ایجاد قوانین برای بستگان در نگهداری از کودک (بخش اول)

شرایط مختلف را برای خویشاوندتان شرح دهید تا رویکرد شما را بهتر متوجه شود و ابهامات هم رفع شود. به عنوان مثال به او بگویید که شما فریادهای نابجای کودک را با سکوت تربیتی مدیریت می‌کنید.
 

برخی از والدین به دلایل زیادی دوست ندارند که مراقب کودک شان یکی از اقوام یا دوستان آنها باشد. اما اگر شما از این دسته نیستید و مادر یا یکی از افراد خانواده یا دوست صمیمی و نزدیک شما مایل به مراقبت از کودک شماست و به دلایل مختلف و درستی به آسایش و تربیت کودک شما اهمیت می‌دهد، بهتر است سخاوت این عمل او را درک کنید و قدرش را بدانید. در این مطلب می‌توانید با نکاتی برای داشتن یک برنامهٔ منظم نگهداری از کودک توسط اطرافیان نزدیک تان آشنا شوید و بهتر است حتماً دربارهٔ تمام این موارد گفته‌ شده صحبت و همفکری کنید.
 

کتبی کردن هر توافق‌نامه‌ ای می‌تواند مفید باشد. در مورد ساعات مراقبت از کودک، روزهای آزاد و هر چیز دیگری که به ذهن تان می‌ رسد با مراقب مورد نظرتان صحبت کنید، هرچند ممکن است شما با بستن قرارداد با یکی از خویشاوندان یا دوستان تان راحت نباشید اما نوشتن یک قرارداد کمتر رسمی کمک می‌کند تا همه چیز برای هر دوی شما روشن و مشخص شود. همچنین به یاد داشته باشید که هیچ چیز و هیچ نکته‌ ای دربارهٔ موضوع مهمی مثل مراقبت از فرزندتان بی‌اهمیت و جزئی نیست.
 

داشتن گفت‌ وگویی روشن، صریح و واضح و باز گذاشتن مسیر ادامه‌ دار این مکالمه و صحبت‌ها از همان ابتدا، کمک می‌کند که هر نوع رابطهٔ مربوط به مراقبت از کودکان صلح‌آمیز، موفق و بی‌دردسر باشد و این به ویژه زمانی که مراقب کودک یکی از نزدیکان شماست اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. بهتر است راهی برای مطرح کردن و مبادلهٔ سؤالات، نظرات و نگرانی‌های موجود یا موارد احتمالی در آینده ایجاد کنید. به علاوه، او خدمت ارزشمندی به خانوادهٔ شما می‌کند که احتمالاً به معنای فرصت کمتر برای رسیدگی به دیگر بخش‌های زندگی خودش است، بنابراین لازم است با در نظر گرفتن تمام این شرایط به استقبال این تصمیم تان بروید.
 

اگر با نگهداری یکی از خویشاوندان از کودک تان راحت هستید احتمالاً دربارهٔ فرزند پروری دیدگاه‌های مشترکی با او دارید، زیرا اگر به اندازه‌ای به یکی از اطرافیان تان اعتماد دارید که نگهداری از کودک تان را به او بسپارید، پس احتمالاً نظرات و پیشنهادهای مفید او را نیز مابین صحبت‌های تان و در طول سال‌های گذشته شنیده‌اید، آنها را تأیید کرده‌اید و بر اساس همان‌ها تصمیم گرفته‌ اید. اما حتی اگر خویشاوند منتخب شما هم همان رویکرد سالم و دلخواه شما را در مورد نگهداری از کودکان دارد، باز هم مهم است که شفاف و روشن توضیح دهید که ترجیح می‌دهید موضوعات مختلف را چگونه مدیریت کند.
 

شرایط مختلف را برای خویشاوندتان شرح دهید تا رویکرد شما را بهتر متوجه شود و ابهامات هم رفع شود. به عنوان مثال به او بگویید که شما سروصدا و فریادهای نابجای کودک را با سکوت تربیتی مدیریت می‌کنید. تکنیک سکوت تربیتی یا وقفه یا اخراج، یک روش تربیتی و تنبیه ملایم است. به این شکل که کودک به مدت چند دقیقه در یک محیط کسل‌ کننده و بدون سرگرمی قرار می‌گیرد. ایدهٔ کلی سکوت تربیتی این است که برای متوقف کردن رفتار منفی کودک، او را از برای مدت کوتاهی از محیط فعلی‌اش دور کنید و این صد البته با به زور بردن کودک و حبسس کردنش در یک اتاق یا هر مکان مشابه ترسناکی تفاوت دارد. همچنین دربارهٔ موارد مربوط به آموزش توالت رفتن، لازم است به مراقب توضیح دهید که آیا خود شما به کودک یادآوری می‌کنید که اگر دستشویی داشت به شما بگوید و پیش شما بیاید یا خودش بدون اطلاع به دستشویی برود. به‌ طورکلی در مورد هر چیزی ذهن تان را نسبت به پیشنهادها و ایده‌های او باز نگه دارید، اما ترجیحات خود را نیز شفاف توضیح دهید.
 

نحوهٔ غذا خوردن، زمان آن و نوع غذایی را که می‌خواهید کودک تان بخورد مطرح و مشخص کنید. برای مثال اگر فرزندتان زیر یک سال است، به خویشاوندتان بگویید که تا وقتی به سن مشخص شش ماهگی نرسیده است نمی‌خواهید به او مواد غذایی کمکی و جامد بدهید. اگر یک کودک نوپا دارید نیز فهرستی از وعده‌های غذایی و میان‌ وعده‌های مناسب را تهیه کنید و به او بدهید. اگر فکر می‌کنید دنبال کردن توصیه‌های شما برای خویشاوندتان دشوار خواهد بود، خودتان غذای کودک را از قبل آماده کنید و از او بخواهید فقط آن را به کودک تان بدهد.

ادامه دارد...

منبع: سایت مادرشو