ویرایش عکس دی ماه 98
مدیر پروژه ماهواره امید گفت: در زمان پرتاب ماهواره امید به فضا، پربیننده‌ترین سایت فضایی دنیا لحظه به لحظه مسیر ماهواره را دنبال می‌کرد و کارکرد آن را گزارش می‌داد.
مهدی نصیری شنبه شب در جمع دانشجویان دانشگاه شیراز افزود: پس از پرتاب ماهواره امید باید با ایستگاه‌های فضایی ارتباط برقرار و سیگنال دریافت می‌کرد و در آن هنگام کشورهای دنیا نمی‌توانستند موفقیت ماهواره امید را کتمان کنند.
نصیری تأکید کرد: ماهواره امید از طریق پربیننده‌ترین سایت فضایی دنبال می‌شد نه به این خاطر که ایران ماهواره ساخته بود بلکه به این علت که ایرانی ماهواره ساخته بود که 30 سال در تحریم به سری می‌برد و همه می‌خواستند بدانند چگونه کشوری با این شرایط بدون اتکا به کشورهای دیگر ماهواره ساخته است.
مدیر پروژه ماهواره امید ابراز داشت: هنگام پرتاب ماهواره امید، ایران نهمین کشوری بود که صاحب پرتابگر ماهواره شد.
وی ادامه داد: پیش از آن فقط هشت کشور آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین، ژاپن، هند و اسرائیل مجهز به پرتابگر بودند و ایران به‌عنوان نهمین کشور دنیا صاحب پرتابگر شد.
نصیری گفت: پرتاب ماهواره به فضا، غرور ملی و خود‌باوری را در وجود ما تقویت کرد.
وی در ادامه تصریح کرد: در طول کار طراحی و ساخت ماهواره، سختی‌ها و کاستی‌های بسیاری را متحمل شدیم و ابتدا کار را در یک انباری از ساختمان یکی از صنایع آغاز کردیم.
نصیری گفت: تا قبل از سال 76 هیچ‌گونه فعالیتی در رابطه با ساخت ماهواره یا فضا در کشور وجود نداشت.
وی اضافه کرد: در همان سال 76 مرکز تحقیقات عالی الکترونیک در صاایران تشکیل شد و با حضور جمعی از اساتید دانشگاه‌ها در حوزه I.T.C اولین ارتباط بین صنعت و دانشگاه در حوزه فضا اتفاق افتاد.
مدیر پروژه ماهواره امید تصریح کرد: لازمه کاری که برای اولین بار در کشور انجام می‌شود، حمایت معنوی و مادی است که ما نه تنها مورد حمایت قرار نگرفتیم بلکه تعدادی از مسئولان که فعالیت ما را مشاهده می‌کردند با تمسخر، ما را از ادامه کار منع می‌کردند و می‌گفتند با این امکانات ناچیز و پشتوانه نه‌چندان بالا به جایی نمی‌رسید.
وی اظهار داشت: در طول کار 150 نفر محقق در مرکز تحقیقات ما تربیت شدند اما تعداد اندکی ماندگار شدند و در طول این سال‌ها ریزش نیرو هم زیاد داشتیم.
نصیری گفت: در طول سال‌های 76 تا 79 کار ما فقط تحقیقات بود و مطالعه و تحلیل کتاب، مقالات، مجلات و اینترنت منابع تحقیقاتی ما را تشکیل می‌داد.
مدیر پروژه ماهواره امید اظهار داشت: در سال 79 پروژه مشترکی با هندی‌ها داشتیم و کار خیلی خوب پیش می‌رفت اما در مرحله طراحی ماهواره بودیم که گروه هندی با اینکه قرارداد داشتند ما را ترک کردند و رفتند و علت این کار را تهدید آمریکا ذکر کردند.
وی افزود: در آن سال ما طراحی ماهواره سنجشی را انجام دادیم.
نصیری گفت: در سال 84 از لحاظ علمی رشد قابل توجهی کردیم و از مرحله پروژه به صنعت تبدیل شدیم.
وی گفت: پس از آن با روسی‌ها همکاری کردیم و سعی داشتیم از تجربیات آنها در طراحی و ساخت ماهواره استفاده کنیم.
نصیری اذعان کرد: در کشور روسیه ناملایمات زیادی را تحمل کردیم و رفتار آنها با اکیپ اعزامی ما تحقیرآمیز بود.
مدیر پروژه ماهواره امید تأکید کرد: رفتار تحقیرآمیز روسی‌ها در همکاری دو‌جانبه به ما آموخت که چشمداشتی به کشورهای دیگر نداشته باشیم و خودمان در کشور ماهواره تولید کنیم.
نصیری کارکرد ماهواره را در سه گروه ذکر کرد و افزود: ماهواره L.E.O که ماهواره در مدار با ارتفاع کم است و برای عکس‌برداری از سطح زمین کاربرد دارد و گروه دوم M.E.O یا ماهواره در مدار ارتفاع متوسط است که بیشتر برای مخابرات کاربرد دارد و G.E.O یا ماهواره با ارتفاع بسیار بالا است که برای تحقیقات در سطوح بالاتر به‌کار می‌رود.
نصیری اصلی‌ترین کاربرد ماهواره را سنجش از دور عنوان کرد و افزود: ارسال و دریافت پیام‌های مخابراتی از دیگر کارکردهای ماهواره است.
وی گفت: دستاوردهای سفیر امید ورود به باشگاه فضایی دنیا، تأسیس مرکز مونتاژ و تست ماهواره، ایجاد تیم جامع طراحی و ساخت ماهواره، آشنایی با استانداردهای فضایی، تعریف پروژه‌های تحقیقاتی، مدیریت پروژه‌های فضایی، بومی‌سازی ماهواره امید، ماموریت پایه، دریافت سیگنال بعد از ورود در مدار، پرتاب موفق موشک حامل و عملکرد صحیح ماهواره در مدار است.
/2759/
مدیر پروژه ماهواره امید گفت: در زمان پرتاب ماهواره امید به فضا، پربیننده‌ترین سایت فضایی دنیا لحظه به لحظه مسیر ماهواره را دنبال می‌کرد و کارکرد آن را گزارش می‌داد.
مهدی نصیری شنبه شب در جمع دانشجویان دانشگاه شیراز افزود: پس از پرتاب ماهواره امید باید با ایستگاه‌های فضایی ارتباط برقرار و سیگنال دریافت می‌کرد و در آن هنگام کشورهای دنیا نمی‌توانستند موفقیت ماهواره امید را کتمان کنند.
نصیری تأکید کرد: ماهواره امید از طریق پربیننده‌ترین سایت فضایی دنبال می‌شد نه به این خاطر که ایران ماهواره ساخته بود بلکه به این علت که ایرانی ماهواره ساخته بود که 30 سال در تحریم به سری می‌برد و همه می‌خواستند بدانند چگونه کشوری با این شرایط بدون اتکا به کشورهای دیگر ماهواره ساخته است.
مدیر پروژه ماهواره امید ابراز داشت: هنگام پرتاب ماهواره امید، ایران نهمین کشوری بود که صاحب پرتابگر ماهواره شد.
وی ادامه داد: پیش از آن فقط هشت کشور آمریکا، انگلیس، فرانسه، روسیه، چین، ژاپن، هند و اسرائیل مجهز به پرتابگر بودند و ایران به‌عنوان نهمین کشور دنیا صاحب پرتابگر شد.
نصیری گفت: پرتاب ماهواره به فضا، غرور ملی و خود‌باوری را در وجود ما تقویت کرد.
وی در ادامه تصریح کرد: در طول کار طراحی و ساخت ماهواره، سختی‌ها و کاستی‌های بسیاری را متحمل شدیم و ابتدا کار را در یک انباری از ساختمان یکی از صنایع آغاز کردیم.
نصیری گفت: تا قبل از سال 76 هیچ‌گونه فعالیتی در رابطه با ساخت ماهواره یا فضا در کشور وجود نداشت.
وی اضافه کرد: در همان سال 76 مرکز تحقیقات عالی الکترونیک در صاایران تشکیل شد و با حضور جمعی از اساتید دانشگاه‌ها در حوزه I.T.C اولین ارتباط بین صنعت و دانشگاه در حوزه فضا اتفاق افتاد.
مدیر پروژه ماهواره امید تصریح کرد: لازمه کاری که برای اولین بار در کشور انجام می‌شود، حمایت معنوی و مادی است که ما نه تنها مورد حمایت قرار نگرفتیم بلکه تعدادی از مسئولان که فعالیت ما را مشاهده می‌کردند با تمسخر، ما را از ادامه کار منع می‌کردند و می‌گفتند با این امکانات ناچیز و پشتوانه نه‌چندان بالا به جایی نمی‌رسید.
وی اظهار داشت: در طول کار 150 نفر محقق در مرکز تحقیقات ما تربیت شدند اما تعداد اندکی ماندگار شدند و در طول این سال‌ها ریزش نیرو هم زیاد داشتیم.
نصیری گفت: در طول سال‌های 76 تا 79 کار ما فقط تحقیقات بود و مطالعه و تحلیل کتاب، مقالات، مجلات و اینترنت منابع تحقیقاتی ما را تشکیل می‌داد.
مدیر پروژه ماهواره امید اظهار داشت: در سال 79 پروژه مشترکی با هندی‌ها داشتیم و کار خیلی خوب پیش می‌رفت اما در مرحله طراحی ماهواره بودیم که گروه هندی با اینکه قرارداد داشتند ما را ترک کردند و رفتند و علت این کار را تهدید آمریکا ذکر کردند.
وی افزود: در آن سال ما طراحی ماهواره سنجشی را انجام دادیم.
نصیری گفت: در سال 84 از لحاظ علمی رشد قابل توجهی کردیم و از مرحله پروژه به صنعت تبدیل شدیم.
وی گفت: پس از آن با روسی‌ها همکاری کردیم و سعی داشتیم از تجربیات آنها در طراحی و ساخت ماهواره استفاده کنیم.
نصیری اذعان کرد: در کشور روسیه ناملایمات زیادی را تحمل کردیم و رفتار آنها با اکیپ اعزامی ما تحقیرآمیز بود.
مدیر پروژه ماهواره امید تأکید کرد: رفتار تحقیرآمیز روسی‌ها در همکاری دو‌جانبه به ما آموخت که چشمداشتی به کشورهای دیگر نداشته باشیم و خودمان در کشور ماهواره تولید کنیم.
نصیری کارکرد ماهواره را در سه گروه ذکر کرد و افزود: ماهواره L.E.O که ماهواره در مدار با ارتفاع کم است و برای عکس‌برداری از سطح زمین کاربرد دارد و گروه دوم M.E.O یا ماهواره در مدار ارتفاع متوسط است که بیشتر برای مخابرات کاربرد دارد و G.E.O یا ماهواره با ارتفاع بسیار بالا است که برای تحقیقات در سطوح بالاتر به‌کار می‌رود.
نصیری اصلی‌ترین کاربرد ماهواره را سنجش از دور عنوان کرد و افزود: ارسال و دریافت پیام‌های مخابراتی از دیگر کارکردهای ماهواره است.
وی گفت: دستاوردهای سفیر امید ورود به باشگاه فضایی دنیا، تأسیس مرکز مونتاژ و تست ماهواره، ایجاد تیم جامع طراحی و ساخت ماهواره، آشنایی با استانداردهای فضایی، تعریف پروژه‌های تحقیقاتی، مدیریت پروژه‌های فضایی، بومی‌سازی ماهواره امید، ماموریت پایه، دریافت سیگنال بعد از ورود در مدار، پرتاب موفق موشک حامل و عملکرد صحیح ماهواره در مدار است.
/2759/
