از ابواب رحمت صبر است که در آیات قرآنی مدح و شرافت آن زیاد بیان شده است.
اجر و ثواب صبرکننده را خدا بیشمار قرار داده است. و امر فرموده رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم را که بشارت دهد صبرکنندگان را.
و فرموده: خدا دوست می دارد صبرکنندگان را.
و فرموده: خدا با صبرکنندگان است.
و فرموده: ملائکه در بهشت وارد میشوند بر مؤ منین و می گویند: سلام بر شما باد به سبب آنچه صبر کردید.
و غیر این مفاد در آیات زیاد است.
در کتاب کافی نقل کرده از امام صادق (علیه السلام ) از وجود مقدس پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم که فرمودند: نسبت صبر به ایمان مثل نسبت سر است به بدن. یعنی به همان مرتبه که سر در بدن اهمیت دارد و عضو مهم است و اگر نباشد بدن هیچ فایده ندارد، همچنین ایمانی که صبر با آن نباشد فایده ندارد.
در کافی از امام سجاد (علیه السلام ) است که فرمود: صبر نسبت به ایمان به منزله سر است از جسد. و ایمانی نیست برای کسی که صبر ندارد. و به سند صحیح نقل کرده از امام صادق (علیه السلام ) که فرمود: صبر نسبت به ایمان به منزله سر است از جسد. وقتی که سر نباشد، بدن نباشد، و همچنین صبر اگر نبود، ایمان نیست.
و به سند صحیح دیگر همین مفاد از امام صادق (علیه السلام ) نقل شده است.
و در خبر صحیح دیگر فرمود: صبر سر ایمان است.
و در روایت دیگر امام باقر (علیه السلام ) فرمود: بهشت پیچیده شده است به مکاره و ناملایمات روزگار و صبر کردن در آن. پس کسی که صبر کند، داخل بهشت شود، و جهنم محفوف است به لذات و شهوات نفسانی. پس کسی که آزاد کند خود را در لذات و شهوات، داخل در آتش شود.
مجلسی فرموده: مضمون این حدیث مورد اتفاق عامه و خاصه است. و به سند صحیح نقل کرده است از امام صادق (علیه السلام ) که فرمود: کسی که از مؤ منین مبتلا شود به بلایی و صبر کند، هست برای او مثل اجر هزار شهید.
در بحار ج 70/183 چند روایت و در جای دیگر روایت دیگری از کافی و خرائج و عیون به همین مفاد نقل کرده است.
در کتاب کافی از امیرالمؤ منین (علیه السلام ) نقل کرده که رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرموده اند: صبر سه قسم است: اول صبر در مصیبت و شدت، و دوم صبر در اطاعت فرمان خدا، سوم صبر کردن از معصیت و وارد نشدن در آن.
پس کسی که صبر کند به خوبی در مصیبت و ناگواری، بنویسد خدا برای او سیصد درجه، و دوری هر درجه تا درجه دیگر به اندازه مابین آسمان و زمین است.
و کسی که صبر کند بر اطاعت و در مشقات طاعات طاقت بیاورد و ترک طاعت نکند، بنویسد خدا برای او ششصد درجه؛ و از هر درجه تا درجه دیگر به اندازه منتهای زمین تا عرش است.
و کسی که صبر کند و داخل معصیت نشود، بنویسد خدا برای او نهصد درجه، و فاصله ما بین هر درجه تا درجه دیگر به اندازه ما بین منتهای زمین تا منتهای عرش است.
تمام شد روایات منتخبه از کتاب کافی. و روایات دیگر در کافی و بحار و غیره زیاد نقل شده است. به همین مقدار اکتفا می کنیم.
در خطبه شریفه رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: مردی که صبر کند در بداخلاقی زن و برای خدا طاقت بیاورد، عطا فرماید خدای تعالی به او به هر مرتبه ای که صبر می کند به اندازه ثواب حضرت ایوب (علیه السلام ) در بلایش و نوشته می شود برای زن به هر روز و شبی گناه به اندازه رمل عالج. و اگر زن بمیرد و او را راضی نکند، محشور شود با منافقین در آتش. و اگر زنی موافقت با شوهر نداشته باشد و صبر نکند بر زندگانی مرد و آن مقدار روزی که خدا به مرد داده و سخت بگیرد بر مرد و او را وادار کند به چیزهایی که قدرت آن را ندارد، خدا غضب می کند بر آن زن و حسنات او را قبول نمی فرماید مادامی که این طور باشد. . .
در کتاب وسائل روایاتی نقل کرده که فرموده اند: هیچ مؤ منی نبوده و نخواهد بود مگر آنکه همسایه ای موذی برای او خواهد بود. و اگر در قله کوهی باشد، شیطانی که او را اذیت کند با او خواهد بود برای آنکه ماءجور شود. و مردی آمد خدمت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم و شکایت از همسایه کرد. حضرت فرمود: صبر کن. باز مرتبه دوم آمد و شکایت کرد. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: صبر کن. . .
امیرالمؤ منین (علیه السلام ) فرمود: سه چیز است که از ابواب خوبی است: سخاوت نفس و خوبی در کلام، و صبر بر اذیت.
از امام صادق (علیه السلام ) نقل شده که فرمود: درجه ای در نزد خدای تعالی برای بنده می باشد که نمی رسد به آن درجه به عملش. پس خداوند تبارک و تعالی او را مبتلا می فرماید به بلیه ای در بدن او یا مال و اولاد او، پس اگر صبر نمود، خداوند او را به آن درجه می رساند.
منبع : حوزه نت
