سلام، مستر برانکو ایوانکوویچ، معمار بزرگ پرسپولیس نوین
از اینکه باعث شدید تا دوره ای حداقل 5 ساله، با تمام نماملایمتی ها و تنگ نظری هایی که نسبت به شما و تیم تان روا داشتند، هوداران میلیونی پرسپولیس شاد شوند و تیمشان را در بالاترین سطح فوتبال ایران و آسیا ببینند، به شما مدیونیم و به داشتن‌تان افتخار می کنیم.
و اما بعد؛ نمی دانم یادتان می آید یا نه، اوایل سال 98 بود که در پی مشکلات مالی و کمبود امکانات، پیش بینی کردید که با ادامه ی وضع فعلی، به زودی فوتبال ایران آماتور می شود. شاید باورتان نشود اما پیش بینی شما مو به مو، قدم به قدم و بدون هیچ کم و کاستی درست از آب درآمده است. تیمی که 5 سال متوالی قهرمان لیگ ایران شده و 2 بار به فینال آسیا رسیده، هر روزپنجره اش بخاطر همان مشکلات مالی بازو بسته می شود. اما تیمی که 9 سال است بزرگترین افتخارش، رقابت برای گرفتن سهمیه آسیا بوده، بدون ذره ای مشکل، این قدر بازیکن می خرد که مجبور می شود، خریدهای اول فصلشان را به تیم های دیگر قرض بدهند. وقتی این حرف ها را می زدی، شاید ما هنوز آن طور که باید نفهمیده بودیم که کجا را می بینی و هشدار می دهی. شاید ما در شادی هایی که برای مان ساخته بودی، غرق بودیم. اما حالا کم کم متوجه منظورت شده ایم رئیس. آنجا که گفتی اگر شرایط فعلی تغییر نکند، تفاوت بین درآمد و مخارج باعث می شود اثر منفی وحشتناکی در فوتبال ایران اتفاق بیفتد را حالا می فهمیم. آنجا که مدیر باید از آورده ای که برای تیممان داشتی را خرج پرسپولیس می کرد، خرج خرید کت و شلوار و جورابش کرد، باید فاتحه ی فوتبال را می خواندیم. خیر سرما مدیر فوتبالی بالا سر پرسپولیس بود. اما بلایی که او با قراردادهایش بر سر این تیم آورد، هیچ دشمنی اگر می خواست، نمی توانست به این وحشتناکی عمل کند.
پرفسور عزیز؛
نمی دانم بخاطر می آوری که این قدر از سوت های داوران شاکی بودی که بعد از باخت تحمیلی به ذوب آهن، در کنفرانس مطبوعاتی شرکت نکردی و گفتی: نمی خواستی در سیرک باشی. اتفاقا خواستم خدمت‌تان عرض کنم که بازهم پیش بینی ات از اوضاع داوری، درست از آب درآمده است. هر هفته هم این سیرک دیدنی تر می شود و عدالت را قربانی تیمی می کنند که 9 سال است رنگ جام ندیده است. بهانه شان هم این است که 5 قهرمانی برای یک تیم بس است و حالا دیگر نوبت تیم های بعدی است. چه درست و زیبنده، نام "سیرک" را برای اوضاع داوری فوتبال ما انتخاب کردی. این قدر داوران در خدمت تیم نورچشمی هستند که هر آئین نامه و مقرراتی را در توجیه آن اشتباهات وحشتناک داوری، منعطف می کنند. دروازه بانشان هرنقطه ای از زمین می تواند توپ را با دست لمس کند. آنها حتی می توانند 12 نفره باشند و جالب تر اینکه در آن واحد با 2 توپ بازی کنند. سرمربی شان می تواند به راحتی به سرمربی تیم ملی که از 15 بازی، 14 برد و یک مساوی آورده و زودترین صعود به جام جهانی را داشته، بتازد. آن هم به واسطه ی مدافع 30 ساله اش که اتفاقا اولین بازی ملی اش را از صدقه سر همین اسکوچیچ دارد. سرمربی شان می تواند مدافعان تیم ملی را زیر سوال ببرد و کسی ککش هم نگزد. اینجا همان سیرک فوتبالی است که می گفتی. همان سیرکی که بخاطر تخلف فدراسیون، تیمی را جریمه می کنند و به تیم های محبوبشان امتیاز معیشتی می دهند. اینجا همان سیرکی است که هیات رئیسه و رئیسش به جان هم افتاده اند و با رو کردن سند و مدرک از هم یقه می درند. اینجا سیرک کاملی است که نظیرش را در هیچ کجای دنیا نمی بینید.
.jpg "نامه ای به برانکو")
حتما یادت می آید رامین رضائیان را به خاطر بی انضباطی در اواخر سال 95 از پرسپولیس اخراج کردی. با اینکه آن روزها خیلی جوان تر از الان بود و در تیم ملی هم بازی می کرد، صادق محرمی 20 ساله را به او ترجیح دادی. می دانستی کسی که نظم تیم را به هم می ریزد اگر بهترین بازیکن تیمت هم باشد، پشیزی نمی ارزد. آن موقع وقتی رامین را کنار گذاشتی، تیم های زیادی برای جذبش سرو دست می شکستند و بالاخره به یکی از تیم های غول قطری(الدوحیل) رفت. او حالا بعد از 5 سال چرخیدن در تیم های قطری، دیشب برای یک نیم فصل راهی پرسپولیس شد. آن هم با هزار سلام و صلوات. بله پرفسور؛ فرق شما با یحیی اینجاست. وقتی بازیکنی جزو بهترین ها و ملی پوش هم باشد اما نظم تیم را رعایت نکند را در تیمت نمی خواهی. برعکس یحیی برای بازیکنی که نه ملی پوش است و نه آن آمادگی گذشته را دارد، فرش قرمز پهن می کند. از پرسپولیسی که برای‌مان ساختی دیگر چیزی نمانده است. هرسال به بهانه ی بی پولی، هرکس دستش رسید تیشه ای به آن بنای زیبایت زد و حالا از آن معماری قشنگ، فقط هوادارانی مانده اند که در دلشان امید را زنده کردی و به تیمشان حیات بخشیدی. به ما و آنها یاد دادی که برای ساختن تیم، باید صبور، یکدل و همصدا بود. امیدواریم که حالا رامین بعد از 5 سال برگشته، بتواند به تیم محبوبمان کمک کند و آن سابقه ی بی انضباطی هایش را کمرنگ.
آقای برانکو؛
ممنونیم برای همه ی آنچه به پرسپولیس دادی. به شخصیت قهرمانی. به فرهنگ حمایتی که روی سکوها ایجاد کردی. به ناامیدنشدن حتی با داشتن 14 بازیکن. به جنگیدن در مقابل بی عدالتی ها با وجود حق خوری های همیشگی. به کوتاه نیامدن در مسیر رسیدن به هدف. امیدوارم یحیی کمی از شیوه ات را در پیش بگیرد. کمتر بهانه بگیرد و بیاورد. به اینکه طبق نقاط ضعف تیم، خرید کند. به اینکه پشت بازیکنانش را در مواقع سخت خالی نکند. به اینکه اگر خریدی می کند و بد از آب در می آید، گردن دیگران نیندازد. یحیی تا تبدیل شدن به مربی بزرگ، راه طولانی در پیش دارد. او تنها یک قهرمانی لیگ را با تفکر خودش توانسته برای پرسپولیس دشت کند اما به اندازه ی کسی که انگار همه ی جامها را به او مدیونیم، برای مان قیافه می گیرد و ناز می کند.
پرفسور عزیز؛ دیگر عرضی نیست. امیدواریم روزی دوباره شما را روی نیمکت سرخ ترین تیم دنیا(پرسپولیس) ببینیم و دوباره با هم سرود قهرمانی سر دهیم.
