یادبود طاهره صفارزاده در امام‌زاده صالح برگزار شد

مراسم بزرگداشت طاهره صفارزاده امروز (چهارشنبه، 15 آبان‌ماه) از سوی انجمن قلم ایران در آرامگاه این شاعر و مترجم فقید قرآن در امام‌زاده صالح برگزار شد.

به گزارش خبرنگار بخش ادب خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، علی معلم دامغانی در این مراسم گفت: در این آخرالزمان، وظیفه‌ی ما بیش‌تر است که از جنس کسانی مانند صفارزاده را ستایش کنیم. خداوند این توفیق را به ما بدهد که مانند او مردانه باشیم.

این شاعر با بیان این‌که اهل ادب و هنر عنایت دارند که جهان با همه‌ی ماجراهایش هنوز تحت سیطره‌ی دو زن طی طریق می‌کند، یادآور شد: پیشینیان افسانه‌ای داشتند که هر کودکی که به دنیا می‌آید، یا ارسطویی است یا افلاطونی؛ اما باید گفت، هر انسانی که در روزگار ما به دنیا می‌آید، یا از اکثریتی است که مشق و سرمشق او، هلن، شخصیت افسانه‌یی یونان، است و یا آناهیتا، چهره‌ی دیگری که در مشرق‌زمین جلوه‌گر است.

او در ادامه افزود: هلن شاهزاده‌ای اسپارتی است که مردم آن به جنگاوری و شجاعت شهرت داشتند. او به زیبایی معروف بود، که بعدها اتفاقاتی می‌افتد که سالیان دراز به جنگ می‌گذرد که باعث نابودی تمدن تروا می‌شود. هلن آن‌قدر حقیقی است که پشتوانه‌ی همه‌ی هنرهاست. یک زن به نام هلن و سیطره‌ی او بر مرد و زن در آدم غوغا می‌کند.

وی همچنین عنوان کرد: این طرف، زن دیگری است؛ آناهیتا، که در لغت به معنی ضدتاریکی است، که زهرا (س) تنها زنی است که جای آن می‌تواند بنشیند؛ اما آن اسطوره است و این اسوه و ما با آمدن پیامبر (ص)، اسطوره‌ها را پس پشت انداختیم و اسوه‌ها را جایگزین کردیم. پیش از آن، رستم را مظهر شجاعت و سیاوش را مظهر مظلومیت می‌دانستیم و فردوسی که از معروف‌ترین شاعران شیعی ماست، جامع اسطوره‌ها را در «شاهنامه» آورده است. چرا او با اعتقاد به اسوه‌ها، این‌چنین اسطوره‌سازی کرده است؛ جای سؤال دارد.

این شاعر یادآور شد: آناهیتا زنی است که نگهبان همه‌ی چشمه‌ها، بره‌ها، بچه‌ها و همه‌ی موجوداتی است که پا به زمین می‌گذارند. طاهره صفارزاده شخصیتی است مشرق‌زمینی آناهیتا، ضدتاریکی و سیاهی. او روزی در میان اهل قلم به عنوان روشنفکری عمومی که در آن روزگار نمی‌شد آن را تشخیص داد، فعالیت می‌کرد. بعضی‌ها با آمدن انقلاب سود کردند و بعضی‌ها نه. بعضی نه نام، نه نان و نه نشانی داشتند، که بعد از انقلاب، هم نام، هم نان و هم نشان به دست آوردند. گاهی آن‌قدر به آن‌ها عنایت داشتند که برای معالجه سالی چندبار به خارج از کشور می‌فرستادندشان؛ اما کسانی مثل شخص جلال آل ‌احمد و مهرداد اوستا تأثیرگذار بودند و میان بانوان نیز طاهره صفارزاده در میان خیلی‌ها تعیین‌کننده بود. او نخستین کسی بود که انجمن ادبی اسلامی را اداره می‌کرد.

معلم همچنین عنوان کرد: جهان در سیطره‌ی هلن و آناهیتاست. آناهیتا را بعدها در سیطره‌ی مسلمانان در حضرت زهرا (س) می‌بینیم؛ اما ما فراموش نکرده‌ایم و این از افتخارات ماست که پیشینه‌ی ما با مسلمانی سر ستیزه ندارد؛ بلکه بعدها مبلغ آن بوده است.

او در پایان گفت: من برزگرزاده هستم و می‌دانم پاییز، میوه‌ها سخت از درخت جدا می‌شوند و تا شیرین و کامل نشوند، جدا نمی‌شوند. این فصل را در خراسان، فصل سنگ‌پزان می‌گویند و ما در فصل سنگ‌پزان تاریخ هستیم و رسیدن و کامل ‌شدن سخت است.

سپس عباس براتی‌پور درباره‌ی صفارزاده سخن گفت و عنوان کرد: سال 81، او را در حوزه‌ی هنری دیدم، که تازه قرآن را به انگلیسی ترجمه کرده بود. از قرآن او در مقایسه با قرآن‌های دیگر که به انگلیسی ترجمه شده، استقبال بیش‌تری شده است و تا زمانی‌که این قرآن را مردم استفاده می‌کنند، ثواب به سوی او جاری می‌شود.

این شاعر همچنین با اشاره به شعرهای صفارزاده گفت: شعرهای او سراسر برخوردار از روایات و آیات قرآن است. شعری که درباره‌ی امیرالمؤمنین (ع) سروده، دارای تصاویر و ایجاز بسیار عالی است.

در این مراسم، افرادی چون: علی‌اکبر ولایتی، محمدرضا سرشار، محسن مؤمنی، محمود شاهرخی،‌ منیژه آرمین، احمد شاکری و حجت‌الاسلام والمسلمین سیدمحمود دعایی حضور داشتند