
در هر صورت برنامه خاموشیهای تهران در سایت شرکت توزیع برق منتشر شده است و تمام شهروندان تهرانی میتوانند با مراجعه به پایگاه اینترنتی این شرکت از جزئیات خاموشیهای پیشرو مطلع شوند، البته شرکت توزیع برق تهران بزرگ اعلام کرده است که از تمام ظرفیتهای فنی و کارشناسی خود بهمنظور جلوگیری از بروز هرگونه خاموشی بهره خواهد برد.
با اینحال بهنظر میرسد که شروع این نوع قطعیها در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری میتواند همان تصویر ناکارآمدی نهادهای مسئول در دولت را به افکار عمومی کشورمان منتقل کند، چراکه همزمان با اعمال قطعیهای پراکنده، مردم بهطور مستمر در رسانهها با خبرهایی در رابطه با حمایت دولت از فعالان عرصه استخراج رمز ارزها روبرو میشوند، آنهم درحالی که استخراج رمز ارزها به انرژی الکتریکی زیادی نیاز دارد که تامین این میزان از انرژی در توان نیروگاههای کشورمان نیست و بههمین دلیل نیز مردم عادی قربانی خاموشیهای پراکنده میشوند.
برای درک سهم بالای استخراج کنندگان رمز ارزها در مصرف برق کشور کافیست به این نکته توجه کنیم که مدتی قبل سخنگوی صنعت برق کشورمان در یکی از شبکههای اجتماعی نوشت: «یک هزار و ۵۰۰ مگاوات برق توسط استخراج کنندگان رمزارز مصرف میشود.»
مصطفی رجبی مشهدی که معاون برنامه ریزی اقتصادی شرکت تولید، انتقال و توزیع نیروی برق ایران نیز هست در ادامه یادداشت خود آورده است: «بر این اساس میتوان گفت میزان مصرف برق واحدهای استخراج رمز ارز حدود یک هزار و ۵۰۰ مگاوات است، یعنی سهم رمزارزها در این میزان افزایش مصرف برق ۲۵ درصد است.»
همانگونه این مقام آگاه اعلام داشته است رواج یکباره استخراج رمز ارزها در کشورمان موجب تحمیل فشار به شبکه تولید و توزیع برق شده است که نتیجه آن را میتوان در تحمیل خاموشیهای پراکنده به آحاد مردم دید. حال این سوال مطرح میشود که حجم و ابعاد بازار رمز ارزها در کشور ما در چه حد است که اینگونه سایه سیاه آن متهم به فشار بر شبکه برق کشورمان گردیده است؟! بدون شک برای پاسخ به این پرسش باید به آمار منتشر شده در این رابطه مراجعه نمود.

بازار سیاه رمز ارزها در ایران!
براساس پژوهشی که اخیراً نتایج آن اعلام شده است تقریبا 12میلیون نفر ایرانی در حوزه رمز ارزها سرمایهگذاری کرده اند و به نوعی در این حوزه فعال هستند.شرکت مشاوره مدیریت «ایلیا» که مجری اجرای این پژوهش بوده است مطالعه خود را بر روی ۵۶۰۰نفر از جمعیت ۱۸ تا ۶۵ ساله کشور انجام داده است. بر اساس نتایج اعلام شده ۳۱درصد از پرسش شوندگان این پژوهش مدعی شده اند که در حال حاضر صاحب رمزارز هستند؛ ۶ درصد از پرسش شوندگان نیز اعلام کردهاند که پیش از این از چنین دارایی برخوردار بودند؛ ۶۳درصد هم گفتهاند که هیچگاه رمزارز نداشتهاند. بنابراین بر اساس نتایج این پژوهش میتوان پیشبینی کرد که حدود ۱۲میلیون شهروند ایرانی هماکنون صاحب رمزارز هستند.
همچنین در گزارش منتشر شده از این پژوهش آمده است: ۶۲ درصد مردمی که رمزارز خریداری کردهاند، در ۶ماه اخیر وارد بازار شدهاند و حجم مبادله روزانه رمزارزها در پایان اسفند بین ۵ تا ۱۰ هزار میلیارد تومان تخمین زده میشود.
نکته جالب توجه اینجاست که ۷۷درصد از افرادی که مدعی داشتن رمزارز شده اند، اعلام کردهاند که به قصد سرمایهگذاری و حفظ ارزش پول وارد این بازار پر تلاطم شدهاند؛ ۱5درصد، سرمایهگذاری در این بازار را شغل و حرفه خود برشمردهاند؛ 3درصد نیز سرمایه گذاری خود در بازار رمز ارزها را ناشی از علاقه خود به حمایت از تکنولوژی؛ 3درصد بهدلیل کنجکاوی و سرگرمی؛ 1درصد بهدلیل جابهجایی بینالمللی پول و 1درصد برای پرداخت و خرید دانستهاند.
با اینحال این پژوهش تنها به بررسی بخش محدودی از بازار دردسرساز و برقسوز رمز ارزها پرداخته است و به تنهایی نمیتوان با تکیه بر آن تصویری کاملی از بازار رمز ارزها در کشورمان را تجسم کرد، البته باید به این نکته توجه داشت که به دلیل فقدان وجود اطلاعات رسمی و قابل اتکا نمیتوان با دقت زیادی حجم و ابعاد این بازار نوپدید را در کشورمان مشخص نمود اما برخی فعالان اقتصادی تخمین میزنند که روزانه معادل ۴۰میلیون دلار حجم مبادلات رمزارزها در کشورمان میباشد که طبعا این عدد با افزایش تعداد سرمایه گذاران در حوزه رمز ارزها افزایش مییابد.
هزینه استخراج رمز ارزها
برای استخراج رمز ارزها تنها به یک سخت افزار رایانهای متصل به اینترنت موسوم به ماینر و انرژی الکتریکی نیاز داریم اما در بین این ملزومات آنچه بیش از همه دارای اهمیت است انرژی الکتریکی یا همان برق است. چراکه استخراج هر رمز ارز نیازمند مصرف انرژی الکتریکی قابل توجهی است و به همین دلیل کشورهای توسعه یافته قوانین سفتوسختی را برای مقابله با استفاده از شبکه برق عمومی در حوزه استخراج رمز ارزها تدوین کردهاند و استخراج کنندگان رمزارز خود باید برق مورد نیاز خود را تولید و تامین کنند.بر اساس برآوردهای منتشر در کشور ما هزینه انرژی الکتریکی مورد نیاز برای تولید هر «بیت کوین» در حال حاضر بالغ بر 200 میلیون تومان است. چراکه استخراج رمز ارز یک فرایند صنعتی در نظر گرفته شده و فعالان این حوزه بایستی برق مصرفی خود را با نرخ برق صادراتی محاسبه نمایند، با اینحال بازار رمزارزها آنقدر برای برخی سرمایهگذاران جذاب است که حتی پرداخت هزینه برق با نرخ صادراتی نیز برای آنها توجیه اقتصادی دارد و به همین دلیل نیز ماینرهای پر مصرف آنها به صورت 24ساعته به شبکه برق کشور متصل میباشد.

چه باید کرد؟
در شرایط تحریم و سقوط ارزش پول ملی برخی معتقدند که استخراج رمزارزها و توسعه این صنعت در کشور میتواند کمک حال چرخ اقتصاد کشورمان باشد اما این افراد به این نکته توجه نمیکنند که تولید برق در کشور ما از طریق سوزاندن منابع تجدید ناپذیر نفت و گاز صورت میگیرد، بههمین دلیل استخراج رمزارز با تکیه بر انرژی تولید شده از سوزاندن سرمایههای ملی اقدامی هوشمندانه نیست، علاوه بر این شبکه تولید و توزیع برق کشورمان به دلایل مختلف از جمله فرسودگی برخی از نیروگاهها به سختی نیازمندی روزمره کشورمان به برق را تامین میکند، لذا توسعه صنعت استخراج رمزارزها در شرایط فعلی نتیجهای جز تحمیل خاموشیهای پراکنده به شهروندان عادی کشورمان نخواهد داشت. علاوه بر این با توجه به شرایط کرونایی کشور و همچنین در پیش رو بودن انتخابات، تداوم خاموشیهای پراکنده میتواند فضا را برای سوء استفاده دشمن و تحمیل ناامیدی و بیاعتمادی به افکار عمومی فراهم کند.از اینرو به نظر میرسد که دولت بایستی در حوزه نحوه تامین برق مصرفی ماینرها تجدید نظر کرده و استخراج رمز ارزها را منوط به استفاده از منابع تجدید پذیر انرژی نماید. در این رابطه دولت با ارائه تسهیلات ویژه میتواند علاوه بر حفاظت از منابع انرژی مورد نیاز شهروندان و همچنین محیط زیست، تداوم فعالیت فعالان این حوزه را تضمین نماید.