یادداشت روزنامه‌های دوشنبه ۱۴ تیر
روزنامه کیهان
چشم‌انداز هماهنگی۳ قوه/محمد ایمانی
۱- با انتخابات اخیر، فرصت کم‌نظیری برای هماهنگی دولت، مجلس و دستگاه قضایی پدید آمده است. باید این فرصت ذی‌قیمت را مغتنم شمرد. نعمت‌ها در معرض فساد و زوال هستند، مگر اینکه حق آنها به جا آورده شود. امیر مومنان (ع) فرمود: «اِنَّ لِلهِ فِی کُلِّ نِعْمَهًْ حَقّاً، فَمَنْ أَدَّاهُ زَادَهُ مِنَها، وَمَنْ قَصَّرَ عَنْهُ خَاطَرَ بِزَوَالِ نِعْمَتِهًِْ. برای خداوند در هر نعمتى، حقى است. پس هر کس حق آن را ادا کند، آن نعمت بر او افزون شود و کسى که کوتاهى نماید، نعمت را در خطر زوال قرار دهد». به جا آوردن حق «همسویی شدن سه قوه»، همدلی و هم‌افزایی بی‌دریغ در خدمت به مردم، و شتاب بخشیدن به پویش پیشرفت و عدالت است.۲- آینده‌های دور، به مراتب نزدیک‌تر از آن چیزی است که تصور می‌کنیم. امروز، آینده‌ای است که زمانی دور می‌پنداشتیم؛ و دیروز، آینده رفته است. چشم بر هم بزنیم - و عمر باقی باشد- دوره چهارساله دولت جدید هم سپری می‌شود و آثار فعالیت آن باقی می‌ماند. زمان، درنگ ندارد و معطل هیچ کس نمی‌شود. حرکت و صیرورت، قاعده زندگی است و حتی آنها هم که هدف و برنامه نداشته باشند، با موج زمان، رانده می‌شوند. آینده‌نگری، پیش‌بینی و برنامه‌ریزی، پیش‌نیاز هر حرکت جمعی است.
راهبردنگاری کشور، در قالب تبیین «گام دوم انقلاب»، ابلاغ سند چشم‌انداز بیست‌ساله و اسناد و نقشه راه‌های تعریف‌شده در ذیل آن انجام شده است. اینک در چهار ساله پایانی چشم‌انداز بیست‌ساله، ضرورت دارد قوای سه‌گانه و «مجمع» بررسی کنند که چه میزان از این سند اجرایی شد (بلکه حتی از اهداف ترسیم‌شده جلوتر هستیم؟) چقدر اجرایی نشد؟ علل توفیق و عدم توفیق در هر یک از حوزه‌های مد نظر چه بود؟ و کاستی‌ها و انحرافات از این سند را چگونه باید جبران کرد؟
۳- بر اساس سند چشم‌انداز بنا بوده ایران، «کشوری توسعه‌یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه با هویت اسلامی و انقلابی، الهام بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و موثر در روابط بین‌الملل» باشد. در ۱۶ سال گذشته، دو رئیس‌جمهور و چهار دولت متفاوت سر کار آمدند که حاصل جمع عملکرد آنها (به علاوه عملکرد مجالس هفتم تا یازدهم، قوه قضائیه تحت ریاست سه رئیس، و سایر دستگاه‌ها) کارنامه‌ای متنوع از موفقیت‌ها و ناکامی‌ها را به دست می‌دهد. در این ۱۶ سال سپری شده، برخی مدیران جان گرامی خود هم را پای آرمان‌ها گذاشتند و بنابراین اکنون در حوزه ماموریت آنها، به مراتب جلوتر از موقعیت‌های پیش‌بینی شده در چشم‌انداز بیست‌ساله هستیم. برخی پیشرفت‌های علمی و فنی و اقتدار منطقه‌ای چنان چشمگیر است که بار‌ها در گزارش نهاد‌های آمریکایی، توانمندی‌های ارتقایافته ایران در کنار دو کشور (تهدید) بزرگ، یعنی چین و روسیه، رتبه‌بندی شده است.
۴- اما در همین دوره، برخی متولیان نه تنها منطق ایثار شهیدانی مثل سلیمانی، همدانی، طهرانی‌مقدم، فخری‌زاده و مجید شهریاری را پیشه نکردند، بلکه به روش مستاثران (خودخواهانه و خودکامانه و از سر شهوت و غضب باطل) با سیاست و مدیریت برخورد نمودند و برخی ابعاد پیشرفت را متوقف کردند، یا حتی عقبگرد زدند. مشخصا برخی مدیران ارشد در دهه اخیر که دهه تشدید دشمنی‌های غرب برای متوقف کردن جهش پیشرفت‌های ایران بود، غیرمسئولانه رفتار کردند. نه پیش‌بینی درستی کردند، نه تدابیر درستی به کار بستند و نه اجازه دادند جبهه داخلی در برابر صف دشمن، منسجم شود. تعامل مثبت و سازنده قوا را به درگیری و تنش‌های زیانبار تبدیل کردند و ناامیدی و یأس را به بدنه جامعه تزریق نمودند. به ویژه در این چند سال اخیر که تولید تنش در درون حاکمیت و اعتماد یکسویه به دشمن در سیاست خارجی، عادت برخی مدیران شد و اثر فرساینده خود بر اقتدار ملی را گذاشت.
۵- فارغ از مدل نظام‌های حکومتی در دنیا، یکپارچگی حاکمیت، حرف اول را در موفقیت نظام‌های سیاسی می‌زند. مع‌الاسف ما، از ابتدای انقلاب تا امروز در برخی مقاطع، با نقشه دوگانه‌سازی و ایجاد انشقاق در حاکمیت مواجه بوده‌ایم. از چالش‌های مربوط به دولت موقت و دولت بنی‌صدر که بگذریم، برخی رویکرد‌های دولت سازندگی، با گفتمان انقلاب زاویه پیدا کرد و از متن این زاویه، دولت معارضه‌جویی سر کار آمد که برخی حامیان و متولیان آن اصالتا بر حاکمیت دوگانه اصرار داشتند. قفل کردن کارها، انحراف گفتمانی، کنار زدن اولویت‌ها و ترجیح حاشیه‌سازی، برنامه‌ریزی مغایر با آرمان‌ها، درگیری‌های فزاینده درون حاکمیت، ناراضی کردن مردم و بسترسازی برای التهابات تند سیاسی، نتیجه چنین مدیریتی بود.
با روی کار آمدن دولت بعدی (احمدی‌نژاد)، بسیاری از این انحرافات به مدت دو سه سال کمرنگ شد و به همین دلیل موفقیت‌های بزرگی در حوزه اقتصاد و عدالت و سیاست خارجی پدید آمد. اما به ویژه پس از تشکیل دولت دهم، برخی از اصطکاک‌ها میان قوا مجددا احیا شد. در دولت یازدهم و دوازدهم نیز متاسفانه شاهد احیای نقشه حاکمیت دوگانه توسط برخی عناصر نفوذزده و بی‌تقوا بودیم که هرچه به دشمن عهدشکن اعتماد کردند و معطل توافق باطل‌شده ماندند، در سیاست داخلی، درگیری و قفل‌شدگی امور را مهندسی کردند.
اجمالا مرور تعاملات مجالس ششم تا یازدهم، با دولت‌های هفتم تا دوازدهم، نشان می‌دهد که اگر در برخی مقاطع، تعامل دولت و مجلس در خدمت هم‌افزایی و تقویت اقتدار ملی بوده، در برخی مقاطع دیگر، شکل فرسایشی به خود گرفته است. براساس این تجربه تاریخی، سزاوار است که از همین حالا برای همدلی مجلس و دولت جدید زمینه‌سازی شود. بدون کار فراکسیونی قوی در درون مجلس، و تعامل معقول میان دولت و مجلس، کار دست اغیار و لابیست‌ها یا تفرقه‌اندازان می‌افتد.
۶- یک اولویت بر زمین مانده در مقیاس کار هماهنگ سه قوه، سیاست‌های کلی «اقتصاد مقاومتی» است که بهمن‌ماه ۹۲ از سوی رهبر انقلاب به سه قوه و مجمع تشخیص مصلحت نظام ابلاغ شد. این سیاست‌ها، علاج بسیاری از مشکلات مزمن اقتصادی است، اما متاسفانه در برخی بند‌های مهم، وجهه قرار نگرفته یا حتی عکس آن عمل شده است. برخی عناوین این سیاست‌های راهبردی مهم به این شرح است:
- تأمین شرایط و فعال سازی کلیه امکانات و منابع به منظور توسعه کارآفرینی.
- محور قرار دادن رشد بهره وری در اقتصاد...
- استفاده از ظرفیت اجرای هدفمند‌سازی یارانه‌ها در جهت افزایش تولید، اشتغال و بهره‌وری، و ارتقای شاخص‌های عدالت اجتماعی.
- افزایش تولید داخلی نهاده‌ها و کالا‌های اساسی (به‌ویژه در اقلام وارداتی) ...
- تأمین امنیت غذا و درمان و ایجاد ذخایر راهبردی با تأکید بر افزایش کمی و کیفی تولید.
- اصلاح و تقویت همه جانبه نظام مالی کشور.
- حمایت همه‌جانبه از صادرات کالا‌ها و خدمات...
- توسعه حوزه عمل مناطق آزاد به منظور انتقال فناوری‌های پیشرفته، گسترش و تسهیل تولید، صادرات کالا و خدمات و تأمین نیاز‌های ضروری و منابع مالی از خارج.
- مقابله با ضربه‌پذیری درآمد حاصل از صادرات نفت و گاز...
- افزایش ارزش افزوده از طریق تکمیل زنجیره ارزش صنعت نفت و گاز، توسعه تولید کالا‌های دارای بازدهی بهینه و بالا بردن صادرات برق و محصولات پتروشیمی و فرآورده‌های نفتی.
- صرفه‌جویی در هزینه‌های عمومی کشور با تأکید بر تحول اساسی در ساختار‌ها و منطقی‌سازی اندازه دولت.
- افزایش سالانه سهم صندوق توسعه ملی از منابع حاصل از صادرات نفت و گاز تا قطع وابستگی بودجه به نفت.
- شفاف سازی اقتصاد و سالم سازی آن و جلوگیری از فعالیت‌ها و زمینه‌های فسادزا در حوزه‌های پولی، تجاری، ارزی و...
- شفاف و روان سازی نظام توزیع و قیمت گذاری و روزآمدسازی شیوه‌های نظارت بر بازار.
۷- چهار سال پایانی «سند چشم‌انداز بیست‌ساله»، با دولت جناب آقای رئیسی مقارن شده است. این دولت، هم از فرصت‌هایی مانند «جوانی جمعیت، ظرفیت‌های بزرگ انسانی و طبیعی، هماهنگی سه قوه، و موقعیت‌ها و موفقیت‌های منطقه‌ای» برخوردار است و هم با چالش‌هایی مانند «کاهش رشد جمعیت، رکود تورمی، کسری بودجه و افزایش غیرطبیعی نقدینگی، مشکلات محیط زیستی، کاستی‌های تامین برخی منابع انرژی، کرونا و تحریم» مواجه است. چالش‌ها کم نیست؛ اما یقینا در صورت اهتمام و تدبیر می‌توان از عهده آنها برآمد بلکه حتی تبدیل به فرصت کرد. متاسفانه برخی مدیریت‌ها، در اثر سیاست‌زدگی، به اقتصاد و معیشت مردم بی‌اعتنایی کردند، در مقاطعی هم که دم از اقتصاد زدند، اخلاق و فرهنگ عمومی و عزت و اقتدار ملی را در معرض آسیب‌های جدی قرار دادند و رکورد‌های تورم و شکاف طبقاتی و فقر را در کنار گسترش آسیب‌های اجتماعی و امنیتی جا به جا کردند. تعادل و اعتدال باید به مدیریت دولت برگردد.
۸- پاسداشت نعمت همسویی سه قوه، همفکری و همدلی مومنانه، و پرهیز از رویکرد‌هایی است که معبر و منفذ برای شیاطین باز می‌کند. خطبه قاصعه (خطبه ۱۹۲ نهج‌البلاغه)، آسیب‌شناسی بی‌نظیر امیر مومنان (ع) درباره علل پیروزی و شکست امت‌هاست: «بندگان خدا حذر کنید از اینکه دشمن خدا (شیطان)، بیماری خود را به شما سرایت دهد و با خواندن خویش، شما را منحرف سازد و لشگر سواره و پیاده خویش را علیه شما بسیج کند... پس با شدت و جدیت تمام با او مبارزه کنید که به خدا سوگند او بر اصل شما فخر فروخت و به هویت انسانی شما اهانت کرد. سر راه شما را گرفت و لشکر وی همه جا در پی شکار شما بودند و بند بند انگشتان شما را می‌زدند. با هیچ ترفندی نمی‌توانید جلوی حمله آنان را بگیرید و با هیچ اراده‌ای نمی‌توانید از خود دفاع کنید در حالی که در منطقه ضعف و در حلقه تنگنا و جولانگاه بلا گرفتار هستید.
پس، خاموش کنید آن آتش‌های عصبیت و کینه‌های جاهلی را که در دل‌های شما پنهان است؛ که همانا این حمیِت در انسان مسلمان، از رخنه‌گاه‌های شیطان است... عصبیت، یا از سر جهل است و یا به خاطر سفاهت... پس اگر ناچار از عصبیت هستید، تعصب شما برای اخلاق نیکو و رفتار پسندیده باشد... بپرهیزید از عذاب‌هایی که به خاطر سوء‌رفتار بر امت‌های پیشین نازل شد... و، چون در حالات نیک و بد آنها اندیشیدید، ملازم اموری باشید که عزت را برای آنها به همراه آورد، و دشمنان‌شان را دور ساخت و عافیت و آسایش را بر آنها گستراند و رشته کرامت را به آنها رساند؛ و آن امور عبارت است از: اجتناب از تفرقه و التزام به الفت، و اصرار و توصیه یکدیگر بر این امور؛ و بپرهیزید از هر چیزی ستون فقرات آنها را در هم شکست و قدرت‌شان را سست کرد: کینه‌های درونی، و بدخواهی و پشت به هم کردن، و دست از یاری هم برداشتن».
روزنامه وطن امروز
بحران سیاسی در لبنان و معضل سعد حریری/مهدی گرگانی
بحران سیاسی لبنان که از زمان وقوع انفجار مهیب کشتی حامل آمونیاک در سواحل لبنان، دامن این کشور را گرفته است، همچنان ادامه دارد. هر چند اعتراضات به مشکلات اقتصادی در این کشور از سال ۲۰۱۹ آغاز شد و به اعتصابات و اعتراضات خیابانی نیز منجر شد، اما از زمان کناره‌گیری «حسان دیاب» از نخست‌وزیری در آگوست ۲۰۲۰ و معرفی «سعدالدین حریری» به عنوان مامور تشکیل کابینه جدید، بحران در لبنان ابعاد گسترده‌تر سیاسی و بین‌المللی نیز به خود گرفته است که تاکنون ادامه دارد.معضلی به نام سعد حریری
سعد حریری طی یک دهه گذشته همواره پای ثابت دولت و یکی از نامزد‌های سنتی تشکیل کابینه در بیروت بوده است. از همین رو پس از انفجار مهیب بیروت و کناره‌گیری دیاب، میشل عون، رئیس‌جمهور این کشور از حریری خواست با تشکیل یک کابینه مستحکم ثبات را به دولت متزلزل بیروت بازگرداند و اندکی از مشکلات اقتصادی و سیاسی بکاهد. با این حال با گذشت حدود یک سال حریری نه‌تن‌ها موفق به تشکیل کابینه نشده بلکه خود به معضلی در این مسیر تبدیل شده است.۱- از مهم‌ترین عوامل عدم موفقیت حریری در تشکیل کابینه، نادیده گرفتن معیار‌های توافق طائف و تلاش برای دور زدن دیگر احزاب و جناح‌ها در چینش وزرا در کابینه جدید است. اصرار حریری برای بخشیدن پست‌ها و وزارتخانه‌های کلیدی به مهره‌های نزدیک به خود باعث اختلافات عمیق با میشل عون شده و آن را به یکی از بزرگ‌ترین موانع در مسیر تشکیل کابینه تبدیل کرده است. این در حالی است که مردم لبنان در اعتراضات خود خواستار پایان دادن به جدل‌های سیاسی برای بهبود وضعیت اقتصادی خود هستند؛ مساله مهمی که تاکنون از سوی سیاستمداران لبنانی و در رأس آنها حریری نادیده گرفته شده است.
۲- معضل دیگر در مسیر حل بحران سیاسی لبنان نگاه حریری به بیگانگان است. درست از زمان سفر امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه به بیروت در سال ۲۰۲۰ و ارائه طرح پاریس برای دولت آینده لبنان و الزام حریری برای عمل به آن، پیچیدگی‌های تشکیل کابینه عمیق‌تر و گسترده‌تر شد. مداخلات گسترده سفیر آمریکا در بیروت در امور این کشور و سفر‌های متعدد حریری به کشور‌های مختلف در راستای رایزنی برای تشکیل کابینه همگی نشان‌دهنده آن است که حریری بیش از اتکا بر توانمندی‌ها و رضایتمندی گروه‌های داخلی به دنبال جلب نظر و کسب حمایت‌های خارجی برای دولت خود است. دیدار با مقامات سعودی و ۲ بار سفر به ابوظبی همگی موید این موضوع است که برخی بازیگران خارجی با حمایت برخی جریان‌های داخلی و رسانه‌های آنها وارد عمل شده و در صدد تاثیرگذاری و حتی کارشکنی در روند تشکیل دولت برآمده‌اند.
روزنامه «البنا» اخیرا به نقل از منابع سیاسی لبنانی نوشت: محمد بن زاید، ولیعهد ابوظبی به حریری توصیه کرده بدون جلب رضایت کامل «محمد بن‌سلمان» ولیعهد عربستان سعودی اقدامی برای تشکیل دولت انجام ندهد، زیرا چنین اقدامی باعث عصبانیت بن‌سلمان خواهد شد و به سود حریری نیست!
۳- کاهش ارزش لیره در برابر دلار، کمبود شدید دارو از جمله نبود شیر خشک و اعتصاب داروخانه‌ها، معضل بنزین و صف‌های طولانی در برابر جایگاه‌های سوخت و قطع مکرر برق اگر چه در شرایط بحران اقتصادی لبنان امری بدیهی به نظر می‌آید، اما بسیاری از ناظران سیاسی معتقدند بخش بزرگی از این مشکلات عامدانه است و سعد حریری و جریان‌های وابسته به وی با کمک عوامل خارجی مثل آمریکا و فرانسه تلاش می‌کنند با افزایش نارضایتی‌های عمومی جریان‌های رقیب را برای تشکیل هر چه سریع‌تر کابینه دلخواه خود و حمایت از آن تحت فشار قرار دهند. لبنانی‌ها اعتقاد دارند زیر فشار برخی دولت‌های عربی منطقه و نیز تحریم‌های آمریکا قرار دارند و این کشورها تلاش می‌کنند با فشار حداکثری، آنها را وادار به پذیرش خواسته‌های‌شان کنند.
نقش حزب‌الله
الف) حزب‌الله لبنان در ساحت سیاسی لبنان همواره نقش تعیین‌کننده و در عین حال وحدت‌آفرین بازی کرده و همواره تلاش کرده فارغ از فشار‌های بیرونی با اتکا بر بازیگران لبنانی و حمایت از جریان‌های سیاسی داخلی، باری از مشکلات لبنان بردارد.ب) از همین جهت بود که «جبران باسیل» رئیس جریان ملی آزاد لبنان به عنوان یکی از احزاب دارای نفوذ در تشکیل دولت در آخرین موضع‌گیری خود خواستار داوری علامه «سیدحسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله برای حل‌و‌فصل اختلافات جریان‌های سیاسی لبنان درباره تشکیل دولت آینده این کشور شد. باسیل در تشریح طرح خود تصریح کرد: می‌خواهم نه‌تن‌ها از یک دوستم یعنی سیدحسن نصرالله کمک بگیرم، بلکه بالاتر از آن می‌خواهم ایشان نقش داور را در این موضوع ایفا کند، زیرا من به وی و صداقتش درباره موضوع حق و حقوق اطمینان دارم. وی می‌داند ما هدف قرار گرفته‌ایم و هر اتفاقی که می‌افتد، برای ضربه زدن به ما است.
پ) دبیرکل حزب‌الله نیز به این پیشنهاد پاسخ داد و گفت: ما پاسخ به دعوت باسیل را آغاز کرده‌ایم و می‌خواهیم دست یاری بدهیم و از حقوق همه لبنانی‌ها دفاع می‌کنیم و این وظیفه ما است. علامه سیدحسن نصرالله ضمن حمایت از حریری برای تشکیل کابینه در عین حال به معضل ساختگی سوخت نیز پرداخت و به مدعیان حمایت از رفاه و آسایش لبنانی‌ها گفت چرا از اروپا، آمریکا و عربستان سعودی برای رفع مشکلات مردم و تامین منافع لبنانی‌ها استفاده نمی‌کنید؟ ما می‌خواهیم معضل سوخت را از طریق دوستان‌مان در ایران، سوریه و عراق حل کنیم و در صورت ادامه داشتن مشکل از ایران نفت و مشتقات نفتی وارد خواهیم کرد و مقدمات اداری و لجستیکی آن نیز فراهم شده است.
ت) جمهوری اسلامی ایران همیشه ثابت کرده دوستان خود را در شرایط سخت تنها نخواهد گذاشت. کمک به قطر در شرایط تحریم این کشور از سوی ۴ کشور عربی یکی از این موارد طی سال‌های اخیر است. ایران به‌رغم تحریم‌های سنگین آمریکا علیه تهران و کاراکاس، تاکنون ده‌ها کشتی سوخت بنزین به ونزوئلا ارسال کرده و به این کشور در شرایط جنگ اقتصادی همه‌جانبه آمریکا، یاری رسانده است.
روزنامه خراسان
طالبان و دوراهی بازیگران خارجی در افغانستان/سیداحمد موسوی مبلغ
سریال سقوط ولسوالی‌ها (فرمانداری‌ها)ی افغانستان به دست طالبان، کماکان تداوم دارد و تلاش‌های دولت برای بازپس گیری این مناطق، فقط در چند مورد آن هم با تکیه بر خیزش‌های مردمی ضد طالبان موفق بوده و در اکثر موارد، راه به جایی نبرده است. اما با این حال، هنوز هم هیچ مرکز ولایتی (استانی) در اختیار طالبان نیست و شواهد متعددی، گواه این است که احتمال ساقط شدن دولت به دست طالبان، چندان زیاد نیست. طالبان و دولت افغانستان، در عین حال که علیه یکدیگر در حال جنگ هستند، هر دو با آمریکا ارتباط خوبی دارند.آمریکا با این که بزرگ‌ترین و مهم‌ترین پایگاه خود در افغانستان را هم به طور کامل تخلیه کرده است، همچنان از حمایت قاطع از دولت سخن می‌گوید و در عین حال، رفتاری دارد که گویی طالبان را نیز به رسمیت می‌شناسد. آن چه پس از تحلیل نوع رفتار دولت افغانستان و طالبان به دست می‌آید، این است که دولت افغانستان مطمئن است به زودی ساقط نخواهد شد و طالبان نیز مطمئن هستند هر روز بر قدرت و جغرافیای آنها افزوده خواهد شد. اما در عین حال طالبان، برای اعمال فشار به کابل، در هر منطقه‌ای که موفق به تصرف آن می‌شوند، در اولین اقدام، ساختمان‌های دولتی و زیرساخت‌های عمومی منطقه را ویران می‌کنند.
همین مسئله موجب شده تا تحلیل گران این گونه استنباط کنند که طالبان، برنامه‌ای برای حکومت کردن بر افغانستان ندارند وگرنه گروهی که قصد حکومت داشته باشد، هیچ گاه زیرساخت‌هایی را که در حکومت داری نیازمند آن خواهد بود، ویران نخواهد کرد. با این حساب، این پرسش اساسی مطرح می‌شود که اگر طالبان، قصد رسیدن به قدرت را ندارند، پس چرا با این شدت به دنبال توسعه جغرافیای قدرت خود هستند؟ برای رسیدن به پاسخ این پرسش، ابتدا باید یک نکته کلیدی را مطرح کنیم و آن این که ساده انگارانه است که ما خیال کنیم، طالبان، دشمن آمریکا هستند و حقیقتا برای ایجاد یک حکومت دینی و اسلامی در افغانستان جنگیده اند.
هرچند که طالبان اکنون مدعی پرچمداری مبارزه با آمریکا در افغانستان هستند، اما واقعیت‌های میدانی، این ادعا را یک دروغ بزرگ می‌نمایاند. اکنون مستندات زیادی منتشر شده که علاوه بر اثبات نقش آمریکا در شکل گیری طالبان در دهه ۷۰، بر نقش آمریکا در احیای مجدد طالبان از سال ۲۰۰۵ به بعد حکایت می‌کند. اگر با تکیه بر این مستندات بپذیریم که آمریکا در احیای مجدد طالبان و تقویت آنها نقش موثر داشته، در دشمنی طالبان با آمریکا نیز باید تردید کنیم و بدیهی است که اگر چنین تردیدی وجود داشته باشد، نمی‌توان در خصوص این مطلب که طالبان برای اهداف دیگری غیر از حکومت کردن بر افغانستان توسط آمریکا پشتیبانی می‌شوند، بی تفاوت ماند.
اگر طالبان، صرفا ابزاری برای تامین منافع آمریکا تلقی شوند نه گروهی با خاستگاه‌های مردمی و توانمند برای اداره کشور، آن گاه اساسا نوع نگاه به قضایای افغانستان دستخوش تغییر خواهد شد. آمریکا با خارج کردن نیرو‌های نظامی خود از افغانستان، عملا خود را از وضعیتی که هر سال میلیارد‌ها دلار هزینه بر این کشور تحمیل میکرد، اما موجب رسیدن به هدف‌های مهمی همچون مهار و کنترل کشور‌های قدرتمند این منطقه نمی‌شد، بیرون کشید. ادامه جنگ در افغانستان در صورتی که هزینه‌ای برای آمریکا نداشته باشد، چندان هم برای آنها بد نیست.
به ویژه این که این جنگ، بر کسانی تحمیل شود که طی ۱۰ سال گذشته، سیاست‌های منطقه‌ای آمریکا را مرتب به چالش کشیده اند. آمریکا در عراق، سوریه و یمن، نیش‌های زهرآگینی از محور ایران - روسیه خورده و در جنگ تجاری با چین و هند هم، بار‌های سنگینی متحمل شده است. اکنون اگر افغانستان، به محلی تبدیل شود که این کشورها، مجبور شوند پا در باتلاق جنگ آن بگذارند، علاوه بر این که انتقام شکست‌های پیشین در غرب آسیا گرفته خواهد شد، با تحمیل هزینه‌های یک جنگ ویرانگر دیگر بر آن ها، موجب انحراف تمرکز این کشورها از نقاط هدف آمریکا به افغانستان خواهد شد. عربستان سعودی نیز که در طول ۱۰ سال گذشته، تمام قد درکنار آمریکا ایستاده بود، همچون آمریکا انگیزه‌های زیادی برای کمک به شعله‌ور کردن آتش جنگ در افغانستان دارد.
از سوی دیگر برخی کارشناسان معتقدند، پاکستان نیز به دلایل زیادی (از جمله تقابل با هند و مسئله خط دیورند) به رغم این که تسلط کاملی بر عملکرد طالبان دارد، ترجیح می‌دهد به جای تلاش برای حاکم کردن طالبان، آنها را وارد جنگی کند که هم مسئله «دیورند» برای مدتی مسکوت بماند و هم بار سنگینی بر هند تحمیل و هم از دامن زدن هند به استقلال طلبی بلوچ‌ها در پاکستان پیشگیری کند؛ بنابراین واضح است که محور آمریکا، سعودی و پاکستان، در یک اتحاد اعلام نشده، کمر به کشاندن جنگ به نیمه شمالی افغانستان بسته اند. در سوی مقابل، روسیه، چین، هند و ایران هستند که باید در برابر سناریویی که آمریکا و متحدانش نوشته اند، نقش موثری بازی کنند. البته ترکیه هم به رغم این که در دیگر موضوعات منطقه‌ای همواره کنار آمریکا ایستاده، این‌بار ممکن است در جبهه مخالف آمریکا بایستد. اینک، کشور‌های منطقه و همسایه افغانستان دو راه بیشتر ندارند.
راه اول این است که مطابق آن چیزی که آمریکا طراحی کرده، با حمایت از گروه‌های نزدیک به خود در افغانستان در کنار حمایت از حکومت افغانستان، عملا وارد جنگی خانمان‌سوز در افغانستان علیه طالبان و در حقیقت علیه آمریکا و سعودی و پاکستان شوند. اما راه دوم این است که تمام ابزار‌های خود را برای پیشگیری از یک جنگ وحشتناک دیگر به کار بندند. اعمال فشار بر حکومت افغانستان و طالبان برای رسیدن به یک توافق، شاید کوتاه‌ترین راه و نزدیک‌ترین مسیر برای حل بحران افغانستان باشد.
اما مشکل این جاست که طالبان علاقه‌مند نیستند موجب نارضایتی آمریکا شوند و از سوی دیگر توان خارج شدن از سیطره پاکستان را هم ندارند به همین دلیل، وادار کردن آنها به بازگشت به مذاکرات، چندان ساده نیست. شاید به همین دلیل است که روسیه، تجهیز و تامین مالی برخی گروه‌ها در افغانستان را در دستور کار قرار داده و ترکیه نیز تلاش دارد تا نقش مارشال دوستم را در معادلات آینده تقویت کند و ممکن است دیگر کشور‌های منطقه نیز مجبور شوند همان راهی را بروند که روسیه در سال گذشته رفته است.
روزنامه ایران
خلق سرمایه اجتماعی/محمد زینالی اُناری*
سخن گفتن در مورد شاخص‌های مدرن زندگی اجتماعی در ایران کمی حسّاس است، یکی از آنها هم سرمایه اجتماعی است. سرمایه اجتماعی در حد فعالیت‌های تجاری و اقتصادی و جمع کردن مشتری که از سوابق سنتی بازار است، اما این شاخص در سطح روابط اجتماعی فردی، میان فردی و سطوح نهادی در ایران هنوز به صورت مناسبی به وجود نیامده است. امّا از آن جایی که شاخص‌های اجتماعی در ایران صرفاً بر اساس روش‌های آماری سنجیده می‌شود، گاهی ممکن است این توهّم به ذهن برسد که ما در گذشته‌ای آرمانی از نظام اجتماعی فعلی سرمایه اجتماعی داشتیم و اتفاقی برایش افتاده است. با این حال حدی از روابط نهادی در ایران در این صد سال اخیر شکل گرفته که در برخی سطوح کلان با جلب هیجانی اعتماد مردم و مشارکت آنها به صورت بیگ‌بنگی از سرمایه اجتماعی شکل گرفته و به تدریج و با عدم رعایت جوانب آن مثل ابری بیرنگ ناپدید می‌شود.ما در زمان جنگ به خاطر نیروی روانی اتحاد علیه دشمن سرمایه اجتماعی نهادی پشتیبان حاکمیت داشتیم که پس از خاتمه آن و شکل گیری دولت سازندگی دچار بیرنگی شده و تا امروز هم سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی و صنعتی در ایران اعتبار و مشروعیت لازم را بنا به دلایل درونی و بیرونی جلب نکرده است. همین ماجرا‌ها در هر انتخاباتی رخ می‌دهد و ما سراسیمه به شکل دادن اعتبار و اعتماد اقدام می‌کنیم تا برای سطح کلان مدیریت کشور سرمایه اجتماعی هیجانی تولید و سپس بی‌معنا کنیم، اما در مورد سطوح پایین‌تر سرمایه اجتماعی کاری به آن صورت که باشد رخ نداده است.
یکی از مصادیق سرمایه اجتماعی، بافت‌های محله و شکل گیری روابط تعمیم یافته انسانی است که بتواند فضا‌های شهری را از نظر امنیت انسانی، مشارکت مردمی و تعلق شهری تقویت کند که به دلیل نگاه تقلیل گرایانه عمرانی به ساخت و ساز شهری به ویژه در دوره‌های سازندگی و مهرورزی در ساختن شهرک‌های جدید از دستور کار خارج بوده است. این اتفاق در کسب و کار‌های جدید خرد و کلان هم حائز اهمیت است و حمایت دولت از کسب و کارها با جلب طرح‌های توجیهی خریداری شده و اعطای وام تقلیل پیدا می‌کند، در حالی که نبود سرمایه اجتماعی در سطح فردی و میان فردی باعث خواهد شد که علیرغم سرمایه‌گذاری مالی بسیار و مانور دولت‌ها در آمار‌های اشتغالزایی، این مشاغل دچار افت‌های بسیاری شده و از میدان به در شوند.
تولید جامعه‌ای پایدار، نیاز به توجه عمیق به آن و کار سخت در روی چسب زدن به روابط اجتماعی است، چه این که در کارزار‌های اقتصادی و سیاسی همین روابط صمیمانه در سطح خانواده، محله و شهر‌ها به شدت دچار کشسانی شده و به سبب نبود چسبندگی میان روابط اجتماعی دچار گسست و شکاف می‌شود. این در نهایت در سطوح شهری باعث شده است که نظام برنده بازنده در شهر‌ها به راه افتاده و شکاف طبقاتی پایدار در ایران هر روز به رنگی جدید پدیدار شود. چرا که رونق شهرنشینی در صد سال اخیر باعث شده که مردمی که در روستا‌ها با انسجام قوی زندگی و کار می‌کردند، در کلانشهر‌ها ساکن شده و به صورت انبوه غریبه‌های بدبین کنار هم زندگی و کار کنند. دولت‌هایی که بخواهند از نظر اقتصادی و فرهنگی رشد پایدار داشته باشند، می‌توانند به تقویت روابط اجتماعی از سطح خانواده و محله شروع و به کلان برسند تا آن را سامان دهند و جامعه ایرانی از همبستگی لازم در سطوح متعدد برخوردار باشد. *پژوهشگر اجتماعی
روزنامه شرق
در ضرورت اصلاحات اقتصادی/مهدی عسلی
با تغییر دولت‌ها گمانه‌زنی‌ها درباره سیاست‌های اقتصادی دولت جدید بالا می‌گیرد؛ به‌ویژه اگر وضعیت نامطلوب اقتصاد انتظارات زیادی برای دخالت دولت جدید برای بهبود شرایط ایجاد کرده باشد. در کشوری مانند ایران که سهم بخش عمومی در اقتصاد بالا بوده و عدم تعادل‌های بزرگی هم در آن پدید آمده است، تغییر سیاست‌ها می‌تواند تأثیرات دامنه‌داری بر سرمایه‌گذاری، تولید و مصرف بگذارد؛ بنابراین طبیعی است که مردم، اعم از تولیدکنندگان و مصرف‌کنندگان و نیز کارشناسان و صاحب‌نظران اقتصادی این موضوع را با علاقه و حتی نگرانی دنبال کنند. آنچه به این نگرانی‌ها دامن می‌زند، تشتت آرا بین کارشناسان و تصمیم‌گیرندگان و فقدان برنامه روشنی برای خروج از بحران اقتصادی موجود است.به‌طور کلی برای هر جامعه‌ای دو هدف عمده اقتصادی را می‌توان در نظر گرفت: (۱) رشد مستمر تولید و درآمد واقعی و (۲) توزیع عادلانه‌تر درآمدها. اگر توجه شود می‌بینیم اینها در واقع اهداف کلی اعلام‌شده تمام دولت‌های قبلی در کشور بوده و انتظار می‌رود در دولت‌های آینده هم همین‌طور باشد، به‌همین‌دلیل لازم است دلایل عدم تحقق این هدف‌ها در گذشته بررسی شود؛ چون می‌تواند به نتیجه‌بخش‌بودن تلاش‌ها در آینده کمک کند و آشفتگی‌ها را کاهش دهد. سؤالی که پیش می‌آید این است که چرا این هدف‌ها تحقق نیافته و اقتصاد دچار وضع بحرانی فعلی شده است؟ افراد بسته به موقعیت، تجربه کاری و دانش و آگاهی‌هایی که از مسائل اقتصادی -اجتماعی دارند دلایل مختلفی برای این عدم موفقیت اقامه می‌کنند.
از تأثیر تحریم‌های بین‌المللی و بی‌ثباتی سیاسی تا راهبرد‌ها و سیاست‌های غلط اقتصادی تا سوء‌مدیریت‌ها و فقدان مهارت‌ها و تخصص‌های لازم نزد مسئولان تا فساد مالی و اداری و موارد دیگر که هریک حاوی نکات تأمل‌برانگیزی است، اما تصویری کامل از دلایل این شکست ارائه نمی‌کند؛ بنابراین بهتر است ابتدا تصویری کلی‌تر از وضعیت داشته باشیم و بعد در موضوع مورد بحث دقیق‌تر شویم. شاید بتوان تمام دلایل عدم موفقیت کشور در توسعه اقتصادی و توزیع عادلانه‌تر درآمدها را در این دو جمله خلاصه کرد:
الف- در چهار دهه گذشته فقدان «محیط مناسب کسب‌وکار» مانع تحقق انباشت منظم سرمایه، بهبود بهره‌وری عوامل و بسط ظرفیت‌های تولید و رشد درآمد واقعی در کشور شده است.
ب- شکست دولت‌ها در اجرای یک برنامه همه‌جانبه و حساب‌شده فقرزدایی و توزیع عادلانه‌تر درآمدها موجب بروز شکاف و نابرابری فزاینده درآمدها، (بین خانوار‌ها و نیز در میان مناطق جغرافیایی کشور)، شده است.
ما در اینجا تنها به مورد اول می‌پردازیم، زیرا بحث پیرامون مورد دوم خارج از حوصله این مختصر است. در دهه‌های اخیر ادبیات وسیعی در شرح و بسط مفهوم «محیط کسب‌وکار» پدید آمده و ارتباط آن با رشد و توسعه اقتصادی کشورها مورد بررسی قرار گرفته است. سازمان‌های بین‌المللی مانند بانک جهانی نیز گزارش‌های منظمی از شاخص‌های محیط کسب‌وکار در کشور‌های دنیا ارائه داده‌اند؛ برای مثال در گزارش سال ۲۰۲۰ بانک جهانی تحت عنوان «انجام کسب‌وکار؛ مقایسه مقررات کسب‌وکار در ۱۹۰ اقتصاد» رده‌بندی کلی ایران در «آسانی انجام کسب‌وکار» در مقایسه با چند کشور تازه‌توسعه‌یافته یا درحال‌توسعه در جدول داخل متن به آن اشاره شده است.
واضح است که وضعیت کشور ما از نظر شاخص‌های محیط کسب‌وکار به‌هیچ‌وجه مطلوب نیست. وضع ما نه‌تن‌ها با کره جنوبی یا امارات متحده عربی بلکه با عربستان سعودی و ترکیه هم قابل مقایسه نیست و به مرور حتی بدتر هم شده است؛ بنابراین عجیب نیست که توسعه اقتصادی ما نیز از این کشورها عقب مانده و سال‌های متمادی رشد سرمایه‌گذاری و تولید در کشور منفی شده و خانوار‌های بیشتری زیر خط فقر قرار گیرند.
در ادبیات موضوع «محیط کسب‌وکار» را تحت تأثیر مؤلفه‌های زیر دانسته‌اند:
- سیاست‌های اقتصادی
- محیط اجتماعی
- روابط سیاسی
- نهاد‌های حقوقی و قانونی
- مناسبات علمی و فناوری در داخل و در سطح جهانی.
از اینجا دو نکته معلوم می‌شود؛ اولا همه نیرو‌های سیاسی-اجتماعی باید برای توسعه همه‌جانبه کشور بسیج شوند و دستگاه اجرائی یا دستگاه‌های دیگر به تن‌هایی قادر نیستند کشورها را در مسیر رشد و توسعه اقتصادی-اجتماعی بلندمدت قرار دهند و رفع موانع تولید و جهش اقتصادی در دوره‌ای طولانی بدون اصلاحات واقعی در:
- سیاست‌های اقتصادی شامل اتخاذ و اجرای سیاست‌های پولی و مالی صحیح، رفع موارد شکست بازار و سازگاری نهاد‌های ناظر بر فعالیت‌های اقتصادی
- محیط سیاسی شامل تنش‌زدایی از روابط بین‌الملل و توسعه آزادی‌های سیاسی و تحزب واقعی در کشور
- نهاد‌های حقوقی و قانونی شامل ایجاد و فعالیت دستگاه قانون‌گذاری کارآمد و مایل به توسعه اقتصادی و دستگاه قضائی سالم و مستقل برای مبارزه واقعی با فساد مالی-اداری
- محیط اجتماعی مناسب برای توسعه مؤسسات و نهاد‌های مدنی مردم‌نهاد و رسانه‌های منتقد حاکمیت برای مبارزه با فساد و ناکارایی سیستم مدیریتی و اداره کشور
- روابط علمی و فناوری با مراکز علمی و فناوری جهان امکان‌پذیر نیست.
ثانیا موفقیت کشور‌هایی مانند کره جنوبی برای رسیدن به این درجه از پیشرفت و توسعه اقتصادی اتفاقی نبوده، بلکه حاصل اتخاذ راهبرد صحیح توسعه و دهه‌های متمادی کار سخت و هوشمندانه و اجرای برنامه‌های همه‌جانبه اصلاح محیط کسب‌وکار در آن کشور بوده است. از پروفسور رونالد کوز، اقتصاددان بزرگ و برنده جایزه نوبل سال ۱۹۹۱، نقل شده است «در جامعه‌ای که به دزدی و راهزنی جایزه می‌دهند، گروه‌هایی برای غارت و راهزنی و در جامعه‌ای که به ابداع و اختراع و سازندگی پاداش می‌دهند، سازمان‌هایی برای ابداع و نوآوری و سازندگی ایجاد می‌شود». شاید بتوان گفت هم در کشور ما و نیز کشور‌هایی مانند الجزایر، عراق و ونزوئلا و هم در کره جنوبی و کشور‌هایی مانند نیوزیلند، سنگاپور و دانمارک که بالاترین رده‌های محیط کسب‌وکار در سطح جهانی را داشته‌اند، در واقع به توصیه پروفسور رونالد کوز عمل شده.
اما متأسفانه برای ما در دو جهت مخالف؛ بنابراین با یادآوری شکاف شگرفی که بین اقتصاد ما با اقتصاد‌هایی مانند کره جنوبی (که زمانی در حد اقتصاد ما بود) و حتی ترکیه (که زمانی کوچک‌تر از اقتصاد ما بود) به وجود آمده و زمان و فرصت‌هایی که از دست می‌رود (خروج سرمایه انسانی از کشور، تخریب محیط زیست و احتمال بی‌مشتری‌ماندن منابع هیدروکربنی کشور در سال‌های آینده به‌دلیل سقوط تقاضا برای سوخت‌های فسیلی...)، اشاره می‌کنیم که قراردادن اقتصاد ایران روی ریل رشد و توسعه بلندمدت مستلزم اجرای برنامه‌ای همه‌جانبه و حساب‌شده است. این برنامه اولا باید شامل اصلاحاتی در تمام مؤلفه‌های یادشده در بالا به‌ویژه تنش‌زدایی در روابط بین‌الملل برای کاهش هزینه‌های بالای مخاطرات سرمایه‌گذاری و فعالیت اقتصادی در کشور باشد و ثانیا از پشتیبانی و حمایت تمام هیئت حاکمه و مراکز قدرت و نه صرفا دستگاه اجرائی برخوردار باشد.
در غیر این صورت اصلاحات مقطعی در سیاست‌های پولی، مالی، اعتباری، تثبیت اداری قیمت‌ها و... کارساز نخواهد بود، زیرا در تمام ۴۰ سال گذشته این سیاست‌ها با ناکارایی اجرا شده و اعتماد مردم به سیستم سیاسی-مدیریتی کشور را از بین برده‌اند. نکته پایانی آنکه مواردی که به آنها اشاره شد، اصطلاحات ساده و آسانی نیستند و صرف پذیرفتن ضرورت این اصلاحات آنها را عملی نمی‌کند. علاوه بر برنامه‌های حساب‌شده، برنامه‌های عملیاتی و سازماندهی هوشمندانه‌ای برای اجرای آنها لازم است. در تأثیر سیاست‌های اقتصادی بر توسعه اقتصادی باید توجه کرد که اصلاح این سیاست‌ها در خلأ عمل نمی‌کند، بلکه از طریق بهبود شرایط کسب‌وکار موجب تخصیص بهتر منابع، افزایش سرمایه‌گذاری و بهره‌وری عوامل تولید و رشد و توسعه اقتصادی می‌شود.
می‌توان نشان داد که اصلاح سیاست‌های اقتصادی برای رشد بلندمدت ظرفیت‌های تولید مستلزم رفع و حل سه معضل یا به‌اصطلاح «شکست» است: شکست بازار (Market Failure)، شکست دولت (Government Failure) و شکست یا ناسازگاری نهاد‌های ناظر بر فعالیت اقتصادی (Institutional Failure or Institutional Mismatch). اینها اصطلاحاتی آشنا برای دانشجویان علم اقتصاد هستند و ما نمی‌توانیم در اینجا به جزئیات آنها بپردازیم. تنها اشاره می‌کنیم که عنصر کلیدی در اینجا دولت (به معنی کلیت هیئت حاکمه) است. اگر به این اصلاحات توجه داشته باشد و با عزمی راسخ به‌دنبال آن برود، شاید نوری در انتهای تونل به چشم بخورد، در غیر این صورت ممکن است خیلی زود دیر شود.
اخبار ویژه دوشنبه ۱۴ تیر
روزنامه کیهان
صوفی: منتخبان اصلاح‌طلب به معیشت مردم بی‌اعتنایی کردند
عضو شورای (منحله) سیاستگذاری اصلاح‌طلبان گفت اصلاح‌طلبان دیگر اعتباری نزد مردم ندارند. علی صوفی وزیر دولت اصلاحات در گفتگو با خبر آن‌لاین اظهار داشت: وضعیت اصلاح‌طلبان در جامعه کاملاً با ۸۴ و ۸۸ دچار تغییر اساسی شده است چرا که دولت آقای روحانی به اعتبار اصلاح‌طلبان، آسیب جدی وارد کرده است.اصلاح‌طلبان فقط باید آن تشتت سال ۸۴ و تعدد کاندیدایی که در سال ۸۸ داشتند و باعث شکستشان شد به گونه‌ای که آرا بین چند نفر تقسیم و توزیع شد و طرف مقابل رأی آورد را برطرف می‌کردند البته در سال ۹۲ تا ۹۶ این مشکل را برطرف کردند، اما الان علیرغم اینکه توانستند آن مشکل را برطرف کنند، اجماع به وجود آورند، ساز و کار اجماع‌ساز تحت عنوان شورای عالی سیاستگذاری و جبهه اصلاحات تشکیل دهند، انسجام سراسری به وجود بیاورند، لیست و کاندیدای متعدد معرفی نکنند، همه این کارها را انجام دادند، ولی از ۹۶ به بعد، دولت آقای روحانی یک آسیب جدی وارد کرد و مردم را دلزده کرد و به نوعی اعتبار اجتماعی اصلاح‌طلبان و دولت از دست رفت. اصلاح‌طلبان در حال حاضر در وضعیتی هستند که نه دستی در قدرت دارند و نه اعتباری نزد مردم برای آنها باقی مانده است.
وی می‌افزاید: این به معنای از دست دادن مردم، اعتبار و سرمایه اجتماعی اصلاح‌طلبان است. بخش عمده‌ای از سرمایه اجتماعی به وجود همین چهره‌های شاخص اصلاح‌طلبان بود وقتی این چهره‌ها بی‌اعتبار شوند جریان اصلاح‌طلبی بی‌اعتبار می‌شود. وقتی جریان اصلاح‌طلبی سرمایه اجتماعی‌اش را از دست داده و این سرمایه اجتماعی‌اش آسیب دیده، یعنی مردمی که با یک جمله «تکرار می‌کنم» آقای خاتمی، آن گونه به میدان می‌آمدند و نتیجه انتخابات را رقم می‌زدند الان آن شور را ندارند.
صوفی همچنین درباره عملکرد شورای (منحله) سیاستگذاری اصلاح‌طلبان گفت: متأسفانه نتایج این کار مثبت نبوده است یعنی مثلاً لیستی که در سال ۹۴ تحت عنوان لیست امید برای مجلس معرفی شد و فراکسیونی هم در مجلس تشکیل شد مورد رضایت مردم نبود. روحانی عملکردش مورد رضایت مردم نبوده است شورای شهری که انتخاب کردند هم چندان موفق نبوده است. می‌بینیم که از یک سو خروجی این شورای عالی سیاستگذاری و جبهه اصلاحات مورد استقبال مردم قرار گرفت، اما مردم نتیجه‌ای از این اقدام و حضورشان در پای صندوق رأی و لبیک گفتن به دعوت شورای عالی سیاستگذاری نگرفتند و مأیوس و سرخورده هستند.
از سوی دیگر اصلاح‌طلبان هم اعتبارشان را از دست دادند بنابراین این دو خروجی است. آن اتفاق و انسجامی که انتظار داشتیم در همین جبهه اصلاحات نشان داده شد که وجود ندارد، چون جبهه اصلاحات یک تصمیم می‌گیرد اعضا تصمیمی دیگر می‌گیرند؛ بنابراین خروجی مثبتی نمی‌بینیم و ارزیابی‌مان مثبت نیست بنابراین نیازمند بازنگری و تجدید سازمان و رویکرد هستیم، چون اصلاح‌طلبان، خاستگاهشان جناح چپ بوده و شاخصه اصلی جناح چپ رویکرد اقتصادی‌اش بود.
در مقابل جریان راست که رویکرد اقتصادی بازار داشت جناح چپ رویکرد اقتصادی دولتی داشت الان اصلاح‌طلبان هیچ نسبتی با جناح چپ ندارند در حالی که مسئله اصلی مردم مسئله اقتصاد و معیشت است و تبعیض و بی‌عدالتی وجود دارد اصلاح‌طلبان با همان رویکرد چپ خود به مردم وعده بدهند و کمک کنند تا عدالت اجتماعی را برقرار کنند رویکرد عدالت اجتماعی نیز مستلزم تجدیدنظر در رویکرد اقتصاد بازاری است که اصلاح‌طلبان الان دارند و الان باید این رویکرد را حتماً تغییر بدهند آن رویکرد اصلی و اساسی اصلاح‌طلبان که مثبت است و باید تقویت شود حمایت از جمهوریت نظام و حاکمیت مردم بر سرنوشتشان است این رویکردی است که از جناح چپ برای اصلاح‌طلبان باقی مانده است، اما از نظر اقتصادی رویکردشان ۱۸۰ درجه تغییر کرده است و مردم الان نیاز دارند حاکمیت به همان رویکرد اقتصادی چپ بازگردد.
مرعشی: کابینه هاشمی خاتمی و روحانی هماهنگ نبودند
سخنگوی حزب کارگزاران از آقای رئیسی خواست از ناهماهنگی‌های تیم اقتصادی دولت‌های هاشمی و خاتمی درس بگیرد و تیمی اقتصادی هماهنگ را تعیین کند. حسین مرعشی در گفتگو با خبرآنلاین درباره حمایت از عبدالناصر همتی در انتخابات گفت: مسئله‌ای که ما دنبال آن بودیم و روی آن اصرار داشتیم این بود که شکاف بین سیاستمداران و اقتصاددانان باید برطرف می‌شد.ما فکر می‌کردیم یک کسی مثل دکتر همتی که در این دو سال و نیم که سخت‌ترین دوره ریاست بانک مرکزی بوده، با موفقیت توانست در مقابل فشار‌ها بایستد و کشور را از این گردنه سخت عبور دهد، ما فکر می‌کردیم اگر ایشان بیاید، چون هم رئیس‌جمهور شده و هم اقتصاد بلد است می‌تواند تورم را زیر ۱۰ درصد بیاورد و کشور را از این تورم مزمن نجات دهد که مردم انتخاب دیگری داشتند. مرعشی در این قسمت از گفتگو توضیح نمی‌دهد وقتی کسی جزو سه رکن اصلی تیم اقتصادی دولت بوده و رکورد تورم ۴۳ درصد را به‌جا گذاشته، چگونه همزمان می‌تواند تورم را به زیر ۱۰ درصد برساند؟
او در ادامه ضمن مرور درس‌های دولت هاشمی و خاتمی می‌گوید: توصیه من به آقای رئیسی این است که حتما یک اقتصاددان را به‌طور قاطع به‌عنوان محور ستاد اقتصادی‌اش قرار دهد. ما چندین تجربه در این‌باره داریم در زمان آقای هاشمی، آقای نوربخش با آن همه تجربه و تسلطش بر اقتصاد ایران (همان‌طور که می‌دانید بعد از مرحوم نوربخش تا امروز هیچ‌کس پیدا نشده که به لحاظ علمی و عملی، تسلطی مانند وی به اقتصاد ایران داشته باشد) به‌همراه یک سری کسانی مانند روغنی زنجانی، طبیبیان در سازمان برنامه، افراد شاخصی بودند و حتی در برابر تصمیمات آقای هاشمی، برای خودشان شخصیت مستقل داشتند و می‌ایستادند. بنده آنها را در دولت می‌دیدم. کسانی مانند مرحوم دکتر نژادحسینیان به‌عنوان انسان بسیار مبنایی و در تصمیمات، فردی باقاعده بودند.
این افراد در دولت بودند، اما ما تورم ۴۷ درصد را در دولت مرحوم هاشمی تجربه کردیم می‌خواهم بگویم مسئله چقدر مهم بوده است. در دولت خاتمی، تجربه اختلافات بین نوربخش، ستاری‌فر و طهماسب مظاهری را داشتیم که کشور را یکی، دو سال بسیار دچار تنش کرد، اما آقای خاتمی اصلاح کرد و تیم را تغییر داد هم آقای ستاری‌فر را برداشت و هم آقای طهماسب مظاهری را برکنار کرد و آقای صفدر حسینی را جایگزین وی کرد. بعد از اینها، تیم هماهنگ شد. هماهنگی تیم اقتصادی با محوریت یک اقتصاددانی که حرف آخر را بزند امروز ضرورت کار آقای رئیسی است.
قسمت اخیر سخنان مرعشی نیز توأم با تحریف است. چه اینکه خاتمی تازه در سال هفتم ریاست جمهوری گفت: مظاهری و ستاری‌فر نمی‌توانستند با هم کار کنند و کار از پیش نمی‌رفت؛ و همان‌جا تصریح کرد که «یک سال و نیم از دولت باقی مانده و در این مدت، کار تازه‌ای نمی‌توانیم انجام بدهیم». جالب اینکه فقط ۴ سال در دولت اول خاتمی زمان برده تا طرح ساماندهی اقتصادی روی کاغذ بیاید و سال هفتم دولت هم که معلوم شده بود وزیر اقتصاد و رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، به هم که می‌رسند جرقه می‌زنند و کار از پیش نمی‌رود!
مرعشی درباره عملکرد تیم اقتصادی روحانی گفته است: من همان سال اول دولت، اولین توصیه‌ای که به روحانی کردم این بود که در نامه‌ای نوشتم آقای روحانی ستاد اقتصادی را به یک نفر بسپارید دو نفر دیگر را با هماهنگی اولی، انتخاب کنید هدف‌های رشد و تورم را به آنها بدهید از آنها فقط تحقق این هدف‌ها را بخواهید و اصلا در کار آنها دخالت نکنید. رؤسای‌جمهور تمایل دارند پول هزینه کنند و هرجا می‌روند خواسته‌های مردم را محقق کنند و به این و آن پول می‌دهند در حالی که اینها تبدیل به تورم و اخلال‌های مهم در اقتصاد کشور می‌شود مجلس هم که بودجه می‌دهد مجدداً همین کار را می‌کند طرح، پروژه، سیاست اضافه می‌کند.
وی در ادامه تلویحاً درباره کارنامه روحانی گفته است: ما الان کسری بودجه سنگین داریم حداقل ۶۰۰ هزار میلیارد تومان اوراقی است که قبلاً فروختیم و هزینه کردیم و الان سررسید می‌شود امسال و سال آینده. اینها را باید دولت پرداخت کند. کسری بودجه هم که داریم. سخنگوی کارگزاران در بخش دیگری از مصاحبه مدعی شده «بین رئیسی و قالیباف اختلاف وجود دارد» و «کابینه آقای رئیسی یقینا معتدل نیست». او روشن نکرد منظورش از اعتدال همین نسخه‌ای است که به اعتراف خودش، در یک قلم فقط ۶۰۰ هزار میلیارد بدهی روی دست دولت جدید گذاشته است؟!
اتاق بازرگانی: دولت جدید پول‌پاشی را متوقف کند
مرکز پژوهش‌های اتاق بازرگانی ضمن ارائه پیشنهاد‌هایی به رئیس‌جمهور منتخب، از وی خواست برخی مسیر‌های غلط طی شده از سوی دولت در گذشته را ادامه ندهد. به گزارش همشهری، در پیشنهاد‌های مطرح شده از سوی این مرکز به اولویت‌های دولت جدید اشاره شده و آمده است: افزایش تولید و افزایش رشد اقتصادی باید در دستور کار و اولویت قرار بگیرد. از منظر بخش خصوصی، اولویت اصلی رئیس‌جمهور منتخب باید افزایش توان رشدزایی اقتصادی در کشور به شکل پایدار و با ثبات و فراگیر باشد.چنین رشدی است که چهار جریان مهم اقتصادی ایجاد می‌کند: اول) امکان افزایش دستمزد‌های حقیقی را می‌دهد که موجب بهبود وضع خانوار‌ها خواهد شد. دوم) امکان افزایش درآمد‌های مالیاتی برای دولت را ایجاد می‌کند که خود زمینه خدمات‌رسانی بهتر به مردم و عرضه بیشتر کالا‌ها و خدمات عمومی مانند امنیت و آموزش و بهداشت و درمان را فراهم می‌سازد. سوم) افزایش جریان درآمدی برای صندوق‌های بازنشستگی و تامین اجتماعی که پایداری مالی آنها را بهبود می‌بخشد و رفاه بیشتر بازنشستگان را به‌دنبال دارد. چهارم) افزایش سود برای فعالان اقتصادی که ضامن افزایش سرمایه‌گذاری برای تداوم رشد است را در پی دارد. بدین ترتیب اگر وضع اقتصادی مردم مناسب نیست، اگر دولت دچار کسری بودجه مزمن است، اگر وضع صندوق‌های بازنشستگی و بازنشستگان نامساعد است و اگر سرمایه‌گذاری افت کرده است، قطعا یکی از دلایل عمده آن نامناسب بودن وضعیت تولید در کشور است.
پیشنهاد اول مرکز پژوهش‌های اتاق بازرگانی، خصوصی‌سازی واقعی است که برای تجربه آن باید دولت از مداخله در قیمت‌گذاری محصولات بنگاه‌ها به‌ویژه بنگاه‌هایی که مدیریت آنها واگذار شده خودداری کند. همچنین مدیریت شرکت‌ها (بدون انتقال مالکیت) برای دوره‌ای معین طی یک قرارداد شفاف که به‌صورت علنی منتشر خواهد شد، به بخش خصوصی یا یک کنسرسیوم حائز اهلیت در قبال اخذ ضمانت‌های شفاف واگذار شود. در حوزه سیاست‌های ارزی، اتاق ایران پیشنهاد داده که دولت سیزدهم، به‌منظور مصون‌سازی بازار ارز از وقوع شوک‌های ارزی و جلوگیری از رفتار سوداگرانه در بازار ارز، بانک مرکزی روی ذخایر ارزی خود هدف‌گذاری کند، به‌طوری که میزان منابع ارزی بانک مرکزی همواره از آستانه تعریف‌شده برای مقابله با شوک‌های ارزی بیشتر باشد.
یکی دیگر از محور‌های اصلی بسته پیشنهادی اتاق ایران، توسعه صادرات است. استراتژی توسعه صادرات، یکی از راهبرد‌های دولت برای رشدزایی قرار گیرد و وزارتخانه‌های امور اقتصادی و دارایی، وزارت صمت و وزارت امور خارجه موظف شوند که تمامی آیین‌نامه و ضوابط خود و سازمان‌های تابعه را ظرف مدت شش ماه با هدف تسهیل امور صادر کنندگان در داخل و خارج از کشور تغییر دهند و آن را به اطلاع عموم برسانند.
تکمیل طرح‌های عمرانی نیمه تمام، چابک‌سازی نظام اداری، توسعه بازار سرمایه، مبارزه با فساد، رفع تبعیض بین بخش دولتی و خصوصی و حرکت به سمت فضای رقابتی و انعقاد تفاهمنامه‌های بلندمدت با کشور‌های مهم مثل چین از دیگر کلیات بسته پیشنهادی بخش خصوصی برای رئیس جمهور منتخب است.
در کنار همه بایدها، نباید‌ها برای دولت سیزدهم هم بسیار است. بخش خصوصی اکیداً به دولت توصیه می‌کند از تجربه‌های سابق درس بگیرد و از اقدامات ذکر شده حذر کند. نباید اول، اجتناب از تبدیل کابینه دولت به شرکت سهامی گروه‌های سیاسی با نگرش‌های مختلف اقتصادی که قطعاً موجب ناهماهنگی خواهد شد به ویژه انتخاب افراد هماهنگ برای وزارتخانه‌های اقتصادی، سازمان برنامه و بودجه و بانک مرکزی قابل توصیه است. دومین نباید پیشنهادی بخش خصوصی برای دولت پرهیز از رویکرد‌های توزیعی صرف و پول‌پاشی، بدون توجه به اصلاحات اقتصادی و بهبود محیط کسب‌وکار که محفلی برای توزیع رانت و فساد است. براساس پیشنهاد مرکز پژوهش‌های اتاق بازرگانی دولت بعدی باید میل شدید به سندنویسی‌های پرحجم و کم‌فایده، را کنترل کند و ریشه این رویه غلط را خشک کند. همچنین باید از رویکرد‌های غیرشفاف و محرمانه‌انگاری مشکلات اقتصادی کشور اجتناب کند.
روزنامه وطن امروز
تسلیت رئیس‌جمهور منتخب به نیکزاد
رئیس‌جمهور منتخب دیروز در پیامی درگذشت مادر علی نیکزاد، نایب‌رئیس مجلس شورای اسلامی را به وی تسلیت گفت و صبر و شکیبایی را برای بازماندگان مسالت کرد. حجت‌الاسلام سیدابراهیم رئیسی درگذشت والده علی نیکزاد، نایب‌رئیس مجلس شورای اسلامی را تسلیت گفت. در بخشی از پیام تسلیت رئیس‌جمهور منتخب آمده است: درگذشت والده مکرمه‌تان را به جنابعالی و خاندان معزا تسلیت گفته و برای آن بانوی مومنه علو درجات و همنشینی با بی‌بی دو عالم حضرت فاطمه زهرا (س) و برای جنابعالی و سایر بازماندگان صبر و شکیبایی مسالت دارم.فرمانده نیروی پدافند هوایی ارتش: پیچیده‌ترین فناوری‌های حوزه پدافند هوایی را در اختیار داریم
فرمانده نیروی پدافند هوایی ارتش تاکید کرد این نیرو با در اختیار داشتن تجهیزات بومی، در لبه فناوری و دانش روز دنیا قرار دارد و دانشمندان این نیرو موفق به دستیابی به پیچیده‌ترین و دشوارترین فناوری‌های حوزه پدافند هوایی شده‌اند. امیر سرتیپ علیرضا صباحی‌فرد با تاکید بر اینکه نیروی پدافند هوایی ارتش با در اختیار داشتن تجهیزات و دستاورد‌های بومی، در لبه فناوری و دانش روز دنیا قرار دارد، تصریح کرد: دانشمندان جوان و فرماندهان ارزشمند این نیرو با همکاری سازمان‌های مربوط کار بزرگی را در پدافند هوایی به منصه ظهور رساندند و موفق به دستیابی به پیچیده‌ترین و دشوارترین فناوری در حوزه پدافند شدند. وی با اشاره به اهمیت منطقه پدافند هوایی شمال غرب در حراست از آسمان ایران اسلامی، گفت: یکی از افتخارات بسیار بزرگ این منطقه پدافندی که در صفحات زرین این منطقه ثبت شده است، نخستین خوشامدگویی به حضرت امام (ره) توسط ایستگاه رادار تبریز در زمان ورود به کشور است. فرمانده نیروی پدافند هوایی ارتش همچنین از مراکز آموزشی، فرهنگی و روحی- رفاهی مستقر در کوی سازمانی منطقه پدافند هوایی شمال غرب بازدید کرد.نخست‌وزیر عراق: در پرداخت همه بدهی‌ها به تهران جدی هستیم
نخست‌وزیر عراق با بیان اینکه ایران به‌رغم تحریم‌ها و برخی مشکلات دیگر در صادرات برق به این کشور کوتاهی نکرده، تاکید کرد: ما درباره پرداخت همه بدهی‌های عراق به ایران بابت واردات گاز و برق در سال‌های گذشته جدی هستیم. مصطفی الکاظمی در نشست اضطراری با استانداران عراق تاکید کرد دلیل عدم اتصال خطوط برق عراق با کشور‌های همسایه و جهان طی ۱۷ سال گذشته چیست؟ ما فقط به شبکه برق ایران وصل هستیم که این کشور در حد توان خود در صادرات برق به عراق کوتاهی نمی‌کند و در برابر مردم خود نیز تعهد دارد، همچنین پرونده بدهی‌های واردات برق از تهران و تحریم‌های آمریکا هم وجود دارد، ما درباره حل این مساله و پرداخت همه بدهی‌های عراق به ایران بابت واردات گاز و برق سال‌های گذشته جدی هستیم و در این زمینه به پیشرفت‌های بیشتر هم خواهیم رسید.حماس: روابط‌مان با ایران قوی و ریشه‌دار است
نایب‌رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس تاکید کرد این جنبش روابط قوی و قدیمی با ایران دارد و آن را ادامه می‌دهد. خلیل الحیه، نایب‌رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس در گفتگو با پایگاه خبری عربی ۲۱ درباره روابط این جنبش با تهران گفت: رابطه با برادران ایرانی مستحکم، قدیمی و مداوم است و ما تاکید می‌کنیم حماس خواهان روابط خوب با همه است. وی تاکید کرد: در شرایطی که حق مردم فلسطین پایمال می‌شود ما باید تایید و حمایت از ملت فلسطین را کسب کنیم، بنابراین ما روابط مستحکمی با ایران داریم و خواهان گسترش و تقویت آن در راستای حمایت از مساله فلسطین و مقاومت هستیم. خلیل الحیه درباره روابط جنبش حماس با حزب‌الله لبنان نیز گفت: روابط‌مان با حزب‌الله خوب بوده و اکنون نیز خوب است.«محسن بهاروند» سفیر ایران در انگلیس شد
کاردار کشورمان در انگلیس گفت: «محسن بهاروند»، سفیر ایران در انگلیس ۴ ژوئیه ۲۰۲۱ وارد لندن می‌شود و پس از ارائه اعتبارنامه خود به ملکه، وظایف دیپلماتیک خود را از سه‌شنبه بر عهده می‌گیرد. سیدمهدی حسینی‌متین در صفحه شخصی‌اش در توئیتر نوشت: محسن بهاروند، سفیر ایران در انگلیس، یکشنبه ۴ ژوئیه ۲۰۲۱ وارد لندن می‌شود و پس از ارائه اعتبارنامه خود به ملکه، وظایف دیپلماتیک خود را از سه‌شنبه ۶ ژوئیه بر عهده می‌گیرد. وی تاکید کرد: ما برای او آرزوی بهترین‌ها را داریم و همه وظایف‌مان را انجام خواهیم داد تا در مأموریت خود موفق باشد.اولیانوف: هدف مذاکرات وین احیای برجام به شکل اولیه است نه چیزی بیشتر
نماینده روسیه در سازمان‌های بین‌المللی در وین در واکنش به درخواست‌های زیاده‌خواهانه غرب در مذاکرات وین، تاکید کرد هدف از این گفتگو‌ها فقط احیای برجام به شکل اولیه آن است، نه چیزی بیشتر. «میخائیل اولیانوف» در واکنش به صحبت‌های «سرگئی لاوروف» وزیر خارجه روسیه در این باره که غرب مسائل دیگر را مانند برنامه موشکی ایران و مسائل منطقه‌ای پیش می‌کشد، نوشت: هدف توافق شده گفتگو‌های وین، احیای برجام در شکل اولیه آن است؛ نه چیزی بیشتر، نه چیزی کمتر. وزیر خارجه روسیه پیشتر در کنفرانس مطبوعاتی مشترک با همتای بحرینی خود ضمن اشاره به رونمایی قریب‌الوقوع از نسخه جدیدی از مفهوم امنیت جمعی در خلیج‌فارس، تأکید کرد موضع ایران در قبال پرونده هسته‌ای منصفانه است، اما غرب تلاش می‌کند تعهدات جدیدی را به تهران تحمیل کند.روزنامه خراسان
۹۲ درصد موبایل‌واره‌های وارداتی قاچاق است
ایسنا - رجیستری تبلت که مقرر بود پس از موبایل اجرایی شود، در حالی تا کنون به تعویق افتاده که انجمن واردکنندگان موبایل، تبلت و لوازم جانبی اعلام کرد از ابتدای سال ۱۴۰۰، تعداد ۹۰۰هزار موبایل‌واره به ارزش ۱۲۰ میلیون دلار در شبکه ارتباطی کشور فعال شده که ۹۲ درصد آن به صورت قاچاق وارد کشور شده است. موبایل واره شامل همه دستگاه‌هایی است که سیم کارت در آنها به نحوی استفاده می‌شود که از جمله مهم‌ترین آنها تبلت است.رشد یک تا ۱۳ میلیون تومانی قیمت خودرو در بازار
فارس - همزمان با رشد نرخ ارز، قیمت خودرو نیز در بازار روند افزایشی به خود گرفته و شاهد رشد قیمت اکثر خودرو‌ها نسبت به هفته گذشته هستیم، به طوری که این افزایش قیمت تا ۱۳ میلیون تومان نیز می‌رسد.وعده ۲ ساله ایران خودرو برای عرضه خودروی ارزان قیمت
ایسنا - مدیرعامل ایران خودرو درباره زمان عرضه خودروی ارزان قیمت این گروه صنعتی به بازار، گفت: رونمایی این خودرو ظرف چند ماه آینده انجام می‌شود و تولید انبوه آن به ۱۸ ماه زمان نیاز دارد در مجموع حداکثر ظرف ۲ سال آینده خودروی ارزان قیمت ایران خودرو به بازار عرضه خواهد شد.استخراج رمزارزها پس از ممنوعیت در چین آسان‌تر شد
مهر - گزارش‌ها حاکی از آن است که پس از وضع محدودیت‌های جدید چین بر ضد رمزارزها، استخراج آنها به شدت آسان‌تر و سودآورتر شده است. به گزارش سی‌ان‌بی‌سی، گزارش‌ها حاکی از آن است که پس از وضع محدودیت‌های جدید چین بر ضد رمزارزها، استخراج آنها به شدت آسان‌تر و سودآورتر شده است. در چند ماه اخیر بیش از ۵۴ درصد از استخراج‌کنندگان بیت‌کوین جهان که در چین قرار داشتند به علت ممنوعیت‌های جدیدی که از سوی دولت چین اعمال شده است از مدار خارج شده‌اند. این اتفاق برای اولین بار در تاریخ رمزارزها رخ داده است. به دنبال این رویداد که یک ماه از آن می‌گذرد الگوریتم بیت‌کوین تغییر کرد و ساده‌سازی شد تا با این تعطیلی میزان استخراج با سقوط شدیدی روبه رو نشود. به این ترتیب استخراج‌کنندگان بیت‌کوین حالا روزانه بیت‌کوین بیشتری می‌توانند تولید کنند.کلاهبرداران در کمین تراکنش‌های زیر ۱۰۰ هزار تومان
ایسنا - معاون اداره نظام‌های پرداخت بانک مرکزی با بیان این که هم اکنون کلاهبرداری‌ها برای دستیابی به رمز اول شدت گرفته است، اعلام کرد: با توجه به این که خیلی از افراد هنوز برای مبالغ زیر ۱۰۰ هزار تومان از رمز دوم ثابت استفاده می‌کنند، امکان دستیابی به رمز دوم ثابت برای کلاهبرداران وجود دارد.روزنامه ایران
عراق در پرداخت بدهی به ایران جدی است
خبر اول اینکه، نخست‌وزیر عراق با بیان اینکه ایران با وجود تحریم‌ها و برخی مشکلات دیگر در صادرات برق به این کشور کوتاهی نکرده، تأکید کرد: ما درخصوص پرداخت همه بدهی‌های عراق به ایران بابت واردات گاز و برق در سال‌های گذشته جدی هستیم. به‌گزارش ایسنا به نقل از بغداد الیوم، مصطفی الکاظمی، نخست‌وزیر عراق نشستی اضطراری با استانداران این کشور و با حضور اعضای کمیته حل بحران برق برگزار کرد. وی در بخشی از این نشست با توضیح اینکه دلیل عدم اتصال خطوط برق عراق با کشور‌های همسایه و جهان طی ۱۷ سال گذشته چیست، گفت: ما فقط به شبکه برق ایران وصل هستیم که این کشور درحد توان خود در صادرات برق به عراق کوتاهی نمی‌کند و در برابر مردم خود نیز تعهد دارد، همچنین پرونده بدهی‌های واردات برق از تهران و تحریم‌های امریکا هم وجود دارد، ما درخصوص حل این مسأله و پرداخت همه بدهی‌های عراق به ایران بابت واردات گاز و برق سال‌های گذشته جدی هستیم و در این زمینه به پیشرفت‌های بیشتر هم خواهیم رسید.ادعای نیویورک تایمز درباره نقش ایران در حمله به کشتی اسرائیلی
خبر دیگر اینکه، روزنامه نیویورک تایمز با اشاره به حمله اخیر به یک کشتی تجاری در اقیانوس هند که پیشتر متعلق به یک شرکت رژیم صهیونیستی بوده است، مدعی شد که به‌نظر می‌آید این حادثه، جدیدترین اقدام در سایه نزاع میان ایران و اسرائیل باشد. به گزارش ایسنا، نیویورک تایمز در گزارش خود آورده که مالکیت این کشتی به‌تازگی به شرکتی انگلیسی منتقل شده است و برخی مقامات امنیتی رژیم صهیونیستی مدعی‌اند که احتمالاً توسط یک هواپیمای بدون سرنشین ایرانی یا کماندو‌های ایران هدف حمله قرار گرفته است. نیویورک تایمز همچنین نوشت: حمله به این کشتی تجاری که از جده در عربستان سعودی به سمت بندر جبل علی در امارات متحده عربی در حرکت بوده است در حالی انجام گرفته است که ایران و امریکا در حال انجام مذاکرات غیرمستقیم برای احیای توافق هسته‌ای ٢٠١٥ هستند، چیزی که اسرائیل بشدت با آن مخالف است.تبرئه امیری‌فر از شکایت احمدی‌نژاد
شنیدیم که، عباس امیری فر، نزدیک‌ترین روحانی به احمدی‌نژاد در دوران دولتش می‌گوید که از شکایت اخیر احمدی‌نژاد تبرئه شده است. امیری فر که از حدود پنج سال پیش از او فاصله گرفته است به انصاف نیوز گفت: شعبه ۳ دادگاه ویژه روحانیت به ریاست حجت‌الاسلام آصف حسینی، بنده را از شکایت شخص احمدی‌نژاد از تمامی اتهامات تبرئه کرد!مجلس برادر بزرگتر قوای دیگر است
با خبر شدیم که، نماینده تهران در مجلس یازدهم گفت: معمولاً دولت و مجلس وقتی با هم اختلاف سلیقه سیاسی داشته باشند، بحث‌های فی‌مابین به سمت دعوا‌های سیاسی می‌رود و فرصت برای نظارت کارشناسی کم می‌شود، اما اگر رویکرد‌ها و جهت‌گیری‌های سیاسی هم‌جهت باشد فرصت برای نظارت کارشناسی فراهم می‌شود. به گزارش ایلنا، مالک شریعتی تصریح کرد: من قبلاً هم گفته‌ام که مجلس و دولت باید با هم برادر باشند، اما در این برادری مجلس برادر بزرگتر است و در رأس امور بودن مجلس یعنی همین؛ ضمن اینکه دلسوزی می‌کند حتماً نظارت هم می‌کند و از سر برادری و همکاری و همراهی حتماً باید در نظارت و کار خود با دقت عمل کند. شریعتی درباره مطرح شدن احتمال تشکیل یک کابینه فراجناحی بیان کرد: اگر مبنا کارآمدی، پاکدستی و فسادستیزی باشد، این‌طور نیست که بگوییم همه اینها در یک گروه و یک جناح وجود دارد.یک سال حبس برای حسین کروبی
دست آخر اینکه، محمد جلیلیان وکیل دادگستری و وکیل محمدحسین کروبی از محکومیت وی به یکسال حبس تعزیری و جزای نقدی به‌دلیل حوادث پس از سقوط هواپیمای اوکراینی خبر داد. به گزارش جماران وی گفت: پس از نامه جناب آقای مهدی کروبی در پی سقوط هواپیمای اوکراینی، موکلم محمدحسین کروبی را به اتهام اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت و فعالیت تبلیغی علیه نظام دستگیر و پس از ۶۳ روز بازداشت موقت و سپس تبدیل تأمین صادره، آزاد و در فرایند رسیدگی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب توسط قاضی افشاری به یکسال حبس تعزیری و جزای نقدی محکوم گردید. این چهارمین محکومیت موکلم پس از سال ۱۳۸۸ است.روزنامه شرق
