این خبر را که به صورت گسترده در رسانه های بین المللی و البته معاند باز نشر یافته، می‌توان از جمله مهمترین جنگ‌های روانی اخیر کاخ سفید علیه روابط تاریخی ایران و ونزوئلا دانست، زیرا طرح این ادعا در حالی صورت گرفته که دولت ایالات متحده امریکا رسماً تحریم‌ها و فشارهای حداکثری متعددی را علیه ونزوئلا و ایران به کار بسته و همزمان از طرق مختلف تلاش می‌کند تا زمینه فروپاشی نظام‌های ضد آمریکایی این دو کشور را فراهم کند، با این حال نظام‌های مستقر در این دو کشور به واسطه سرمایه اجتماعی و مردمی خود همچنان توانسته اند در مقابل فشارهای اقتصادی و سیاسی آمریکا استقامت کنند.
از این رو طرح ادعای جدید ایالات متحده آمریکا در رابطه با انتقال بخشی از ذخایر طلای ونزوئلا به ایران را می‌توان به عنوان شروع فصل جدید از تحمیل فشارهای رسانه ای و روانی علیه دو ملت ایران و ونزوئلا، با هدف ریزش سرمایه های مردمی نظام‌های حاکم بر این دو کشور در نظر گرفت. لذا با توجه به اهمیت این مسئله در عرصه دشمن شناسی و در جهت درک بهتر ابعاد این توطئه در ادامه نگاهی دقیق‌تر به این ماجرا خواهیم داشت.
آمریکا و ریشه دشمنی با انقلاب بولیواری ونزوئلا
ونزوئلا هر چند با شروع بحران انتخاباتی سال 2019 با موج شدید فشارهای براندازانه آمریکا روبرو شده، اما دولت و ملت ونزوئلا با این دست تنش آفرینی‌های غرب بیگانه و نا‌آشنا نیست. زیرا این کشور از دو دهه قبل و پس از تشکیل جمهوری سوسیالیستی ونزوئلا توسط هوگو چاوز، رهبر فقید و سابق این کشور به یکی از کشورهای هدف فشارهای سیاسی و اقتصادی آمریکا بدل شده آن‌هم به این دلیل که از منظر دولت‌های مستقر در کاخ سفید، جمهوری بولیواری ونزوئلا پایه گذار یک الگوی نامطلوب و ضد امپریالیستی در قلب منطقه کارائیب است و پیش فراگیری این مدل در دیگر کشورهای تحت استعمار نظام سلطه در مرزهای جنوبی ایالات متحده باید این نظام مردمی را به یک تجربه تلخ و شکست خورده تبدیل کرد تا برای دهه ها آتی امکان تکرار آن در آمریکای لاتین ممکن نباشد.البته دولت و ملت ونزوئلا تنها به واسطه نظام سیاسی و سوسیالیستی حاکم بر خود مورد نفرت امریکا نیست بلکه آمریکا در تلاش است تا با به شکست کشاندن انقلاب ضد استعماری ونزوئلا که با نام انقلاب بولیواری در جهان شناخته شده است، بار دیگر به منابع نفتی عظیم ونزوئلا دست پیدا کند. زیرا دو دهه قبل هوگو چاوز بلافاصله پس از پیروزی انقلاب ضد استعماری ملت ونزوئلا ساختار اقتصادی نفت پایه کشورش را بر خلاف نظر سرمایه گذاران آمریکایی، ملی کرد و در پی آن هم مدیران و سیاست گذاران آمریکایی حاکم بر شرکت ملی نفت و گاز ونزوئلا موسوم به "PDVSA" از این کشور اخراج شدند که در نتیجه این اقدام چاوز رسما دست سرمایه داران منفعت طلب آمریکایی از منابع نفتی ونزوئلا قطع شد. آن‌هم در حالی که بر اساس ارزیابی‌های بین المللی حجم تقریبی ذخایر نفتی ونزوئلا بیش از 300 میلیارد بشکه نفت برآورد می شود که این حجم به معنای تسلط ونزوئلا بر حدود 20 درصد کل ذخایر نفت جهان است.
از این رو از همان بدو به قدرت رسیدن چاوز دولت آمریکا به این ارزیابی رسید که نظام جدید حاکم بر ونزوئلا مانند انقلاب اسلامی ایران رسما در مسیر تقابل و مقابله با منافع استعماری آمریکا حرکت می‌کند. لذا در پی این ارزیابی به نهادهای سیاسی و اطلاعاتی خود دستور داد تا به هر شکل ممکن زمینه براندازی این نظام مردمی فراهم شود که در پی ابلاغ این سیاست وزارت خارجه امریکا همراه با سازمان سیا بانی حمایت از ده ها کودتا و توطئه ترور علیه مقامات عالی رتبه ونزوئلا شدند، اما این دست توطئه ها یکی پس از دیگری به دلیل تداوم حمایت توده های مردم از نظام سیاسی حاکم بر این کشور با شکست مواجه شد.
در نهایت نیز در پی برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا در سال 2019 دولت امریکا به رهبری دونالد ترامپ تلاش کرد تا با تغییر تاکتیک براندازی، اینبار به جای ترور فیزیکی مقامات ونزوئلایی، سرمایه اجتماعی حامی این دولت را هدف قرار دهد، لذا با غیر قابل قبول اعلام کردن نتایج انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلا و حمایت از جریان برانداز به رهبری خوان گوایدو جنگ روانی گسترده ای را برای تحت تاثیر قرار دادن افکار عمومی ونزوئلا و تحریک آنها علیه دولت قانونی این کشور آغاز کردند که طرح ادعای جدید آمریکا در رابطه با انتقال بخشی از ذخایر طلای این کشور به تهران را می‌توان در چهارچوب این پروژه در نظر گرفت.
چرا ذخایر طلای ونزوئلا سوژه رسانه های آمریکایی شده است؟
در طول ماه های اخیر تشدید تحریم‌های اقتصادی و نفتی آمریکا فروش نفت خام ونزوئلا را با چالش روبرو کرده که یکی از اولین پیامدهای آن کاهش ارزش پول ملی این کشور بوده است، اما وجود ذخایر غنی طلا در بانک مرکزی این کشور موجب شد تا اقتصاد ونزوئلا در سخت‌ترین شرایط امکان تنفس داشته باشد و در مقابل فشار حداکثری دولت آمریکا و هم‌پیمانانش کمر خم نکند، لذا دولت آمریکا در طی ماه های گذشته تلاش کرده تا با انتشار خبرهای ساختگی متعددی در رابطه با کاهش ذخایر طلای این کشور زمینه فروپاشی اقتصادی ونزوئلا را فراهم کند. لذا به طور مستمر رسانه های آمریکایی به نقل از منابع مجهول الهویه خود خبر از انتقال طلای ونزوئلا به دیگر کشورها می‌دهند.البته برای تاثیرگذاری بیشتر این خبر بر افکار عمومی و بد بین کردن افکار عمومی ونزوئلا به دوستان و هم‌پیمانان ملت ونزوئلا، رسانه های آمریکایی نوک پیکان خبرهای جعلی خود را متوجه کشورهایی از جمله ایران و روسیه می‌کنند و در خبرهای خود مقصد طلاهای ونزوئلا را تهران و مسکو اعلام می‌کنند، تا به ظن خود اذهان عمومی ونزوئلا نسبت به شرکای استراتژیک کشورشان بد بین شده و زمینه افزایش اعتماد آنها به چپاول‌گران آمریکایی مهیا شود.
اما فراغ از این مسئله به نظر می‌رسد که خبر سازی اخیر رسانه های امریکایی در رابطه با انتقال 9 تن طلای ونزوئلا به ایران هدف ثانویه دیگری نیز دارد، زیرا در طی هفته های گذشته بارها مقامات و رسانه های غربی در رابطه با افزایش نفوذ انقلاب اسلامی در منطقه کارائیب خبرسازی کرده اند و به همین دلیل به نظر می‌رسد که هدف از این خبرسازی دروغین چیزی نیست جز مهیا سازی افزایش فشارهای بین المللی علیه کشورمان، زیرا در ماه های پیش رو رسماً تحریم‌های تسلیحاتی کشورمان غیر فعال خواهند شد و دولت آمریکا تلاش دارد تا به هر شکل ممکن مانع از آن رفع این تحریم ها شود اما رسیدن به هدف خود نیاز به ایجاد اجماع بین المللی دارد.
در پایان می توان این دست فضاسازی های رسانه ای را در چهارچوب پیشبرد فشار حداکثری آمریکا ارزیابی کرد لذا مسئولین کشورمان بایستی برای خنثی سازی این توطئه خصوصا در رابطه با پرونده رفع تحریم های تسلیحاتی برنامه ریزی مناسبی داشته باشند.
