند به مهدکودک بازگردد اما به‌ طورکلی، باید او را تا زمانی که حالش بهتر می‌شود در خانه نگه دارید و اگر عفونت کودک باکتریایی است، قبل از باگشت به مهدکودک باید برای حداقل ۲۴ ساعت آنتی‌بیوتیک خورده باشد.

منبع : سایت مادرشو