جهانگیر زمانی

جهانگیر زمانى، یكى دیگر از خوانندگان خوش‏صدا و بافرهنگ كشور است كه در سال 1314 در تهران متولد شد، هنوز خیلى كوچك بود كه اطرافیان او متوجه گردیدند وى داراى صوتى زیبا و خدادادى است كه هرچندگاه از وى مى‏خواستند براى آنان بخواند و ایشان را به فیض برساند. جهانگیر زمانى همزمان با ورود به دبیرستان رسماً به فراگیرى گوشه‏ها و ردیفهاى موسیقى ایرانى پرداخت. در سال 1340 تحت تعلیم استادانى چون محمود كریمى و اسماعیل مهرتاش قرار گرفت و بسیارى از نیاموخته‏ها را آموخت. سپس نزد استادان دیگرى مثل رضازاده و احمد پارسى به تكمیل فنون آواز پرداخت. در سال 1347 همكارى خود را با رادیو آغاز كرد و پس از چندى به استخدام وزارت فرهنگ و هنر درآمد و در تالار رودكى به گروه اپراى تهران پیوست و پس از آن به طور مستمر نقش‏هاى مختلفى اجرا كرد كه مى‏توان از تعدادى از آنها مثل اپراى «سالومه»، «دخترهوشیار»، «ایل تابارو» و... یاد كرد. جهانگیر زمانى یكى از خوانندگانى است كه در طول جنگ تحمیلى رژیم خونخوار و متجاوز بعث عراق علیه ایران، بیش از پنجاه ترانه و اثر هنرى با گروه‏ها و اعضاى اركستر سمفونیك تهران اجرا و در سال 1367 از طرف شوراى ارزشیابى وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى نشان درجه دو هنرى به او اهدا شد. جهانگیر زمانى تحت قراردادهاى فرهنگى و هنرى ایران و ژاپن، همراه با گروه‏هاى موسیقى به آن كشور مسافرت كرد و كنسرت‏هایى داد كه موجب شناسایى بیشتر موسیقى سنتى ایران شد و مورد استقبال مردم هنردوست آن كشور قرار گرفت.