افسانه هایی در مورد مشاجرات همسران (بخش دوم)

یکی از اشتباهات رایج میان همسران، این است که زندگی سالم این است که در آن تعارضی وجود نداشته باشد. این باوری است نادرست. آنچه در زندگی مهم است مدیریت و حل تعارضات است. با ما همراه باشید تا در این مورد بیشتر بدانید.
يکشنبه، 10 شهريور 1398
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
افسانه هایی در مورد مشاجرات همسران (بخش دوم)
نبود تعارض میان همسران، به معنای سلامت رابطه همسران نیست. 
 

افسانه هایی در مورد مشاجرات همسران

افسانه 1: در یک مشاجره، باید یک برنده و یک بازنده وجود داشته باشد.
واقعیت: در واقع، نزاع به این نحو اغلب منجر به مشکلات جدی برای زوجینی شده که برای مشاوره مراجعه کرده اند. به خاطر عقیده یک برنده و یک بازنده، شما اغلب زوجینی را می بینید که سعی می کنند ثابت کنند دیگری اشتباه می کند. مسئله این نوع مشاجرات این است که زوجین نمی توانند راه هایی برای موافقت یا مخالفت یا گذشتن از مسائلی که نمی خواهند با آن روبرو شوند بیابند.
 
برای فکر کردن درباره این مفهوم به شکل متفاوت، من اغلب به زوجین توصیه می کنم که دعوا برای برنده شدن باعث می شود هر دو احساس بازنده بودن کنند. بله، یک فرد ممکن است برنده شود اما به قیمت ناراحتی همسر. این فرد بسیار آسیب می بیند و دوره طولانی بعد از آن رنجیده خاطر خواهد بود. اگر یک نفر ببازد، هر دو باخته اند.
 
معضل این نوع مشاجرات این است که معمولا شامل ترجیحاتی می شود که زن یا شوهر فکر می کنند حقیقت مطلق است. برای مثال، جری و آلاین درباره اینکه چگونه باید لکه قهوه را از روی فرش پاک کنند، بحث می کنند. جری معتقد است که باید در اینترنت جستجو کنند که چگونه آن را پاک کنند.
 
این قبلا لکه ای را با استفاده از مایع ظرفشویی و آب پاک کرده که نتیجه خوبی داده است و می خواهد از این روش قبل از اینکه لکه روی فرش تثبیت شود استفاده کند. قهوه تازه ریخته شده بود و موقعیت حساس بود. در این مورد، هر دو طرف ترجیحات متفاوتی برای چگونگی پاک کردن لکه ارائه می کردند. هر کدام می توانست دیدگاهی داشته باشد اما واقعیت این است که جواب غلط یا درست دقیقی وجود ندارد اما ترجیح برای چگونگی مدیریت موقعیت وجود دارد.
 
بهتر است به زوجین بیاموزیم که چگونه برای راه حل های برد برد با مواردی گفت و گو کنند که دارای بده و بستان باشد. همچنین بهتر است به زوجین بیاموزیم که بین داشتن دیدگاه متفاوت و باور به اینکه آنچه فکر می کنند حقیقت است تفاوت وجود دارد. افراد زیادی به اشتباه فکر می کنند روشی که امورات را انجام می دهند، بهترین روش ممکن است. در بسیاری از موقعیت های اجتماعی، درست یا غلط مطلق وجود ندارد و راه حل های متفاوتی برای مشکلات وجود دارد.
 
افسانه 2: زوجین باید تعارض را در اولین فرصت ممکن حل کنند.
 واقعیت: در بسیاری موارد ایده خوبی است که زوجین تعارض را درست به محض ایجاد شدنش رسیدگی کنند. هرچند تعارضات خاصی وجود دارند که در یک مرحله حل نمی شوند. گاهی این قاعده باعث می شود زوجین وارد نزاع شوند و کارهایی کنند که برگشت پذیر نیست. موقعیت های دیگری وجود دارد که حل تعارض را در همان لحظه دشوار می کند، مثلا بودن در مقابل اعضای خانواده یا دوستان. زوجینی که در مقابل دیگران نزاع می کنند، امکان دارد دیگران را وارد دعوا کنند.
 
موس و سین، وقتی درباره پسرشان که دچار اختلال نقص توجه است بحث می کردند، هرگز درباره انجام کارها در موقعیت های مختلف موافق نبودند. وقتی پسرشان تشخیص اختلال را گرفت، سین شروع به خواندن کتاب های متفاوت درباره اختلال نمود تا از روش های بهتر تربیتی استفاده کند در حالی که موس از روش هایی استفاده می کرد که کمتر سازنده بود. آنها اغلب ساعت ها طی شب درباره تفاوت عقیده ای که داشتند بحث می کردند. آنها دریافتند که به دلیل اختلافاتی که دارند، بهترین عملکرد را نخواهند داشت و نزاعشان می تواند تشدید شود.
 
در موقعیت هایی که اختلافات ممکن است طول بکشد، بهتر است که زوجین آرام شده و درباره مسئله طی چند روز یا حتی چند هفته آینده صحبت کنند تا به نتیجه مورد توافق دو طرفه برسند. نقطه ای در مشاجرات وجود دارد که در آن زوجین کنترل خود را از دست می دهند و چیزهایی می گویند که نمی توانند پس بگیرند. همانند مورد موس و سین، آنها بهتر است زمانی باهم گفت و گو کنند که هر دو آرام هستند تا به توافق دو طرفه برسند و به جای ادامه بحث به روش غیر محترمانه، بهتر است در زمان های متناوب در صورت لزوم صحبت کنند.
 
افسانه 3: زوجین نباید درباره هر موضوعی بحث کنند.
واقعیت: بستگی دارد. توصیه ای قدیمی وجود دارد که می گوید باید نبردهایتان را انتخاب کنید. برخی مسائل باید نادیده گرفته یا اجتناب شوند در حالی که برخی دیگر باید مطرح شوند. زوجین باید روشی برای بحث درباره مسائل و حل سریع بیابند. آنها باید روشی برای انتخاب نبردهایشان داشته باشند.
 
دارلین و واین با این عقیده مشکل داشتند. دارلین از تعارض متنفر بود تا حدی که همیشه سعی می کرد که از آغاز معضل با همسرش اجتناب کند، در حالی که واین مسائل موجود را مطرح می کرد و این کار موجب عصبانیت دارلین می شد و در نتیجه تعارض و اختلاف روز به روز شدت بیشتری پیدا می کرد.
 
من مراجعینم را تشویق کردم که راهبردی برای چگونگی انتخاب مسائلشان با هم توسعه دهند. برای مثال، دارلین مطرح کرد که اگر فردی مکررا رفتاری را انجام داد که موجب رنجش طرف مقابل شد، باید مطرح شود، اما اگر فقط برای یک بار اتفاق افتاد بهتر است که مطرح نشود و از واین خواست که او را ببخشد. در پاسخ، واین نیز از دارلین درخواست کرد در صورتی که مسئله ای وجود دارد که موجب رنجش او می شود به روش ملایم تری مطرح کند. واضح است که هر طرف باید رویکرد متفاوتی به تعارض اتخاذ کند. گاهی نتیجه خوب، تشویق زوجین برای مطرح کردن بیشتر تعارضات است.
 
نویسنده: آنجلا اسکورتو
 
منبع: کتاب «مشاوره قبل از ازدواج» (راهنما برای درمانگران)


سبک زندگی مرتبط
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.