بازداشت‌های اداری یکی از اهرم‌های صهیونیست‌هاست که برای دستگیری جوانان فلسطینی انجام می‌شود. در این بازداشت فرد بدون هیچ‌گونه اتهام و دادگاهی شدن تا ماه‌ها و حتی بیش از یک سال در بازداشت به سر می‌برد.
ماهیت نژادپرستی؛ ریشه نخست رفتار غیرانسانی اسرائیلی‌ها
دلیل اصلی مسئله رفتار صهیونیست‌ها با اسرا و کودکان فلسطینی در وهله نخست نشأت‌گرفته از ماهیت نژادپرستانه و غیرانسانی رژیم صهیونیستی و صهیونیسم است.یهودیت در دو نوع کاربرد نژاد و مذهب تعریف می‌شود. در «تلمود» (یکی از کتب مهم یهودیان صهیونیسم) و تورات هم نیز این واژه کاربردهای بسیاری دارد. در تعریف «هالاخای تلمودی» یهودی کسی است که مادرش و مادر بزرگش یهودی باشد، حتی اگر کسی که مادرش یهودی است باز به دین دیگری گرویده باشد و یا طبق آیین هالاخا تغییر آیین داده باشد نیز همچنان در زمره یهودیان محسوب می‌شود. البته هرچند کسی که با تغییر مذهب یهودی شده باشد، پذیرفته می‌شود ولی نگاهی متفاوت به آنان می‌شود. در تلمود این‌گونه افراد را به مانند خاری در چشم بنی‌اسرائیل معرفی می‌کند.
با تعریف بالا مشخص می‌شود که یهودی بودن امری فراتر از آیینی و مذهب است و یا به تعبیری دقیق، نژاد بر مذهب اولویت دارد، زیرا حتی شخصی که مادرش یهودی بوده باشد، اما آیینی غیر از یهودیت را اختیار کرده باشد، غیر یهودی یا به تعبیر تلمود «گوییم» نیست. یا اینکه اگر زنی یهودی با غیر یهودی ازدواج کند با اینکه ازدواجش غیرشرعی است، اما فرزندانش حرام‌زاده محسوب نمی‌شوند و همچنان فرزندش یهودی محسوب می‌شود. چون یهودیت از سوی مادرشان به خون آنان منتقل گشته است. تلمود به انسان‌های غیر یهود، گوییم به معنای حیوان بی‌شعور و زبان‌بسته خطاب می‌کند و آن را دشمن می‌داند.(1)
در تلمود گوییم‌ها کافرانی محسوب می‌شوند که به دروغ عادت دارند و در مبادلات می‌توان بر آنان ربا گرفت و نجات جان یک گوییم امری مذموم محسوب می‌شود و حق تحسین آنان وجود ندارد. به‌گونه‌ای که شموئل یوسف آگنون(2) بعد از دریافت جایزه نوبل ادبی سال 1966 در گفتگو با رادیو اسرائیل می‌گوید: «من فراموش نکرده‌ام که تعریف از غیر یهودی ممنوع است اما من این کار را برای آکادمی‌ای که جایزه خود را به یک یهودی داده را تحسین می‌کند».
در تلمود به غیر یهود حق فروش خانه وجود ندارد و یهودیان در دعای روزانه خود که برکات نامیده می‌شود خدا رو شکر می‌کنند که آنها را غیر یهودی نیافریده است. لذا با ذکر بخشی از قوانین رفتار با غیر یهودی که در بالا گفته شد، لزوم درک صحیح از غیر یهود که در تلمود و یهودیت به آن خطاب می‌شود، امری بسیار ضروری برای درک انسان‌شناسی یهودیت است. در حقیقت انسان‌شناسی در یهودیت انسان جدا از مرتبه فعل او موردبررسی قرار می‌گیرد و آنچه اولویت دارد نژاد آن است.(3)
این باور خاص نژادپرستی بالاخص در تعریف یهودی کیست، موجب شکل‌گیری یک هویت محدود و تبعیض‌گرایی شده است که تنفر، تقابل و جنگ با هویت دیگر فلسطینان را شکل بخشید.
اسرای فلسطینی و وضعیت نابسامان کودکان
درگذشت دو اسیر فلسطینی در ماه‌های اخیر در زندان‌های اسرائیل این مسئله را با حساسیت‌های بیشتری روبرو کرد. به‌گونه‌ای که این موضوع به یک مسئله محوری در سال گذشته میلادی در مسئله فلسطین-اسرائیل تبدیل‌شده بود.
سازمان حقوق بشری «شکستن سکوت» در فلسطین اشغالی اخیراً اسنادی را از اظهارات نظامیان صهیونیستی منتشر کرد که در آن به بی‌رحمی‌ها و قساوت‌های روزانه علیه فلسطینیان اعتراف می‌کنند. شبکه «راشاتودی» گزارش داد، حداقل سی نظامی صهیونیست در این اعتراف‌ها از بدرفتاری با کودکان و افراد کم سن‌وسال فلسطینی، توسل خودسرانه به خشونت، هدف گرفتن عمدی کودکان و استفاده از آنها به‌عنوان سپر انسانی صحبت کرده‌اند
.
بر این اساس، اعتراف‌های نظامیان صهیونیست نشان می‌دهد که نه‌تنها عامدانه کودکان فلسطینی مورد خشونت افسارگسیخته قرار می‌گیرند، بلکه در زمان عملیات نظامی، درگیری با گروه‌های مقاومت فلسطینی یا وقوع تیراندازی، هیچ‌گونه حفاظتی برای آنها در نظر گرفته نمی‌شود. راشاتودی در ادامه به گزارش دو گروه حقوق بشری دیگر اشاره می‌کند که در آن تأکید شده ارتش رژیم صهیونیستی قوانین بین‌المللی در حوزه کودکان فلسطینی را نقض کرده، آنها را در سلول انفرادی حبس کرده و مورد آزار و سوءاستفاده قرار می‌دهد.(4)
این در حالی است که کمیته اسرا و آزادگان وابسته به سازمان آزادی‌بخش فلسطین، روز پنجم آوریل در گزارشی به مناسبت «روز کودک فلسطینی» تعداد کودکان و نوجوانان بازداشت‌شده فلسطینی را 6000 هزار نفر اعلام کرده بود. کمیته اسرا گفت که «از این تعداد 98 درصد از کودکان و نوجوانان مورد شکنجه‌های روحی و جسمی قرارگرفته و ده‌ها نفر از آنها نیز پس از زخمی شدن به زندان‌های اسرائیلی منتقل‌شده‌اند».(5)
اعتصاب غذا راه‌حل فلسطینی‌ها برای گرفتن حق خود
اعتصاب غذا میان اسرای فلسطینی در اعتراض به عدم رعایت حقوقشان یا در اعتراض به یک موضوع سیاسی مسبوق به سابقه است. این شیوه اعتراضی در میان اسرای فلسطینی به این‌گونه است که تنها مقدار کمی آب و نمک مصرف می‌نمایند و به‌منظور تحقق خواسته خود دیگر نوشیدنی‌ها و غذاها را از سطح زندان جمع‌آوری می‌نمایند و یا افراد اعتصاب‌کننده تا تحقق خواسته‌های خود از خوردن غذا جز کمی آب و نمک امتناع می‌نمایند. اعتصاب غذای اسرای فلسطینی در سال‌های گوناگونی به اجرا درآمده است. برخی از این اعتصاب‌ها عبارت‌اند از:
-سال 1980 با شهادت 5 اعتصاب‌کننده غذا در زندان نفحه
-سال 1984 در زندان جنید که با حضور وزیر رژیم صهیونیستی در زندان و تن دادن به خواسته فلسطینیان به پایان رسید. این اعتصاب غذا نقطه عطف می‌توان دانست.
-سال 2000 با شهادت 8 اعتصاب‌کننده در اعتراض به عدم ملاقات، حبس انفرادی و ...
-آخرین اعتصاب غذای مشهور متعلق به خبرنگار فلسطینی محمد القیق در اعتراض به بازداشت اداری خویش است. وی پس از 93 روز اعتصاب غذا اراده خود را بر صهیونیست‌ها تحمیل نمود و تل‌آویو تن به آزادی وی داد.
سازمان‌های حقوقی مردم نهاد و بین‌المللی؛ راهی برای مبارزه با رژیم صهیونیستی
اکنون جهان اسلام و جهان عرب در وضعیت بسیار مهم و سرنوشت سازی قرارگرفته است. این وضعیت و عاقبت پیچ تاریخی در مسئله فلسطین، به سرنوشت فرآیند عادی‌سازی روابط اعراب و رژیم صهیونیستی با مرکزیت سعودی‌ها بسیار وابسته خواهد بود. لذا مبارزه همه‌جانبه با توطئه صهیونیست‌ها امروز یک ملزوم اصلی در منطقه است. اما آنچه شاید به آن کم توجه می‌شود لزوم به مبارزه در همه عرصه‌ها از جمله حقوقی و دیپلماسی است.
یکی از راه‌های مبارزه با رژیم صهیونیستی که شاید به آن جدی پرداخته نشده است، تقابل حقوقی و سیاسی است. شاید برخی گمان کنند به دلیل سلطه و نفوذ قدرت‌های جهانی در ساختار بسیاری از سازمان‌ها و نهادهای حقوقی، سیاسی و حقوق بشری بین‌المللی مبارزه با رژیم صهیونیستی از این روش معقول و نتیجه بخش نخواهد بود؛ اما باید گفت علی‌رغم سختی‌ها و دشواری‌های این روش، با توجه به اهمیت موضوعات حقوقی و انسانی در میان افکار عمومی جهان، این روش از مبارزه می‌تواند طیف زیادی از جهانیان را به سوی مبارزه به رژیم صهیونیستی سوق دهد.
به‌طور مثال می‌توان به خروج آمریکا از سازمان یونسکو اشاره کرد. در اواخر مهرماه 96 آمریکا در اقدامی غافل‌گیرانه از یونسکو خارج شد. آمریکا دلیل این کار را اقدامات ضد صهیونیستی یونسکو اعلام کرد. داستان از این قرار بود که کمیته میراث جهانی یونسکو چندی پیش نام شهر باستانی «الخلیل» را دارای ارزش جهانی فوق‌العاده خواند و آن را در فهرست میراث جهانی گنجاند. این کمیته ضمناً این شهر را که در سرزمین‌های اشغالی فلسطین قرار دارد در فهرست «میراث باستانی در معرض خطر» هم قرارداد.(6)
اگر جهان اسلام بتواند یک تشکل قوی به صورت غیردولتی یا اتحادیه دولتی اسلامی، در راستای هماهنگ‌سازی اقدامات حقوقی در مجامع بین‌المللی تشکیل داده و این روش را با جدیت بیشتری دنبال نماید، با توجه به عدم پیشینه مثبت صهیونیست‌ها در افکار عمومی و مجامع دنیا و بالأخص اروپایی‌ها می‌تواند ضربات مهمی را به اشغالگران فلسطین وارد نماید.
پی‌نوشت:
[1] واحدی، سید محمدرضا(1382)، بوی خون، تهران، انتشارات آجا
[2] Shmuel Yosef Agnon
[3] شاهاک، اسرائیل(1378)، تاریخ یهود آیین یهود، ترجمه رضا آستانه پرست، تهران، نشر قطره
[4] فارس، کدخبری 13981101000874
[5] فارس، کد خبری13980502001040
[6] ایرنا، کدخبری82696448
