نکاتی درباره مهد رفتن کودکان (بخش اول)

باید توجه داشته باشید که مربیان مهد کودک تان از تخصص کافی برای تربیت و نگهداری کودک بهره مند باشند.
 

ما پیشرفت جهان امروز نیاز جامعه به فعالیت زنان در فضاهای اجتماعی بیشتر شده است و مادران زیادی هستند که علاوه بر شغل خانه‌داری مجبور به فعالیت های اجتماعی دیگری همچون اداره جات و فضاهای خدماتی و... می شود. اما در این صورت مشکلی که پیش می آید وقت گذاشتن برای نگهداری کودکان است. 

در گذشته با داشتن دایه در منازل نگهداری و تربیت کودکان را به او می سپردند و خیال شان نسبت به کودک شان جمع بود، که کسی است که برای آنها همانند یک مادر دلسوز مادری کند. اما آیا امروزه نیز می توان از این روش استفاده کرد که  دایه را به عنوان مادر در منزل آورده تا مسئولیت کودک را بر عهده می گیرد!؟جهان امروز با دیدن نیاز مادران به فضاهایی برای نگهداری کودک، با تاسیس مهد کودک به کمک این نوع خانواده‌ها شتافتند. 

حالا مادران شاغل که می‌توانند با خیال راحت فرزندان خود را در ساعاتی که نیستند به مهد بسپارند و امیدوارند که کودک شان در این فضاها با آرامش کافی وقت بگذارند. فردی نزد رسول خدا (صلی الله علیه وآله) آمد و پرسید: ای رسول خدا! حق فرزندم بر من چیست؟ فرمود: نام و تربیتش را نیکو کنی و او را در محیطی خوب پرورش دهی. [1] 
 

کودکان مادران شاغل در مرحله ای از زندگی شان که نیاز جدی به مهر مادر و توجه آنان را دارند، مجبور به سپری کردن وقت خود در مهدکودک می شوند. حالا مسئله ای که پیش می آید عدم توجه کافی مربیان به تک تک کودکان است؛ در حالی که آنان به توجه و محبت زیادی نیازمندند و در عدم دریافت آنها احتمال بروز مشکلات دیگری در زندگی کودکان ما می شود.

کودکان زیر ۳ سال که تشنه محبت و آرامش از سوی مادرشان در تمام وقت روز هستند؛ درکی از فضاهای بیرون از خانه و کار مادرشان ندارند و بنابراین مادران این وظیفه خطیر را به مربیان مهد می‌سپارند. در صورت عدم آگاهی کافی از سوی مربیان مهد، آسیب جدی به کودکان می رسد. پس باید مطمئن بشوید که مربیان از نیاز روحیه‌ی هر سن از کودکان باخبرند، تا بتوانند ارتباط درستی با کودکان داشته باشند، تا از آسیب دیدگی کودکان نوپا جلوگیری شود.

باید توجه داشته باشید که مربیان مهد کودک تان از تخصص کافی برای تربیت و نگهداری کودک بهره مند باشند. روحیه لطیفی برای نگهداری کودک تان داشته باشند. وجود خشونت و خشم نسبت به کودکان در آن سن کم ، می تواند در سنین بالاتر تاثیرات منفی خود را نشان دهد. امام على (علیه ‏السلام) در این باره می فرمایند : لا أدَبَ مَعَ غَضَبٍ. با خشم، تربیت ممکن نیست. [2] 


درباره فضای مهد نیز اطلاعات کافی را به دست آورید که آیا بهداشت این فضا رعایت می شود!؟ از مربیان بهداشت و بهیار های مناسب برای چکاب های ماهانه استفاده می شود؟!  چرا که در صورت عدم وجود این دو مورد شما شاهد بیماری های واگیردار در کودک تان می شوید. در صورت ابتلا بیماری در یک کدام از این کودکان مابقی آنان نیز  خطر مبتلا شدن به آن بیماری می‌شود. چرا که بدن کودک حساس بوده و بیماری های واگیری را سریعاً دریافت می کند و چون تمام آنها در یک فضای عمومی دارای این بیماری می‌شوند، پروسه درمانی آن نیز بسیار طولانی می شود. 
 

مهد کودک فضای اجتماعی و عمومی است که از هر نوع  قشر و طبقه ای از مردم در آن وجود دارد. بنابراین مانند فضا های اجتماعی دیگر دچار یک مشکل مشترک می شویم، آن هم تفاوت فرهنگی در میان کودکان است. کودکانی که با تفاوت فرهنگ و منش و تربیت نسبت به کودکان ما بزرگ شده اند به طور واضح نا هماهنگی آن‌ها مشاهده می شود. 

برای مثال کودکی که بدون هیچ سختگیری و محدودیتی در خانواده رشد کرده است، قطعا راهکارهای نابهنجار بیشتری از خود نشان می دهد. که کودکان دیگر تحت تاثیر آن، احتمالاً بخواهند که آن رفتار ها را حداقل یک بار تکرار کنند.  پدر مادری که بر روی تربیت کودک نشانه حساس اند، قطعاً به مرور زمان متوجه این تغییر حالت ها و رفتارها در کودکان شان می شود، که تحت تاثیر روابط اجتماعی آن پدر نشأت می گیرد. 

گفتن کلمات و جملات نامناسب، انجام رفتار و حرکات ناموزون، لجبازی های بیجا، خواسته های نابجا، از مواردی است که در این صورت پیش می آید. پس والدین باید قبل از ورود به مهد کودک تحقیقات کافی را نسبت به آن فضا کرده باشند، چرا که کودک شان شبیه خمیری است که ممکن است با هر حرکت و هر چیزی که می بینند تغییر شکل دهد. 

امیرالمؤمنین(علیه السلام) به فرزند خود امام مجتبی(علیه السلام) می فرماید: «قلب کودک نورس همانند زمین کاشته نشده، آماده پذیرش هر بذری است که در آن پاشیده شود. از این رو در تربیت تو شتاب کردم، پیش از آن که دل تو سخت شود و اندیشه ات بهچیز دیگری مشغول گردد، تا به استقبال کارهایی بشتابی که صاحبان تجربه، زحمت آزمودن آن را کشیده اند و تو را از تلاش و یافتن بی نیاز ساخته اند». [3]

ادامه دارد...

پی نوشت :
[1] وسائل الشیعة، جلد 15، صفحه 123.
[2] غرر الحکم ، حدیث 10529. 
[3] محمد بن حسین شریف الرضی، نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتی، قم: مشهور، 1385 ، صفحه 522.