خود این ماجرا و اینکه چرا این اتفاق افتاد و آن خانم به چه دلیل این کار را انجام داد موضوع بحث ما نیست. یعنی اینکه نمی خواهیم دلایل را حدس بزنیم یا قضاوت کنیم که ایشان پریشانی در زندگی خود داشته، درخواست انجام نشده ای در دانشگاه داشته و با این کار می خواسته اعتراض خود را اعلام کند و... اصل این ماجرا برای من نگارنده از اهمیت خاصی برخوردار نیست زیرا ما به این اخبارها می گوییم اخبار زرد که از شأنیت تحلیلی برخوردار نیستند اما وقتی امروز فیلم درخواست همسر این خانم را دیدم به این نتیجه رسیدم که می شود نکاتی را در جمع میان فیلم اصلی و درخواست همسر آن خانم داشته باشیم.
ماجرا چرا اهمیت پیدا کرد؟!
همسر این خانم از مردم خواهش می کند که فیلم خانمش را منتشر یا باصطلاح وایرال نکنند زیرا او دارای دو فرزند و آبرو دار است و در ادامه به گریه می افتد و با التماس این درخواستش را تکرار می کند. خب ما به عنوان کسانی که در این جامعه با این اتفاق مواجه شدیم چه وظیفه ای داریم؟ فرض کنیم ما با نگاه انسانی به این ماجرا نگاه کنیم و بگوییم خب این کار را انجام نمی دهم و باعث نمی شوم کسانی که این فیلم را تا بحال ندیده اند با اشتراک گذاری من آن را ببینند و من در حد و اندازه و وظیفه انسانی خود می توانم قطع کننده زنجیره پخش فیلم باشم. خب این مطلوب و صحیح است.اما آیا آن رسانه هایی که هر روز دنبال ایرادات و اشکالات و دردهای مردم می گردند تا آن را منتشر کنند و بهره های سیاسی و اقتصادی و ضدفرهنگی ببرند هم این طور فکر می کنند؟ خیر؛ آنها اصلا به این که با انتشار خبری امکان دارد آبروی کسی برود یا به کسی لطمه روحی و روانی وارد شود یا در زندگی دچار مشکلات زیاد و سختی شود کاری ندارند زیرا آنها فقط وظیفه‌شان را انجام می دهند!
وظیفه این رسانه ها نابودی تمام ثروت های معنوی و حقوقی و انسانی مردم ایران است. آنها وظیفه دارند بنا به درخواست اربابان‌شان مردم ایران را از روشنایی و امید به سمت تاریکی و ناامیدی بکشانند. رسانه ای که یک فیلتر ساده بر روی صورت کسی نمی اندازد که مبادا آبروی او در خطر نیوفتد چگونه بفهمد که انتشار چیزی به کسی یا کسانی ضربه وارد می کند؟
آنها نمی توانند این را بفهمند که این مردم باید زندگی کنند و باید برای این زندگی حداقل امکانات معنوی و مادی و شخصیتی را داشته باشند، چرا این رسانه ها نمی فهمند؟ چون چشم و گوش‌شان کور و کر است. آنها عادت کرده اند به نفهمیدن و می خواهند مردم ایران را هم مانند خودشان دشمن حقیقت بار بیاورند. تکلیف رسانه های دشمن روشن است و همه ما می دانیم که آنان از سختی های مردم ایران پول درمی‌آورند و هر چه سختی مردم ایران بیشتر شود آنان ثروت‌شان بیشتر می شود. به همین دلیل است که از پایین مردم را ناامید می کنند و همه چیز را در ایران سیاه دیده و معرفی می کنند و از بالا درخواست تحریم بیشتر و دست اندازی بیشتر به دارایی های کشور را از دشمنان ملت ما دارند.
کار برای آنان آسان است دروغگویی، سیاه نمایی، ایجاد ناامیدی و... اما برای ما به عنوان کسانی که صفحات این رسانه ها را فالو کردیم و با این کار به آنها این توهم را القا کردیم که سخنان شما برای ما دلپذیر و مورد تایید است، کار سختی به نظر می رسد. برخی افراد در کشور ما فکر می کنند که این رسانه ها طرفدار حق و راستگو هستند و بدون آنکه دقتی در اخبار واصله داشته باشند آن را می پذیرند و این پذیرش‌شان غیر از اینکه ضربه به خودشان و هموطنان‌شان است، حاصل دیگری ندارد. دست کشیدن از این رسانه ها برای بعضی افراد سخت است.
رسانه های امروز آیا در حفظ آبروی مردم کوشا هستند یا نه؟
اغلب رسانه‌های امروز در حفظ آبروی مردم در برخی موارد کوشا هستند اما در بسیاری از موارد نیز شاهد رفتارهایی هستیم که به حقوق و آبروی افراد آسیب می‌زند البته نباید فراموش کنیم که قوانینی در این باره وجود دارد. خب سوال دیگر آن است که رسانه هایی مانند اینترنشنال، منوتو، بی‌بی‌سی فارسی و... آیا تابع قانونی هستند که این موارد را تذکر دهد و در صورت اشتباه آنان را جریمه کند و...؟ خیر، بی قانونی برای آنها، بر علیه کشور ما معنا دارد زیرا وظیفه دیگرشان این است که مردم را به بی قانونی و بی اخلاقی سوق دهند. در حالیکه اگر در همان کشورهای میزبان کمترین تخلفی داشته باشند هر آن ممکن است تمام بساط‌شان را کف خیابان های پاریس و نیویورک و... بریزند.در کل از آنجایی که رسانه‌ها به عنوان یک ابزار قوی برای اطلاع‌رسانی و شکل‌دهی به افکار عمومی عمل می‌کنند، رفتار آنها می تواند تأثیر زیادی بر جامعه داشته باشد. متأسفانه، در برخی رسانه‌ها، به ویژه در دنیای دیجیتال و شبکه‌های اجتماعی، شاهد انتشار اخبار نادرست، شایعات و حواشی هستیم که به آبروی افراد آسیب می‌زند. این نوع رفتارها معمولاً به دلیل رقابت برای جذب توجه و افزایش بازدیدکنندگان صورت می‌گیرد و گاهی اوقات بدون بررسی دقیق صحت اطلاعات انجام می‌شود.
برای اینکه رسانه‌ها بتوانند در حفظ آبروی مردم مؤثر باشند، نیاز به رعایت اصول اخلاقی و مسئولیت‌پذیری بیشتری دارند. برخی از اقداماتی که رسانه‌ها باید انجام دهند عبارتند از:
بررسی صحت اطلاعات: رسانه‌ها باید قبل از انتشار هر خبر یا اطلاعاتی، صحت آن را به دقت بررسی کنند. این اقدام می‌تواند از انتشار اخبار نادرست و آسیب به آبروی افراد جلوگیری کند.
رعایت حریم خصوصی: رسانه‌ها باید به حریم خصوصی افراد احترام بگذارند و از انتشار اطلاعات شخصی و خصوصی بدون رضایت آنها خودداری کنند. این موضوع به ویژه در مورد شخصیت‌های عمومی و سلبریتی‌ها اهمیت دارد.
آموزش خبرنگاران: رسانه‌ها باید به آموزش خبرنگاران و کارکنان خود در زمینه اخلاق حرفه‌ای و رعایت حقوق انسانی توجه کنند. این آموزش‌ها می‌تواند به بهبود کیفیت اخبار و جلوگیری از آسیب به آبروها منجر شود.
توسعه فرهنگ شفافیت: رسانه‌ها باید فرهنگ شفافیت و صداقت را در تعاملات خود با مخاطبان ترویج دهند. این امر می‌تواند به افزایش اعتماد عمومی به رسانه‌ها کمک کند.
گزارشگری مسئولانه: رسانه‌ها باید در گزارش‌های خود به جنبه‌های انسانی و اجتماعی اخبار توجه ویژه‌ای داشته باشند و از ایجاد تنش و درگیری‌های اجتماعی خودداری کنند.
به طور کلی، رسانه‌ها نقش مهمی در حفظ آبروی مردم دارند، اما در برخی موارد این وظیفه به خوبی انجام نمی‌شود. برای بهبود این وضعیت، رسانه‌ها باید به اصول اخلاقی پایبند بوده و از انتشار اطلاعات نادرست یا آسیب‌رسان خودداری کنند. با ایجاد محیطی مسئولانه و محترم، رسانه‌ها می‌توانند به حفظ آبروی افراد و تقویت جامعه کمک کنند.
