ویرایش عکس آذرماه 98
مؤسسه فرهنگی و هنری اسناد انقلاب اسلامی در راستای معرفی خاطرات شخصیت‌های سیاسی، اقدام به معرفی علی جنتی کرده و نگاهی به کتاب خاطرات وی داشته است.
به گزارش راسخون به نقل از ایکنا، یکی از دلایل گستردگی مطالعه و بررسی درباره علل و عوامل پیروزی، وسعت اطلاعات و منابع در این زمینه است که عمده این منابع در خاطرات شخصیت‌ها و گروه‌هایی یافت می‌شود که در دوره پهلوی دوم از نزدیک شاهد جریان‌های سیاسی بوده، یا خود در کانون آن قرار داشته‌اند. خاطرات و اسناد، دو پایه اساسی برای بررسی دقیق و همه جانبه علل پیروزی انقلاب اسلامی ایران به حساب می‌آید.
مرکز اسناد انقلاب اسلامی با وقوف به اهمیت خاطرات، در تدوین تاریخ مبارزات ملت مسلمان ایران، با دعوت از مبارزان، زندانیان و کلیه کسانی که یا با رژیم پهلوی اصطحکاک داشته، یا اخبار و اطلاعات مستند و موثقی از ساختار سیاسی و نظامی آن دارند، می‌کوشد تا همه منابع و مراجع تاریخ انقلاب اسلامی را در اختیار علاقه‌مندان این موضوع قرار دهد.
خاطرات شخصیت‌ها یکی از منابع عمده بررسی تاریخ انقلاب است و اهمیت کتاب خاطرات علی جنتی که سعید فخرزاده آن را تألیف کرده است و قبلا توسط این مرکز چاپ شده را می‌توان به این صورت بیان کرد:
فصل اول توصیف رویدادهای قیام پانزده خرداد، دستگیری، آزادی و سپس تبعید امام خمینی(ره)، فعالیت‌های سازمان مجاهدین خلق، حسینیه ارشاد و سخنرانی‌های علی شریعتی و نیز مبارزات روحانیون علیه رژیم پهلوی است. در فصل دوم خاطرات راوی در فلسطین، لبنان و مبارزان ایرانی در این دو کشور بیان شده است.
فصل سوم به رویدادهای پس از انقلاب، به ویژه تأسیس حزب جمهوری مربوط می‌شود. از آنجا که راوی در بسیاری از رویدادهای فوق حضور مستقیم داشته، خاطرات بسیار ارزشمندی را بیان کرده که در آثار دیگر نمی‌توان به چنین اطلاعاتی دست یافت.
علی جنتی، فرزند آیت‌الله احمد جنتی، دبیر شورای نگهبان در سال ۱۳۲۸ متولد شد که در مرداد سال 1392 به عنوان گزینه دولت یازدهم برای تصدی وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی به مجلس شورای اسلامی معرفی شد و با کسب اکثریت آرا از مجلس رأی اعتماد گرفت.
وی پس از گذراندن دوران متوسطه و دبیرستان با آغاز به کار مدرسه علمیه منتظریه(حقانی) که بنیانگذاران آن شهید آیت‌الله دکتر بهشتی، شهید قدوسی و جمعی از استادان حوزه علمیه قم بودند، تحصیلات حوزوی خود را آغاز کرد و به مدت ۱۰ سال از محضر استادان بزرگ حوزه در زمینه ادبیات عرب، منطق، فلسفه، اقتصاد اسلامی و فقه و اصول بهره گرفت و پس از پایان سطح، دروس خارج فقه و اصول را نزد حضرات آیات شبیری‌زنجانی، یوسف صانعی و آذری قمی گذراند.
جنتی در سال ۱۳۵۴ پس از یک دوره دشوار جنگ و گریز با ساواک با مشورت شهید بهشتی و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی به خارج از کشور عزیمت و در کشورهای سوریه و لبنان مقیم شد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در آغاز سال ۱۳۵۹ به عنوان مدیر صدا و سیمای جمهوری اسلامی مرکز اهواز منصوب شد که همزمان با آغاز جنگ تحمیلی بود.
وی دی ماه همان سال پس از تصویب قانون اداره صدا و سیما، از سوی شهید آیت‌الله دکتر بهشتی به عنوان نماینده قوه قضاییه در شورای سرپرستی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران معرفی شد و تا سال ۱۳۶۲ به عنوان عضو شورا و در مقطعی به عنوان مدیر شبکه اول سیما خدمت کرد. جنتی در سال ۶۳ استانداری همان استان را برعهده گرفت و پس از آن مدتی استانداری خراسان و ریاست دفتر هاشمی رفسنجانی را تجربه کرد.
در سال ۷۱ با حکم علی لاریجانی، وزیر وقت ارشاد به عنوان معاون امور بین‌الملل این وزارتخانه منصوب شد که این فعالیت تا سال ۷۷ ادامه یافت و طی این مدت، دوران دو وزیر ارشاد دیگر(مصطفی میرسلیم و عطاءالله مهاجرانی) را تجربه کرد. همکاری علی جنتی با مهاجرانی یک سال بیشتر دوام نیاورد و از سال ۷۷ تا پایان دوره ریاست جمهوری خاتمی، به عنوان سفیر ایران در کویت مشغول فعالیت بود.
چندی بعد به ریاست کمیته فرهنگی ــ اجتماعی شورای عالی امنیت ملی انتخاب شد. آن روزها حسن روحانی دبیر این شورا بود. با انتخاب محمود احمدی‌نژاد به ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۴ مصطفی پورمحمدی وزیر کشور وقت، جنتی را به سمت معاون سیاسی وزارت کشور انتخاب کرد، اما در سال ۸۵ بار دیگر به عنوان سفیر ایران در کویت منصوب شد که این دوره هم تا سال ۸۹ ادامه یافت.
در همین سال به درخواست حسن روحانی، رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، به عنوان پژوهشگر سیاست خارجی در این مرکز مشغول به کار شد./7432/
