هیچ وقت انصاریفرد را نمی بخشم
وی افزود: زمان انصاریفرد پرایدم را 45 میلیون فروختم تا زندگی ام بچرخد. اما الان همان ماشین را اگر بخواهم بخرم باید 150 میلیون پول برایش بدهم. این اتفاق واقعا برای من افتاد. دو سال قبل اگر من 130 میلیون میگرفتم می شد یک کاری با آن کرد اما الان با همان 60 میلیون هم نمی شود چیزی خرید. من هیچ وقت انصاریفرد را نمی بخشم. تمام توافقات ما برای بخشیدن بخشی از قراردام را با او داشتم اما بعد از این توافق جواب تلفن های مرا نمی داد. باید تشکر ویژه ای از نورشرق رئیس کمیته تعیین وضعیت و دادرس در کمیته استیناف کنم که باعث شدند بتوانم پولم را بگیریم. این کمیته ها بیش از گذشته پیگیر هستند تا بازیکنان و مربیان داخلی به حق و حقوق خود برسند. اگر این اتفاق نیفتد واقعا خیلی سخت می شود افراد بتوانند به پولشان برسند. باید از سمیعی مدیریت محترم باشگاه پرسپولیس و مشاور حقوقی باشگاه حسین پور هم تشکر ویژه ای داشته باشم. می دانم که مدیران قبلی بار اضافه ای روی دوش باشگاه پرسپولیس و سمیعی گذاشته اند و او مجبور است بدهی های گذشته را رفع رجوع کند. اینجا باید نکته ای بگویم. از ابراهیم شکوری معاون اجرایی باشگاه پرسپولیس هم باید تشکر کنم! او صادقانه به من گفت نمی توانیم پولت را بدهیم. از او ممنونم که رفتار صادقانه ای داشت و من متوجه شدم که برای رسیدن به پولم باید از طریق کمیته انضباطی اقدام کنم. خیلی تلاش کردم تا برای گرفتن همین مبلغ ناچیز با مسئولان باشگاه توافق کنم. شک نکنید اگر مسئولان وقت پرسپولیس جوابم را می دادند، بدون شکایت و این همه دردسر می توانستیم برسرمبلغ پائین تر هم توافق کنیم. اما متاسفانه نخواستند.
تیم های صنعتی نظم مالی فوتبال را به هم می ریزند
دستیار کالدرون در پرسپولیس تصریح کرد: فوتبال ما کلا طبل توخالی است. اصلا دخل و خرج باشگاه‌ها با وضعیت تیم داری، گرفتن بازیکن، تربیت و پرورش نیروی انسانی و امکاناتی که داریم با هم جور در نمی آید. وقتی رقم های نجومی این روزهای نقل و انتقالات فوتبال ایران را می شنویم، آدم تعجب می کند. اگر واقعا باشگاه های ما بی پول هستند این همه پول برای قراردادهای میلیاردی از کجا می آید؟ اصلا یک سوال دارم؛ درآمد باشگاه های ما از کدام منبعی ست؟ اصلا محصولشان برای فروش چیست و پولشان چقدر است؟ آیا از تلویزیون حق پخش می گیرند؟ درآمدشان از تبلیغات محیطی و پیراهن مگر چقدر است که این همه هزینه می کنند؟ متاسفانه تیم های صنعتی هم با بودجه های کلانی که در اختیار دارند می آیند و هرطور دلشان می خواهد بازیکن می خرند. این نظم مالی تیم ها را به هم می ریزد. شک نکنید پرسپولیس و استقلال هم بریز و بپاش های خودشان را دارند. مگر می شود این همه قرارداد بدون پشتوانه ی مالی بسته شود؟ بالاخره وقتی تعهد ایجاد می شود مجبورند هرطور شده آن را بپردازند.
محسن سیدی گفت: اعتقاد دارم باید حقوق فوتبالیست ها کارانه ای باشد. به این معنی که مثلا اگر قیمت بازیکنی 4 میلیارد است، 2 میلیارد تحت هر شرایطی بگیرد و 2 میلیارد دوم را مثلا اگر موفق شد بازی ها را کامل برای تیم بازی کرد و توانست به تیم ملی برسد و آپشن های دیگر، در قرارداد گنجاند. اگر هم بازیکن مصدم شد و نتوانست کامل بازی کند بخشی از قراردادش کم شود. این طور عدالت بیشتر رعایت می شود. نه اینکه با بازیکن قرارداد 5،6 میلیاردی می بندند و برایش آپشن پاس گل، گل، بازی آسیایی و خیلی مسائل دیگر می گذارند. متاسفانه در نقل و انتقالات ایران، این بازیکنان هستند که مدیران باشگاه ها را سمت گذاشتن آپشن های مختلف می برند نه مدیران. امیدوارم سمیعی به عنوان مدیری جوان و غیرفوتبالی جلوی این طور آدم ها بایستد و اگر قرار است آپشنی به بازیکنی داده شود، خودش آن را تعیین کند نه بازیکن. بازیکنی که درخوسات قرارداد میلیاردی می کند باید اول رزومه اش بررسی شود که آیا اصلا او بازی ملی دارد؟ اصلا او چند بازی باشگاهی در سطح اول انجام داده است؟ اصلا بازی آسیایی بازی کرده است؟
مخالف خوب قرارداد بستن بازیکنان نیستم
وی ادامه داد: البته من مخالف پول گرفتن و قرارداد خوب بازیکنان نیستم. آنها هم در بی امکاناتی و در گرما و سرما زحمت کشیده اند و حقشان است دریافتی خوبی داشته باشند. اما کیفیت بازیکنان با هم فرق می کند و هربازیکنی باید براساس کیفیتش پول بگیرد. من می دانم چه پاداش ها و آپشن هایی در جریان قراردادها نوشته می شود. مشکل ما بازیکنان نیستند بلکه مقصر مدیران باشگاه ها هستند که ریش و قیچی دستشان نیست. آنها مصوبات هیات مدیره را اجرا می کنند و قدرتی از طرف خودشان ندارند. چرا باید مدیری، مربی انتصاب کند و خودش و مربی را بردارند. واقعا مربی در 4، 5 ماه باید چکار کند. چرا کسی کنکاش نمی کند که چه بلایی برسر نفت تهران آمد؟ باشگاهی که ثبات مدیریتی داشت و هر مربی ای در آن آمد موفقیت کسب کرد. آن همه ستاره به فوتبال ایران معرفی کرد اما نهایت سرنوشتش چه شد؟
انصاریفرد فقط ویترینش ورزشی بود و سواد مدیریتی نداشت
مربی سابق پرسپولیس افزود: اینکه پول ما قدرت ندارد برمی گردد به ضعف اقتصاد. وقتی اقتصادی مریض باشد، خانه 5 میلیاردی می شود 50 میلیارد. توقع بازیکن ها هم زیاد می شود. عدم ثبات بازار خیلی در این شرایط افسارگسیخته نقش دارد. اگر بازیکنی با یک میلیارد قانع می شد الان دیگر این طور نیست. بی ثباتی ها از جای دیگر می آید. این ضعف مدیران باشگاه های ماست که سواد و علم این مسائل را ندارند. نه فوتبالیست بوده اند و نه کاربلد هستند. بازیکنان به راحتی با بازارگرمی گولشان می زنند و قراردادهای چندین برابری می بندند. مدیر ورزشی باید سواد مالی، رسانه ای و برخورد با بازیکنان را داشته باشد. اگر ورزشی نیستند باید مشاوران سالم و درست کنارشان داشته باشند. دوست دارند فقط سمتی بگیرند که مصاحبه کنند. اگر باشگاه دارای ساختار درست باشد نباید در کار هم دخالت کنند و مسئول نقل و انتقالات باید مستقل باشد. متاسفانه فوتبال ما و به خصوص پرسپولیس هزینه های بی کفایتی برخی مدیرات را می دهد. الان مبلغ پرداختی به کالدرون نزدیک 20 میلیارد تومان شده است. پولی که می شود با آن 10، 15 بازیکن و استعداد را پرورش داد. می گویند انصاریفرد مدیر ورزشی بوده. او فقط ویترینش ورزشی بود. اما سواد مدیریتی نداشت و بی سواد بود. او مقصر اصلی بی پولی و چالش های این روزهای پرسپولیس است. او با ما توافق نامه را نوشت اما خیلی نامردی کرد.
