نحوه آموزش لباس پوشیدن به کودکان

برای اینکه لباس های دارای کلاه مثل کاپشن، سوئیشرت، پالتو و ... را به فرزند بپوشانیم، لازم است در قدم اول به او یاد دهیم که کلاه را روی سرش قرار دهد.
 

بسیاری از والدین با مواردی روبرو شده اند که هنگام بیدار شدن کودک در صبح، در لباس پوشیدن به کندی عمل می کند. یا قصد بازی در آوردن دارد یا می خواهد با لجبازی کردن زمان رفتن به مدرسه را با تاخیر روبرو کند. هنگامی که شما آموزش های صحیح در لباس پوشیدن فرزندتان را به خوبی انجام دهید، دیگر مهم نیست فرزند شما در چه طبقه بندی سن و سال قرار دارد. بلکه لازم است آموزش های افزایش قدرت استقلال و مسئولیت پذیری در او را تقویت کنیم. اغلب والدین نمی گذارند فرزندشان مستقل شود و حتی کارهای کوچک فرزندشان را نیز انجام می دهند. حال با وجود چنین والدینی، چه انتظاری می رود که کودک خود بتواند لباس هایش را بپوشد یا تعویض کند؟ پس قبل از شروع هر تغییر رفتاری در کودک، می بایست والدین نیز در رفتارها و سیاست های رفتار خود تغییراتی ایجاد کنند تا نتیجه مثبتی ببینند.

زمانی که فرزند شما این اجازه را داشته باشد که بنشیند و با خیال راحت لباس بپوشد، میزان استرس و اضطراب کمتری را تجربه می کند. با این روش، پوشیدن یا درآوردن لباس هایی چون لباس های زیر یا زیرپوش ها، پیراهن و شلوار، جوراب یا ساق و یا حتی کفش های بنددار و ... برایش ساده تر خواهد شد.
 

برای اینکه لباس های دارای کلاه مثل کاپشن، سوئیشرت، پالتو و ... را به فرزند بپوشانیم، لازم است در قدم اول به او یاد دهیم که کلاه را روی سرش قرار دهد. حال می پرسید چرا این کار را انجام میدهیم؟ زیرا وقتی کلاه بر سر بگذارد، متوجه می شود که کدام آستین در کنار او مربوط به دست راست است یا دست چپ که سرعت عمل او را بیشتر از قبل خواهد کرد.
 

می پرسید چه لباس هایی را باید در اختیار کودک قرار داد؟ جواب این است که هر لباسی که کودک باید آنها را در منزل یا حارج از منزل استفاده کند. باید اشاره کرد که هیچ تفاوتی ندارد که لباس خواب باشد یا لباس مهمانی، بلکه در اینجا ترتیب دسترسی و فرایند اجرای لباس پوشیدن مهم است. مثلا به او بگویید اول پوشیدن لباس زیر و زیرپوش، دوم پوشیدن شلوار، سوم پوشیدن بلوز، چهارم پوشیدن کاپشن یا پالتو، پنجم انداختن شال گردن و پوشیدن کلاه، ششم پوشیدن کفش و به همین ترتیب از اول تا آخر فرایند آماده شدن را به او آموزش دهید.
 

لباس های دارای کمر کشی مانند لباس های آزاد و به اصطلاح راحت برخلاف شلوارهای چسبان و ساپورتی اضافه بر اینکه زیپ و کمربند و سگک ندارند، به دلیل داشتن جنس نرم تری که دارا هستند، درآوردن یا پوشیدن آن بسیار راحت تر از سایر شلوارها می باشد. آرام آرام و گام به گام لازم است که به فرزند تان یاد دهید تا دکمه های ساده تر یا بالا پایین کردن زیپ ها را آموزش ببیند و به تنهایی آنها را انجام دهد. رمز موفقیت در این موضوع صبوری و ثابت قدمی شما می باشد که زود ناامید نشوید و به پای تغییرات کوچک فرزندتان بمانید تا به نتیجه نهایی که به تنهایی لباس پوشیدن و درآوردن کودک است، برسید.
 

با توجه به افزایش سن در کودک متناسب با توانایی هایش باید تغییرات مثبت داشته باشد. مثلا به فرزندتان که سن بیشتری دارد و به اندازه کافی رشد کرده است، یاد دهید دکمه های بلوز، سوئیشرت، کاپشن یا پالتوی لباس شان را ببندند و از بزرگترها کمک نگیرند. حتی اگر اشتباه هم این کار را انجام دادند، نباید شما کمکی به آنها داشته باشید. در عوض لازم است مجددا فرصت جبران خطاها را به او دهید تا با درست بستن دکمه ها جبرانش کند.
 

بر همه ما واضح و روشن است، چه برای کودکان یا بزرگسالان، پوشیدن لباس از در آوردن آن بسیار دشوارتر است. به همین جهت بهتر است ابتدا آموزش را با درآوردن لباس شروع کنیم. مثلا وقتی به منزل می رسید از فرزندتان درخواست کنید لباس مهمانی، کفش و کتانی، کاپشن و بلوز، کت یا ژاکت را در آورده و اگر تمایل داشت سریعا به حمام رفته و دوش بگیرد. در آخر باید گفت که فرزندان ما نمی خواهند که ما را در پوشیدن یا درآوردن لباس ها اذیت کنند و از روی لجبازی این کار را انجام نمی دهند. بلکه در مرحله اول می بایست آموزش صحیح را به کودک داده و سپس از او انتظار داشته باشیم که کارها را بصورت درست و بدون اشتباه انجام دهد.
 

در بیشتر موارد دیده شده است که کودک می تواند لباس بپوشد ولی در شروع آن و اینکه عقب لباس را انتخاب کرده یا جلوی آنرا، دچار تردید می شود. همین امر موجب می شود که تمایلی به لباس پوشیدن نداشته باشد. در اینجا لازم است صبور بوده و از کوره در نرویم. بجای آن آموزش دهیم که زیپ شلوار همیشه جلو است و همین نشانه خوبی برای پیدا کردن عقب و جلوی شلوار می باشد. یا مثلا جیبهای مربعی شکل، عقب شلوار را نشان می دهد.

منبع: مرکز مشاوره رهیاب - علی اصغر رضائی