موارد بیشتر برای شما
تعطيلات Vacation
تعطيلات Vacation
کارگردانان : John Francis Daley, Jonathan M. Goldstein
نویسندگان : John Francis Daley, Jonathan M. Goldstein
بازیگران : Ed Helms, Christina Applegate, Skyler Gisondo
محصول کشور: ایالات متحده آمریکا
کمپانی توزیع کننده: Warner Bros. Pictures
خلاصه داستان : راستی گريسولد در سفری جاده ای همراه خانواده اش راهی «ولی ورلد»(Walley World) می شود تا رابطه اش را با همسرش جذاب تر و با پسرانش نزديک تر کند.
منتقد: جیمز براردینلی
نيازی به يادآوری زمان [اتفاقات] نيست، چون همه چيز دوباره تکرار خواهد شد.»- پيتر آلن و کارول باير سيگر
ما در عصر بازسازی ها، راه اندازی های مجدد و دنباله ها زندگی می کنيم. ظاهراً هاليوود، که از ايده های جديد خالی شده است (يا به بيان صحيح تر از نمايش هر چيز ناآشنایی روی پرده سينما می ترسد)، به نقطه‌ای رسيده است که در آن مسير حرکت به جلو ناگزير از نگاه به پشت سر است. تابستان امسال، پرديس های سينمایی روی به نمايش انتقامجوها، دايناسورهای پارک ژوراسيک، تام کروز و رفقايش در ماموريت های غيرممکن، ترميناتور آرنولد شوارتزنيگر و حالا هم کلارک گريسولد آورده اند.
وقتی که چِوی چيس و بورلی دی انجلو «تعطيلات»(Vacation) (نام کامل: تعطيلات ملی لامپون/ National Lampoon’s Vacation) را بيش از سی سال قبل ساختند، این فیلم با استقبال بی نظيری مواجه شد. «تعطيلات» به کارگردانی مرحوم هارولد راميس و فيلمنامه ای از مرحوم جان هيوز (بله همون جان هيوز) جايگاهی بين شوخی آشوبگرانه و نوستالژی پيدا کرد و حسی توام با خنده ناشی از يادآوری خاطرات را برای هر بيننده ای زنده می کرد. اما در کمال تعجب، اين نسخه جديد، که می توانست يک «بازسازی نرم» (شروع مجدد اين فيلم بدون دور انداختن گذشته باشد-چيزی شبيه به پارک ژوراسيک منتها بدون دايناسورها) باشد، هدف مشابهی را دنبال می کند. کمدی فيلم به روز رسانی شده است تا بتواند از پس استانداردهای مدرن بددهانی و بی مبالاتی بربيايد. و مولفه نوستالژی نيز حول تعطيلات خانوادگی دور نمی چرخد بلکه حول يادآوری های ما از داشتن اوقات خوش هنگام تماشای گريسولدها در زمان رفتن به تعطيلات خودشان در دهه ۱۹۸۰ می چرخند. با اضافه کردن تک صحنه‌هایی از چيس (او که اکنون شبيه داک براون در «بازگشت به آينده»( Back to the Future) شده است) و دی انجلو، «تعطيلات» ۲۰۱۵ توانسته فيلم جديد را به نسخه های قبلی اين فيلم وصل کند.
اد هِلمز، يکی از بازيگران قديمی «خماری»(Hangover)، گزينه فوق العاده ای برای جانشينی چيس است. او در نقش راستی گريسولد، پسر کلارک، بازی می کند. او درست مانند پدرش رشد کرده است. بنابراين می خواهد تا همسر و پسرانش را در سفری خاطره انگيز به «ولی ورلد» لس آنجلس، پارک بازی الهام گرفته از ديزنی لند در «تعطيلات» سال ۱۹۸۳ ببرد. و مانند کلارک (ظاهراً او چيزی از اتفاقات دوران بچگی اش ياد نگرفته است) فکر می کند که سفر جاده ای از شيکاگو به کاليفرنيا بهترين روش برای تقويت روابط خانوادگی است. همسرش دبی (کريستينا اپلگيت) زن شکاکی است. پسرانش جيمز (اسکايلر گيسوندو) و کوين (استيل استبينز) دشمنان قسم خورده اش هستند.
تعطيلات» در مهمترين امتحان هر فيلم کمدی قبول می شود: اين يک فيلم خنده دار است. بخش زيادی از شوخی ها بی مزه اند و رنگ و بوی جنسی و مايعات بدن را دارند، اما اين جزء لاينفکی از ژانر درجه R است. «تعطيلات» (۱۹۸۳) در آن دوران ريسک محسوب می شد. اما بر اساس استانداردهای امروزی، فيلم نرمالی است، اما آن حساسيت هنوز باقی مانده است. فيلم جديد از الگوی سلف خود تبعيت می کند. کمدی «آزاردهنده» زيادی در فيلم وجود دارد که در آن خنديدن به بهای احمق جلوه دادن شخصيت اصلی فيلم تمام می شود.
هلمز بدون تقليد از چيس، ذات شخصيت اصلی «تعطيلات» را در خود دارد. او از آن دسته پدرهای همه چيز دان است که از پس هيچ کاری به خوبی بر نمی آيند. حضور کوتاه چيس در نقش کلارک نشان می دهد که چقدر خوب هلمز نقشش را بازی می کند. کريستينا اپلگيت در نقش دبی از بورلی دی انجلو در نقش الن وحشيتر است (البته به جز صحنه عريان شدن). بچه ها، جيمز و کوين، از همان ديناميک بين راستی و اودری برخوردار هستند.
تعطيلات» با يادآوری خاطرات فيلم اصلی شوخی می کند. در صحنه ای در ابتدای فيلم، راستی و دبی درباره مزايای اين «تعطيلات جديد» نسبت به «تعطيلات اول» بحث می کنند. سفر جاده ای بعدی از مسير مشابهی عبور می کند و در استراحتگاهی موسوم به «چشمه های داغ» که روی نقشه وجود ندارد، در خانه مشترک اودری (لزلی من) و شوهر درشت اندامش (کريس همسورث)، مسافرخانه ای که فقط نورمن بيتس می تواند دوستش داشته باشد و البته در گراند کانيون توقف می کند. در فيلم دختر جذابی در يک فراری قرمز، تصادف يک کاميون بزرگ، ظهور دوباره بدنام ترين خودرو از فيلم سال ۱۹۸۳ به بعد وجود دارند. به اضافه، «تعطيلات» با فيلم «جاده تعطيلات» ليندسی باکينگهام شروع می شود.
«تعطيلات» را نمی توان دقيقاً همسطح فيلم اول دانست (اگرچه انصافاً، فيلم سال ۱۹۸۳ نيز فيلم خوبی نبود)، اما بهتر از تمام دنباله های بعدی اش از جمله «تعطيلات کريسمس» دوست داشتنی بود. فيلم سعی نمی کند کار زيادی انجام دهد. مانند تمام کمدی های اپيزوديک، اين نيز ضعف ها و قوت هایی دارد، اما قوت هايش به اندازه کافی براي سرگرم کردن بيننده ها زياد هستند. اين را چه يک بازسازی بدانيم و چه يک دنباله، بايد اذعان کرد که هنوز مقداری بنزين در باک برای ساخت فيلم های بعدی باقی مانده است.
منبع: نقد فارسی
مترجم: محمدرضا سیلاوی
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
