فيلمنامه نويس و کارگردان: تايلر پري
عنوان: براي دختران رنگين(درام)
FOR COLORED GIRLS
بازيگران: کيمبرلي اليس(کريستال/قهوه اي )،جانت جکسون(جو/قرمز)،لورتا دواين (خوانيتا/سبز)،تندي نيوتن (تنجي/نارنجي)،ووپي گلدبرگ (آليس /سفيد) 134دقيقه ،درجه نمايشي :R
«رنج اقليمي است که روح بشر درآن تنفس مي کند.» سورن کيرکگارد
برخي از نمايش ها در برابر فيلم شدن مقاومت مي کنند. فانتزي هاي تئاتري غالبا قادر به تحمل رئاليسم به مراتب بزرگ تر سينما نيستند. در تئاتر ، تک گويي يک کاراکتر، قابل درک و طبيعي است اما همين تک گويي در سينما، غيرقابل درک و غيرطبيعي است .و جداي از اين ،مونولوگ و ملودرام امروزه وسايل سينمايي خوبي براي کنکاش در بيماري هاي اجتماعي به شمار نمي روند.
تايلر پري،ثروتمندترين فيلمساز سياهپوست جهان، در کار تازه ي خود، براي دختران رنگين، به سراغ نمايش تئاتري آبرومند رفته است؛ نمايشي به نام براي دختران رنگين که به فکر خودکشي اند...محصول 1974 ،نوشته و کار نتوزاک شانگ، و برنده ي جوايز او بي وتوني، صرف اينکه تايلر پري براي سات فيلم تازه اش به سراغ چنين نمايش ارزنده اي رفته ،حائز ارزش است.پري مي توانست به روال هميشگي خودش يکي از آن کمدي هاي عوام پسند معمولي اش را عرضه کند و حساب هاي بانکي اش را بيش از پيش چاق و چله کند.اما او ترجيح داده که اين بار مسير متفاوتي را طي وفيلم متفاوتي را عرضه کند. با اين حال بايد اذعان کرد که تايلر پري دراين تلاش تازه اش چندان موفق نبوده است.
نمايش تئاتري شانگ ترکيب موفقي بود از شعر،درام و رقص براي کشف و بررسي هويت زنان سياهپوست .اما فيلمي که تايلر پري از روي اين نمايش ساخته، بيشتر يک سوپ اپر است .تقريبا تمامي تصميمات خلاقه ي فيلمساز با شکست روبرو شده است.تايلر پري سعي کرده است که در عين وفادار ماندن به نمايش،رويکرد روايي خاص خودش را -که مهم ترين مشخصه اش سادگي در بيان است- نيز حفظ کند.اما مشکل اينجاست که اين دو سبک متفاوت نتوانسته اند با يکديگر ترکيب شوند . و ما حصل چنين ناهمگوني اي اين است که تماشاگر عادت کرده به داستانگويي هاي ساده و صريح تايلر پري و کاراکترهاي قبلي اين فيلمساز ندارد. البته شايد تنها شباهت اين فيلم با فيلم هاي قبلي تايلر پري، حضور مجموعه اي از ستارگان مونت سياهپوست سينماي آمريکاست.
در نمايش تئاتري سي وشش سال پيش قصه درباره ي هفت زن سياهپوستي بود که هرکدام آنها با نام يک رنگ شناخته مي شدند:بانوي سفيد پوش، بانوي زردپوش، بانوي قهوه اي پوش و... اين زن ها، هرکدام داراي مشکلي خاص خود بودند و به نحوي در معرض ناراحتي و آزار قرار داشتند. در نسخه ي سينمايي ،تعداد اين کاراکترهاي مونث به 9 تن افزايش پيدا کرده اند و همچنين کاراکترها علاوه بر مشخصه هاي رنگي شان صاحب نام نيز شده اند:کريستال /قهوه اي (کيمبرلي اليس) ،جو/قرمز (جانت جکسون)،خوانيتا/سبز (لورتادواين)،تنجي/نارنجي(تندي نيوتن)،ياسمين /زرد(آنيکا نوني رز)،کلي/آبي (کري واشينگتن) ،نايلا/ارغواني (تسا تامسون)،و آليس /سفيد(ووپي گلد برگ)...
براي دختران رنگين سعي دارد که قصه هاي اين 9 زن را در يکديگر ترکيب و ادغام کند اما عملا موفق به انجام اين کار نمي شود. و در نتيجه فيلم حالتي اپيزوديک پيدا کرده است. فيلم از احساسات غلو شده و تصنعي تهي نيست. در غالب موارد ظرافت جاي خود را به اغراق داده است. گرچه تايلر پري قصه ي فيلم را به روز کرده اما آنچه که سي وشش سال پيش به موقع و حتي راديکال به نظر مي رسيد،حالا تحت کارگرداني ناشيانه ي تايلر پري حالتي کهنه و احساسات زده پيدا کرده است. علاوه بر اين چارچوب زماني فيلم به طرز عجيبي آشفته و به هم ريخته به نظر مي رسد. نمايش براي دختران رنگين... با نقش هاي آرکه تيپي اصيل خود داراي قدرت تأثيرگذاري بسياري بود اما فيلمي که از روي اين نمايش ساخته شده همه ي قدرت هاي آن را رقيق و کم اثر ساخته است.
منبع: دنياي تصوير198
