پيام کوتاه، پيامد جانکاه

رابطه ارسال اس‌ام‌اس با تصادفات رانندگي
 

صحبت کردن با تلفن همراه هنگام رانندگي خطرناک است و طبق بررسي‏ها احتمال تصادف را تا 4 برابر افزايش مي‏دهد اما محققان مي‌گويند فرستادن پيامک پشت فرمان از صحبت کردن با تلفن همراه نيز خطرناک‏تر است و احتمال خطاهاي رانندگي و وقوع تصادف را بيش از پيش افزايش مي‏دهد. نتايج مطالعات علمي‏ اين موضوع را تاييد کرده است.
نتايج مطالعات محققان آمريکايي نشان داده است که فرستادن پيامک هنگام رانندگي مي‏تواند مرگبار باشد. نتايج اين مطالعه که در آن 21 نوجوان از شبيه‏ساز رانندگي استفاده مي‏کردند نشان داد فرستادن پيامک متني يا جستجوي آهنگ‏هاي روي تلفن همراه هنگام رانندگي موجب کاهش سرعت، خارج شدن از مسير خط‏کشي‏ها و در برخي موارد برخورد با عابران پياده مي‏شود.
همچنين در اين بررسي مشاهده شد که نوجوانان حواس‏پرت و آنهايي که تمرکز کمتري دارند در مقايسه با ساير نوجوانان بيشتر از خطوط خارج مي‏شوند و سرعت رانندگي‏شان تغيير مي‏کند. اين موضوع نشان مي‏دهد رفتار افراد مي‏تواند خطر را براي راننده و افراد ديگر بيشتر کند. از نتايج اين بررسي براي قانونگذاري نيز استفاده شد و براي دانستن اينکه چه‌طور و چگونه درباره پيامک زدن هنگام رانندگي، قوانين بازدارنده وضع شود. نتايج اين مطالعه به دقت مورد بحث و بررسي قرار گرفت. لاپرسيوس‏هارولد، استاد دانشکده پزشکي ويرجينياي شرقي و يکي از محققان اين مطالعه مي‏گويد: «افزايش آگاهي جامعه کار آساني نيست و اين بررسي‏ها به ما کمک مي‏کند تا آگاهي جامعه را درباره خطرات رانندگي افزايش دهيم.»

نوجوانان بيشتر در خطرند
 

هرچند پيامک فرستادن هنگام رانندگي براي رانندگان در همه سنين خطرناک است اما نوجوانان بيشتر در معرض خطر هستند. طبق آمار مرکز کنترل و پيشگيري از بيماري‏هاي آمريکا سالانه بيش از 5000 نوجوان 16 تا 20 ساله در تصادفات وسايط نقليه موتوري جان خود را از دست مي‏دهند و نوجوانان 4 بار بيشتر از بزرگسالان در تصادفات نقش دارند. در اين تحقيق نيز تنها نوجوانان مورد بررسي قرار گرفتند و 21 فرد 16 تا 18 ساله با حداقل 6 ماه سابقه رانندگي مورد مطالعه قرار گرفتند. هيچ‌کدام از افراد مشکل اختلال حواس، سابقه مصرف الکل و کافئين زياد نداشتند و سابقه رانندگي ناايمن درمورد آنها گزارش نشده بود. محققان در اين مطالعه رانندگي افراد را در 4 بخش 10 دقيقه‏اي مورد بررسي قرار دادند. اين بخش‏ها شامل رانندگي بدون حواس پرتي، رانندگي در حال صحبت با تلفن همراه، رانندگي هنگام فرستادن پيامک و رانندگي هنگام استفاده از دستگاه پخش موسيقي بود. هر بخش نيز به دو بخش رانندگي در مناطق شهري و بين شهري تقسيم شده بود. نتايج نشان داد در نوجواناني که پيامک متني فرستاده بودند يا در حال جستجوي پخش موسيقي بودند انحراف از مسير و خارج شدن از خطوط رانندگي، تغيير و کاهش سرعت بيشتر ديده شد و مشاهده شد فرستادن پيامک علاوه بر تغيير سرعت موجب انحراف به چپ و راست نيز مي‏شود.

ارسال پيامک؛ خطرناک‏تر از صحبت با تلفن همراه
 

مطالعه ديگري که نتايج آن در مجله ارگونومي و عوامل انساني آمريکا به چاپ رسيد نشان داده است که چرا پيامک زدن هنگام رانندگي خطرناک‌تر از صحبت کردن با تلفن همراه يا صحبت با يک سرنشين ديگر است. محققان ارگونومي ‏و عوامل انساني در دانشگاه آتا دريافتند که افرادي که در فضاي مجازي پيامک متني مي‏فرستادند در مقايسه با افرادي که با تلفن همراه صحبت مي‏کردند بيشتر تصادف کرده و به چراغ ترمز ماشين‏هاي جلويي ديرتر عکس‌العمل نشان مي‏دادند و در کار با کنترل‏هاي جلويي و جانبي نيز اشتباهات بيشتري داشتند. فرانک دروز، سرپرست اين تحقيق و همکاران‌اش شواهدي يافتند که الگوي توجه در رانندگاني که پيامک مي‏فرستند در مقايسه با آنهايي که با تلفن همراه صحبت مي‏کنند متفاوت است. اين محققان مي‏گويند: «ظاهرا رانندگان سعي مي‏کنند توجه‏شان را بين صحبت با تلفن و رانندگي تقسيم کنند. اين کار نيز با توجه به اولويت وظايف انجام مي‏شود، اما در تايپ کردن و فرستادن پيامک لازم است که راننده توجه‎اش را از يک کار به کار ديگري تغيير دهد. وقتي اين تغيير و جا به جايي هنگام رانندگي، اتفاق بيفتد خواندن يا دريافت پيامک متني هنگام رانندگي موجب مي‏شود زمان واکنش حتي نسبت به زماني که فرد در حال صحبت با تلفن همراه است کندتر شود.»

پيامک و تصادف
 

طبق آمار در سال 2008 تنها در ايالات متحده بيش از يک تريليون پيامک فرستاده شده است اما فرستادن و دريافت پيامک نرخ تصادفات را افزايش مي‏دهد و لازم است به اين موضوع بيشتر توجه شود. به عنوان مثال در تعداد زيادي از شهرها و ايالت‏هاي آمريکا و کانادا پيامک زدن هنگام کار با وسايل نقليه ممنوع است. براي دانستن اينکه چرا و چگونه بيشتر رانندگان هنگام پيامک زدن دچار آسيب مي‏شوند محققان 20 مرد و 20 زن 19 تا 23 ساله را انتخاب کردند و رفتار رانندگي آنها را در دو حالت رانندگي (انجام يک وظيفه) و رانندگي و پيامک زدن ( انجام دو وظيفه) در يک شبيه ساز بررسي کردند. شرکت کنندگان به طور متوسط 75/4 سال سابقه رانندگي داشتند و محققان رفتارهاي رانندگي مانند زمان ترمز، رعايت فاصله، رانندگي بين خطوط و تصادف را هنگام دريافت و فرستادن پيامک زير نظر داشتند. در پايان مشاهده شد خطر تصادف به طور معني‎داري با پيامک زدن افزايش پيدا مي‏کند. رانندگاني که پيامک زده بودند حداقل فاصله با خودروي جلويي را رعايت نکرده و با تاخير واکنش نشان مي‏دادند. در اين مطالعه زمان متوسط واکنش رانندگان هنگام پيامک زدن 30 درصد و هنگام صحبت با تلفن همراه 9 درصد در مقايسه با کارايي آنها در موقعيتي که تنها رانندگي مي‏کردند، افزايش پيدا کرد. هرچند در اين تحقيق مشخص شد پيامک زدن هنگام رانندگي خطرناک‏تر از صحبت با تلفن همراه است اما تحقيقات قبلي نشان داده بود که استفاده از تلفن همراه هنگام رانندگي ايمني افراد را به خطر مي‏اندازد و احتمال تصادفات رانندگي را افزايش مي‏دهد.
منبع:www.salamat.com