توهم و خباثت در ماجرای قتل داریوش مهرجویی همراه با نظر مردم

رذالت سیاسی

فیلم

نظر کاربران فضای مجازی

مراسم تشییع پیکر زنده‌یاد داریوش مهرجویی و همسرش وحیده محمدی‌فر صبح امروز ۲۶ مهر در پهنه رودکی برگزار شد

هنرمندانی چون مسعود کیمیایی، بهمن فرمان‌آرا، حسن پورشیرازی، مسعود جعفری جوزانی، فرامز قریبیان، همایون ارشادی، دانش اقباشاوی، احمدرضا درویش، جعفر پناهی، محمد رسول‌اف، محمدعلی نجفی، داریوش فرهنگ، همایون اسعدیان، حبیب ایل‌بیگی، مازیار میری، محسن امیریوسفی، مانی حقیقی، مسعود کرامتی، مهرداد صدیقیان، محمد کارت،، مسعود اطیابی، مرتضی شایسته، بهرام رادان، مسعود جعفری جوزانی، فرامز قریبیان، سام قریبیان، امیر دژاکام، رهبر قنبری، محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی و ... در محوطه تالار وحدت حضور دارند. بخش‌هایی از موسیقی‌های فیلم سینمایی «سنتوری» که این هنرمند فقید آن را کارگردانی کرده و با استقبال مواجه شده بود، در محوطه پهنه رودکی پخش شد.

این مراسم در ساعت ۱۰ صبح به صورت رسمی با قرائت آیاتی چند از کلام‌الله مجید آغاز شد. سپس بهرام رادان که اجرای این برنامه را به عهده داشت روی صحنه آمد و با خواندن شعری عنوان کرد که این رفتن ناباورانه بود و از حضار خواست تا به احترام زنده‌یاد مهرجویی بایستند. سپس فرهاد آییش روی صحنه آمد و گفت: علی نصیریان خارج از کشور است و نتوانست در این مراسم باشد، اما پیامی را ارسال کردند.

در این پیام آمده بود: «در غرب این خبر تکان دهنده بود، در بیماری با فکر و خیالات به سر می‌برم، مهرت بر دلم است. از اولین کار خلاقانه تو در کنارت بودم، افسوس که امروز در کنارت نیستم تا در آخرین سفر بدرقه در کنارت باشم و تابوتت را به دوش کشم. ای مهر فرزانه این چه روزگاری است که اشک و خون از آسمان می‌بارد.» در ادامه مسعود کیمیایی روی صحنه آمد و بیان کرد: نمی‌توانم هیچ چیزی بگویم درباره او و رفتنش از این جهان، نمی‌توانم چیزی بگویم، درود بر همه.

سپس بهمن فرمان‌آرا پشت تریبون قرار گرفت و اظهار کرد: داریوش جان قرار نبود این ملاقات اینچنین باشد، ما کجا زندگی می‌کنیم؟ یکی از بزرگترین فیلمسازان این مملکت باید سلاخی شود؟ من و داریوش سال ۶۶ هر ۲ به ایران بازگشتیم، او به سمت فلسفه رفت و من به سمت کارگردانی سینما رفتم. با هم دوست بودیم، رفیق بودیم و روزها و شب‌های زیادی را گذراندیم، هیچ نمی‌شود گفت. چگونه همه دوربین‌ها کار نمی‌کنند وقتی دل‌شان بخواهد. داریوش باید تنها در کنار همسرش سلاخی شود؟ ما داریم کجا زندگی می‌کنیم؟ من حرف زیادی نمی‌زنم. دل ما شکسته است، همه چیز بد است، آیا قرار است هر هفته برای رفتن کسی اینجا جمع شویم؟ داریوش حقش بیش از اینها بود.

در ادامه علی مصفا برای خواندن پیام فریال جواهریان و صفا مهرجویی که در خارج از کشور هستند، روی صحنه آمد و این پیام را خواند:
«چطور می‌توانم از همه دوستان و شیفتگان داریوش تشکر کنم؟ چگونه چنین مرگ هولناکی برای این مرد بزرگ رقم خورد؟ دلم به این خوش است که نسل جدید فیلم‌هایت را کشف می‌کنند و معنای خاصی از آن پیدا می‌کنند. داریوش هنرمند واقعی بود و در همه آثارش لایه‌های مختلفی را به نمایش می گذاشت. چند سال است مشغول نوشتن خاطرات هستم اما افسوس که این هفت ماه اخیر با داریوش قهر بودم، نمی‌شود اینگونه بدون خداحافظی بروی، دلم پیش موناست که چگونه یک شبه تنها شد.»

در پیام صفا مهرجویی نیز چنین آمده بود:
«دنیا نه تنها یک هنرمند بزرگ که یک پدر خوب را از دست داد، امیدوار بودم بار دیگر او را در آغوش بگیرم و از رمان آخری که خواندم، برایش بگویم اما دنیا جور دیگری رقم خورد. یاد پدرم در خاطر بیشمار ایرانی و غیر ایرانی در سراسر دنیا زنده خواهد ماند؛ هم از طریق آثارش هم از زندگی شریفش. از صمیم دل قدردان هم‌میهنان هستم که در این لحظات اندوهناک به ما قوت بخشیدند به ویژه از هنرمندان که این گردهمایی را در غیاب من برای پدرم تدارک دیدند.»

سپس پیام کیانوش عیاری خوانده شد. در این پیام آمده بود:
«او متبحرترین ترسیم کننده زندگی بود. او در فیلم‌های پیچیده خود هم چنین ویژگی داشت. او با بینش ‌و دانش خود می‌توانست روایت مطلوبی از زندگی داشته باشد بدون اینکه آن را زندگی کرده باشد و اما این جنایت هولناک معمایی است که به زودی ابعاد آن روشن می‌شود.» محسن امیریوسفی رییس کانون کارگردانان نیز روی صحنه آمد و گفت: قتل این کارگردان و وحیده محمدی‌فر همسرش را تسلیت می‌گویم. بعد از مرگ غم‌انگیز کیومرث پوراحمد شاهد مرگ فجیع این ۲ هستیم. سپس پیام کانون کارگردانان قرائت شد. 

در ادامه مرضیه برومند مدیرعامل خانه سینما عنوان کرد: نمی‌دانم چه بگویم. قرار بود متنی نوشته شود و دوستان ما دیروز در خانه سینما جمع بودند تا من به عنوان مدیرعامل بدبخت خانه سینما بخوانم اما هیچ کلماتی نمی‌توانست این درد بزرگ و این فقدان فجیع را توصیف کند. من مجبور شدم بیایم و صحبت کنم، نمی‌دانم چه بگویم. قاصرم از گفتن عظمت دردی که خانه سینما به دوش می‌کشد. خانه سینما الان عزادار است اما باید به هم تسلیت بگوییم، ما کارگردان درخشان و تاثیرگذاری را از دست دادیم، او با «دایره مینا» باعث شد سازمان انتقال خون احداث شود؛ این تاثیر هنرمند است.

وی ادامه داد: دکتر اقبال وزیر وقت چند سالی مانع پخش فیلم شد، پخش «گاو» هم ممنوع بود اما همین «گاو» توانست در سینمای بالنده ایران را روی جهان باز کند. تا هنرمندان زنده هستند به آنها برسید، بذر پوراحمد، مهرجویی، پسیانی در دل این هنرمندان جوان هست، بگذارید کار کنند. آنها دلسوز این مملکت هستند، آن‌ها جوان هستند، آستانه درد هنرمندان پایین و سیاستمداران بالا است. ما همه در این سرزمین ماندیم چون اینجا را دوست داریم، با ما خوب باشید ما حتی با اسراییل هم می‌جنگیم. به همه تسلیت می‌گویم.

سپس پیام مریم مهرجویی که در این مراسم حضور نداشت و در خارج از کشور بود قرائت شد. در این پیام آمده بود:
«از طرف خودم و برادرم از همه تشکر می‌کنم. از همه هنرمندانی که با پدرم همکاری داشتند تشکر می‌کنم. از همه دوستدارانش هم سپاسگزارم. عشق و محبت همه را حس می‌کنم، از تمام مردم ایران که در این مدت به ما پیام داده‌اند و درگیر این ماجرا شده‌اند، سپاسگزارم. همه ما در یک شوک بزرگ هستیم. همه ما شیفته داریوش مهرجویی بودیم، از طرف خودم می‌توانم بگویم که پدرم به قول حمید هامون تخته شلنگ می‌انداخت ولی با همه این کارها و ژست‌ها و ادا و اطوارها قلبش ساده و بی شیله پیله بود. به خاطر همین قلب و آن قدرتی که داشت، بیان آن لحظات معجزه آفرین زندگی سخت است. در همه بالا پایین ها فقط نور آن قلبش را می‌دیدم که ما را به جلو می‌برد.»

مونا مهرجویی فرزند کوچک این هنرمند هم گفت: نمی‌دانم چه بگویم. از همه تشکر می‌کنم که حضور پیدا کرده‌اند. من تنها احساسی که دارم این است که پدر و مادرم کنارم ایستاده‌اند، شانه‌های من را گرفته‌اند و از من می‌خواهند بایستم. می‌دانم کنارم هستند. به قول پدرم قاتلان میان ما هستند، امیدوارم بتوانیم هر چه سریع‌تر آنها را پیدا کنیم. در ادامه پیکر این هنرمند و وحیده محمدی‌فر بر دوش هنرمندان و دوستدارانش به سمت خانه ابدی بدرقه شد.
 

قتل داریوش مهرجویی و وحیده محمدی‌فر سیاسی است! / از فرصت جنگ در غزه برای مذاکره مستقیم با آمریکا استفاده کنید 

روزنامه اعتماد همراه با رسانه های معاند به صورت پرحجم در پی القای این مسئله است که مهرجویی فیلمساز منتقد حکومت بوده و قتل وی سیاسی است!

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل بانام «ویژه‌های مشرق» شمارا در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم. در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

روزنامه‌های امروز سه شنبه ۲۵ مهرماه در حالی چاپ و منتشر شد که مهم‌ترین تحولات جنگ غزه از سیگنال معنادار بایدن تا تشدید نگرانی‌های بین‌المللی، ادامه واکنش‌ها به قتل داریوش مهرجویی و وحیده محمدی فر، نقره‌داغ کم‌کاران نهضت مسکن و بلوک بندی‌ها در مجلس آینده در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

عملیات طوفان الاقصی به دهمین روز خود رسیده است و بر اساس برخی گزارش‌های غیر رسمی از سوی صهیونیست‌ها، احتمال افزایش میزان تلفات رژیم صهیونیستی تا ۱۸۰۰ نفر وجود دارد. تعدادی شهدای حملات رژیم صهیونیستی به غزه، به ۲۷۵۰ نفر رسیده است. مقاومت غزه کمکان به حملات خود به سرزمین های اشغالی ادامه میدهد. گردان‌های قسام امروز تل آویو را مجددا مورد حمله موشکی قرار دادند.

جنگ در غزه همچنان مورد توجه روزنامه‌ها بوده و آن را مورد ارزیابی و تحلیل قرار می‌دهند، روزنامه آرمان امروز درباره ریشه های موفقیت طوفان الاقصی می‌نویسد:
حمله خاکی و آبی و چند جانبه گروه حماس در صبح روز هفتم اکتبر که موجب تحیر و اسباب حیرت مردم و افکار عمومی جهان شده و تا حدی توانست به افسانه شکست ناپذیری ارتش اسرائیل پایان دهد، بر همین اساس صورت گرفت. البته بی ثباتی دوران اخیر اسرائیل فقط محدود به یکه تازی و تعقیب سناریوی بحران نتانیاهو نیست. در طی ۴ سال اخیر ۴ نوبت انتخابات برای کرسی نخست وزیری در این کشور برگزار گردید و هر یک از نخست وزیران نه مستقل بلکه فقط به واسطه ائتلاف با حزب یا احزاب دیگر توانستند دولت تشکیل دهند. دولت ائتلافی راستگرا (نفتالی بنت) و (یائیر لاپید) که از نتانیاهو راستگرا تر و دارای گرایشات ارتدوکسی و پیوریتن بوده اند، مهمترین دلیل و گواه بابت بی ثباتی در اسرائیل بوده است.

روزنامه شرق اما جنگ در غزه را فرصتی برای گفتگوی مستقیم میان ایران و آمریکا دانسته و در سرمقاله خود نوشته است:
اگر تحولات ناشی از جنگ جاری نتواند آثار برخی تحولات اجتماعی-اقتصادی و سیاسی در جوامع عربی به‌ویژه بعد از بهار عربی را خنثی کند و مخالفت مردمی با عادی‌سازی روابط با اسرائیل تنها در حد مخالفت غیرفعال باقی بماند، مشکل می‌توان تصور کرد که روند عادی‌سازی بعد از افتادن آب از آسیاب‌ها دوباره از سر گرفته نشود. حدس و گمان‌هایی نیز درباره تأثیرات درازمدت جنگ غزه و ازجمله تأثیر آن بر «تفاهم نانوشته» بین ایران و آمریکا مطرح است.

در بخشی دیگر از این یادداشت آمده است:
پیش‌ازاین تهدیدهای غیرمستقیمی درباره سپرده شش میلیارد دلاری ایران در قطر و ۱۰ میلیارد دلاری ایران در عمان مطرح شده؛ اما تاکنون اقدامی عملی در این زمینه از سوی آمریکا صورت نگرفته است. همچنین برخی نیز مدعی شده‌اند که تحولات جاری موجب تغییرات اساسی در معادلات منطقه‌ای و کم‌وکیف روابط ایران و آمریکا خواهد شد؛ اما مادام که سرانجام جنگ غزه ناروشن است و هنوز تهاجم زمینی اسرائیل به داخل غزه و سرنوشت آن روشن نیست، مشکل می‌توان درباره آثار درازمدت این جنگ سخن گفت.

روزنامه اصلاح‌طلب هم‌میهن اما نتیاهو را مزاحم بایدن در اجرای سیاست‌های منطقه‌ای خوانده و می‌نویسد:
رهه فعلی، آمریکا همچنان حمایت دیپلماتیک و نظامی و مداخله نظامی بالقوه در جریان درگیری فعلی را به نفع اسرائیل خواهد کرد. اما ماجرا زمانی آغاز می‌شود که این درگیری پایان یابد. وقتی که مرحله اضطراری جنگ تمام شود، سیاست‌مداران منتقد آمریکایی به همتایان اسرائیلی خود خواهند پیوست تا توانایی‌های کابینه نتانیاهو را بابت شکست اطلاعاتی‌اش که منجر به موفقیت حمله حماس شد، زیر سوال ببرند. اما در شرایط کنونی، آمریکا به حمایت از اسرائیل در جریان جنگ جدید از طریق حمایت از عملیات نظامی در غزه و جست‌وجوی مداوم برای آزادی اسیران اسرائیلی و همچنین کمک به بازدارندگی اسرائیل در مقابل ایران و حزب‌الله بابت جلوگیری از تشدید درگیری‌های منطقه‌ای و باز شدن جبهه‌های جدید ادامه خواهد داد. اما پس از پایان جنگ، واشنگتن دیگر نیازی به حفظ این سطح حمایت از اسرائیل نخواهد داشت.

بازار شایعات بی اساس درباره قتل مهرجویی داغ است!
پس از انتشار خبر قتل کارگردان هامون که پیامد انتشار اخبار در درگاه‌های رسمی است، شبکه‌های معاند ضد انقلاب تلاش می‌کنند تا مرگ این زوج را ادامه قتل‌های زنجیره‌ای و کاملا آنرا سیاسی جلوه دهند و از ویدئوی اعتراضی مهرجویی پس از عدم اکران فیلم لامینور در نوروز ۱۴۰۱ به عنوان دستاویزی سیاسی استفاده می کنند. روزنامه‌های اصلاح‌طلب نیز از قافله این ماجرا عقب نمانده و به بازار شایعات دامن زدند.

روزنامه اعتماد که با حاشیه سازی خاص در شماره دیروز خود مسئله قتل این کارگردان سینما را با شایعات خاص داغ کرد امروز در یادداشتی سعی در سیاسی جلوه دادن آن کرده و نوشته است:
مقصود از قتل ارعابی قتلی است که کسانی غیر از مقتول یا مقتول‌ها را بترساند. در این نوع قتل، مقتول هدف اصلی قاتل نیست، بلکه ترساندن دیگران، یا حتی کل جامعه از چیزی با چیزهایی هدف اصلی قاتل است. در این نوع قتل‌ها قربانی از میان کسانی انتخاب می‌شود که بسیار مشهور و خوشنام بوده و نام‌شان ارزش خبری بالایی داشته باشد. قتل‌های ارعابی به شکل بمب خبری درآمده و افکار عمومی را به ‌شدت متوجه خود می‌کنند. انجام چنین قتل‌هایی به شکلی رخ می‌دهند که جنبه نمایشی آنها قوی و زیاد باشد.

در ادامه این یادداشت عجیب آمده است:
در این فرم نمایشی غیر از شخصیت مقتول شیوه قتل هم اثرگذار است. هر اندازه قتل فجیع‌تر و خشن‌تر باشد، نمایشی‌تر است. در این ماجرا حمله به گردن، خونریزی شدید، ضربه سنگین به سر و قتل یک زن، عناصر نمایشی حادثه را به ‌شدت افزایش داده و تشدید می‌کنند. عاملان قتل‌های ارعابی همواره افرادی حرفه‌ای هستند که به کار خود مسلطند و می‌توانند عملیات مجرمانه خود را دقیق و سریع به انجام رسانند و کار شناسایی را بسیار سخت کنند. در قتل‌های ارعابی فقط قاتل یا قاتل‌ها دخالت ندارند. کسان دیگر نیز وجود دارند که با طراحی عملیات قتل ارعابی دنبال ترساندن مردمند، به همین دلیل معمولا این نوع قتل‌ها را باید در زمره قتل‌های سازمان‌یافته تلقی کرد.

روزنامه اعتماد همراه با رسانه های معاند به صورت پرحجم در پی القای این مسئله هستند که مهرجویی فیلمساز منتقد حکومت بوده و متهم اصلی قتل وی، افراد حامی حکومت هستند. این ادعا در حالی است که مهرجویی در اغتشاشات سال ۱۴۰۱ علیرغم فشارهای متعدد هیچگاه موضعگیری تندی نداشته و در اکران فیلم گاو در خارج از کشور در سال گذشته نیز به رغم حضور نیروهای معاند در سالن و اجبار برای اظهارنظر علیه حاکمیت، حاضر نشد که با جریان معاند همصدا شود. /مشرق
 
 

ناگفته‌های ویلای شماره ۱۴

انتظار کشنده در کشف قتل مهرجویی