ناگفته های شهاب حسینی درباره فیلم "آناهیتا "و "درباره الی"

محمد تاجیک: شهاب حسینی بازیگر سینمای ایران به تازگی گفت وگویی با دنیا خمامی و محمد صابری در روز نامه وطن امروز کرده ودربخشهایی از این گفت وگو درباره حضورش درفیلمهایی چون درباره الی ،آنا هیتا و..... سخن گفته است .

شهاب حسینی از همکاری با میترا حجار می گوید
شهاب حسینی در پاسخ به سوالی درباره‌ همکاری با میترا حجار در فیلم «آناهیتا» و حرف‌هایی که مبنی بر ممنوع‌التصویر بودن او زده می‌شود، می گوید : در ابتدا من اندوه و غم خودم را برای درگذشت امیر قویدل اعلام می‌کنم و آرزوی علو درجات برای ایشان دارم و زندگی در آغوش خداوند در بهشت برین را برایشان آرزومندم. آقای قویدل برای نخستین‌بار در سینما به من اعتماد کردند و در فیلم«رخساره» از من دعوت کردند. درباره همکاری دوباره میترا حجار هم خوشحال هستم.
این فیلم، فیلمی است که رویکردی تازه در زمینه علمی در سینمای ایران دارد. ما اگر بخواهیم به خاطر یک سوءتفاهم این فیلم را به نمایش درنیاوریم خلف امانت می‌کنیم؛ فیلمی که به یک پدیده‌ حیرت‌انگیز در طبیعت به نام «شعور آب» پرداخته است، اینکه مولکول‌های آب دارای شعور هستند و
عکس العمل نشان می‌دهند، آب به اصوات، حرف‌ها، رنگ‌ها و... حساس است و درک می‌کند و این یکی از حیرت‌انگیزترین پدیده‌های طبیعت است. حال شما فرض کنید چنین موضوعی را نادیده بگیریم. عزیزالله حمیدنژاد این فیلم را با سرمایه شخصی خود تهیه کرده است. او به جای اینکه فیلم‌هایی مانند «قربون مادرزنم برم»، «دسته گلم» و... (!) را بسازد یک فیلم را با سرمایه شخصی خودش می‌سازد که نشان‌دهنده عظمت خداوند است و حال ما بیاییم و این چیزها را قاطی مسائلی بکنیم که براحتی قابل حل است.

در خارج دروغگویی نوعی بیماری روانی است
شهاب حسینی درباره شخصیت احمد درفیلم درباره الی گفته :احمد در جامعه‌ای بوده که با حداقل دروغ و ریا زندگی و به آن شرایط عادت کرده و آن‌جور شکل گرفته است. تعادلی که در احمد وجود داشت این بود که احساساتش را کنترل می‌کرد و با تعمق و منطق جلو می‌رفت. جهان، جهان گفت‌وگو است و با شلوغ بازی نمی‌توان مخاطب برای حرف‌ها پیدا کرد. کاش مؤسسات توریستی بتوانند موجبات سفر راحت را فراهم کنند تا جامعه ایران بتواند راحت‌تر سفر کند و مردم بیشتر با جهان ارتباط داشته باشند و با خلقیات آنها آشنا شوند. در آنجا دروغگویی نوعی بیماری روانی تلقی می‌شود و الکی نوشابه برای کسی باز نمی‌کنند.

درباره الی یکی از بهترین فیلمهای تاریخ سینماست
شهاب حسینی در پاسخ به این سوال که کاراکتر احمد در «درباره‌الی...» اوج بازی زیرپوستی شما بود که در فیلم‌های دیگر هم وجود داشت و در این فیلم تکمیل شد. چقدر فضا و چقدر اراده شخصی شما تاثیرگذار بود؟ می گوید :
ما در فضایی کار می‌کردیم که خیلی ایده‌آل بود. «درباره‌الی...» یکی از بهترین فیلم‌های ساخته شده در تاریخ ایران است و به خاطر تفکر ساختاری که پشت فیلم وجود داشت، موفق شد. کدام فیلم سینمایی را در ایران می‌شناسید که از 2 ماه قبل بازیگرانش را جمع کند و تمرین تئاتری کنند، آن هم تمرین صحنه‌هایی که در فیلم وجود ندارد. مثل تلفن صابر به ترانه علیدوستی... . یا مثل تلفن من به سپیده که از او می‌خواهم یک دختر مثل خودش برایم پیدا کند. این موارد به شخصیت‌ها بعد می‌داد.

در فیلم درباره الی پست من مدافع بود
در «درباره‌الی...» همه پست‌ها مشخص بود. تیم می‌دانست باید چکار کند، من هم به‌عنوان یک مدافع در تیم بودم و به فکر گلزنی نبودم.

فرهادی با زیرکی تمام انگشت گذاشته روی این بزرگ‌ترین نقطه ضعفمان
وی درادامه می گوید :ما تصمیم داشتیم یک زندگی واقعی را تصویر کنیم. فیلمنامه «درباره الی...» سرشار از جملات روزمره بود. من به اصغر فرهادی گفتم: «پس اصغر آن جمله‌ها و گریه‌های احساسی‌اش کو!؟ کجا باید داد بزنم و بگم: ‌ای خدا...!»(می‌خندد)، فرهادی می‌خواست بگوید که این حرف زدن‌های معمولی‌مان، معنی‌هایی را با خود دارد که می‌تواند فاجعه بیافریند. ما واقعا هیچکدام مان فکر نمی‌کردیم بازیگران فیلمی به نام «درباره‌الی...» هستیم. ما واقعا تصور می‌کردیم همگی آمده‌ایم شمال و زندگی می‌کنیم. آن‌ روز که قرار بود الی غرق شود، فرهادی از ترانه علیدوستی خواسته بود که سر فیلمبرداری حضور نداشته باشد. وقتی همگی خسته و سنگین از فیلمبرداری سوار ماشین شدیم، یکدفعه ترانه در ماشین را باز کرد، داخل شد و گفت: سلام، خسته نباشید! همه ما شوکه شدیم و به یکباره ناخودآگاه من از نهادم گفتم: الهی شکر! اصغر فرهادی به سمت من بازگشت و گفت: چی؟ گفتم: ترانه که اینجاست، خدا را شکر...! خلاصه شرایط برای ما اینگونه بود. همه ما در ابتدای فیلم می‌گوییم «وای الی چه دختر خوبیه» اما بعد از یک روز همه ما این دختر را سیاه‌ترین دختر ممکن می‌دانیم. به نظرم اصغر فرهادی با زیرکی تمام انگشت گذاشته روی این بزرگ‌ترین نقطه ضعفمان.

اسکار باید به درباره الی داده می شد
شهاب حسینی همچنین درباره عدم حضور درباره الی در اسکار می گوید : اندازه کافی در اسکارها آن آدم‌هایی که باید مطرح می‌شدند، مطرح شده‌اند، از همین منظر و اگر تفکر درستی پشت داوری این مراسم حاکم باشد، اسکار باید به «درباره الی...» اعطا می‌شد، تا مهر تأییدی باشد بر توانایی کشوری که تا به امروز توانایی سینمایی‌اش اینگونه مطرح نشده بود. به هرحال اگر من جزو هیات داوران اسکار بودم به خاطر شهامت و جسارت یک کارگردان 37ساله، اسکار را به «درباره الی...» می‌دادم، من به خاطر اصغر به نسل خودم افتخار می‌کنم.