نویسندگی
غلامعلی حاتم

غلامعلي حاتم در سال 1320 در شهر قصر شيرين بدنيا آمد دوره ابتدايي و متوسطه را در زادگاهش گذراند و براي ادامه تحصيل راهي كشور تركيه شد و تا اخذ درجه دكترا در سال 1356 در شهر آنكارا ماند. پس از برگشت به كشور كار را در وزارت فرهنگ و هنر آغاز كرد و در حال حاضر در دانشكده هنر (فارابي سابق) مشغول به تدريس است.گروه ...

پائولو کوئلیو

پائولو كوئليو، يكي ‌از پرخواننده ‌ترين ‌، و تاثيرگذارترين نويسندگان ‌امروز است‌. هيات‌ داوران‌ جايزه‌ي‌ بامبي‌ آلمان‌، سال‌ 2001 برخي‌ او را كيمياگر واژه‌هامي‌دانند و برخي‌ ديگر، پديده‌اي‌ عامه‌پسند. اما در هر حال‌، كوئليو يكي‌ از تاثيرگذارترين‌ نويسندگان‌ قرن‌ حاضر است. خوانندگان‌ بي‌شمار او از ...

بهاءالدین خرمشاهی

بهاءالدین خرمشاهی، متولد ۱۳۲۴، قزوین - انصراف از رشته پزشكی دانشگاه ملی (شهید بهشتی) ۱۳۴۲ - اخذ مدرك لیسانس ادبیات از دانشكده ادبیات دانشگاه تهران ۱۳۴۷ - دكترای كتابداری از دانشگاه تهران - نویسنده بیش از ۵۰ كتاب و هزار مقاله - سردبیر نشریه فرهنگ از ۱۳۶۶ الی۱۳۷۰ - تألیف بیش از ۱۲ جلد كتاب ...

سیمین بهبهانی

سیمین بهبهانی شاعر و ادیب متولد ۱۳۰۶ تهران - لیسانس حقوق قضایی دانشگاه تهران - برنده ده ها جایزه علمی و آكادمیك به خاطر اشعار و غزلیاتش، از جمله جایزه بیژن جلالی - از معدود شاعرانی كه اشعارش به زبان های مختلف دنیا ترجمه شده است. - گزینه شعر «جامی گناه» او به زبان انگلیسی ترجمه شده و در دانشگاه نیویورك ...

منوچهر احترامی

منوچهر احترامی متولد سال ۱۳۲۰ است. در مدارس مروی و دارالفنون دوران تحصیل را طی کرد و از دانشکدۀ حقوق دانشگاه تهران فارغ‌التّحصیل شد. وی سال‌ها به عنوان طنزنویس با نشریات مختلف همکاری داشت و طی چندسال گذشته اغلب آثارش را در مجله گل‌آقا چاپ می‌کرد. طنزنویسی را به طور جدّی از سال ۱۳۳۷ با مجله توفیق آغاز ...

محمدرضا سوداگر

محقق، نویسنده، مترجم. تولد: 1312. درگذشت: 4 تیر 1368. محمدرضا سوداگر در علوم اجتماعى و اقتصاد تحصیل كرده است. از آثار اوست: رشد روابط سرمایه‏دارى در ایران: مرحله گسترش 1342 -57 (تألیف 1396). ...

غیاث الدین جزایری

درگذشت: 1363. از آثار اوست: شناخت خوراكیها (تهران، 1373)؛ زبان خوراكها (تهران، 1356 ،1351)؛ درمان گیاهى (تهران، چاپهاى متعدد)؛ خودشناسى، یا، اسرار خوراكیها (تهران، 1352)؛ خواب، خوراك و تنفس (تهران، 1370)؛ اعجاز خوراكیها (تهران، 1362). ...

امیر بروجردی

تولد: 1314. درگذشت: 1371. از آثار اوست: او را هرگز ندیدم (گردآورنده سودابه زحمتكش حاوى نامه‏ها و یادبودهاى امیر بروجردى). ...

محمدرضا باهری

درگذشت: 1371. از آثار اوست: چه كسى مى‏خواهد؟ (تهران، 1372). ...

صادق نشأت

(1347/ 1346 -1275 ش)، نویسنده، مترجم و مدرس. وى ابتدا منطق، فلسفه، اصول، حدیث، تفسیر و زبان و ادبیات فارسى و عربى را آموخت و پس از آن زبان‏هاى تركى عثمانى و انگلیسى را فراگرفت. در بیست و چهار سالگى وارد وزارت فرهنگ شد و چندین سال از طرف این وزارت سرپرستى مدارس ایران را در عراق به عهده داشت. وى پس از ...

محمدعلی قاینی بیرجندی

(وف 1305 ق)، خطاط، نویسنده و دانشمند. وى در علوم فلسفى و هیئت و نجوم و ریاضیات استاد بود و جز خط نستعلیق، شكسته تعلیق و شكسته نستعلیق را نیز استادانه مى‏نوشت. این استاد بیشتر عمر خود را در اصفهان گذراند، سپس به تهران آمد و در این دیار سكنى گزید. سلطان اویس میرزا احتشام‏الدوله مدتى نزد وى تلمذ كرده است. ...

محمد شبانکاره ای

(تو 697 ق)، نویسنده، مورخ و شاعر. در ولایت شبانكاره‏ى فارس به دنیا آمد و پس از كسب كمالات به شاعرى پرداخت. وى مداح خواجه غیاث‏الدین محمد بن رشیدالدین فضل‏اللَّه، وزیر سلطان ابوسعید بهادرخان (آخرین پادشاه مغول) بود و قصایدى در مدح او سرود. از آثار وى مى‏توان از كتابى به نام «مجمع الانساب» نام برد كه تألیف ...

نظام ‏الدین نجم ‏الدین عبید زاکانی

(772 / 771 -700 ق)، نویسنده و شاعر، متخلص به عبید. وى از خاندان زاكانیان، تیره‏اى از اعراب بنى‏خفاجه، است كه در قزوین به دنیا آمد در همان شهر نشوونما یافت. در ابتداى امر در شمار وزیران بود. در زمان شیخ جمال‏الدین ابواسحاق اینجو به شیراز رفت و وزیرش ركن‏الدین عمیدالملك را مدح گفت. عبید همچنین سلطان اویس ...

رحیم روشنیان

(1354 -1298 ش)، كارگردان، نویسنده و بازیگر. در شیراز متولد شد. از هنرستان هنرپیشگى تهران فارغ‏التحصیل گردید و فعالیت در تئاتر را از 1318 ش در بندر انزلى با نمایش «اپرت جنت» و «مرجان» شروع نمود. عمده فیم‏هاى وى: «عروس و حجله»؛ «فیل و فنجان»؛ «فرشته نجات». ...

امانت اللَّه روشن

(تو 1286 ش)، مدرس و نویسنده. وى در تهران متولد شده و در سال 1307 ش به اروپا عزیمت كرد و یك سال در لیسه شهرانسى و سپس در دانشكده‏ى علوم بزانسون و پاریس به تحصیل در رشته‏ى فیزیك و ریاضى مشغول شده و به مدرك لیسانس نایل شد. سپس در لابراتورهاى دانشگاه پاریس به مطالعه و تحقیق در موضوع تولید و پخش حرارتهاى ...

علینقی حکیم الممالک

(وف 1293 ق)، طبیب، شاعر، مترجم و روزنامه‏نگار. ملقب به حكیم الممالك. پدرش از پیشخدمتان فتحعلى‏شاه و ناصرالدین‏شاه بود. پس از مرگ پدرش، شغل او به میرزا علینقى رسید و او با حفظ این سمت، پس از افتتاح مدرسه دارالفنون در آنجا علم طب را آموخت. در سال 1272 ق ضمن این كه نایب دوم سفارت ایران در فرانسه بود، به ...

ابوالقاسم بلیانی کازرونی

(وف 1014 ق)، عالم، نویسنده و شاعر، متخلص به قاسمى. او از شاگردان شیخ بهایى و افضل‏الدین تركه بود. به قزوین و تبریز و كاشان و فارس و عراق سفر كرد. آثار وى «سلم السماوات»، در حكمت و احوال حكما و شعرا و دانشمندان كه مشتمل بر هفت مرقوم است؛ «خطاب الغائبین»، به عربى. «دیوان» اشعار كه نسخه ناتمامى از آن به ...

ابوعلی محمد بلخی

(قبل از سده چهارم ق)، شاعر و نویسنده. از زمان حیات و چگونگى احوال او اطلاعى در دست نیست. وى مؤلف دومین «شاهنامه منثور» بود كه در كتب قدیم به نام آن اشاره شده است این شاهنامه ظاهرا بیشتر مبتنى و مستند بر روایات مكتوب بوده تا روایت شفاهى. ...

محمد صادق اتابکی

(1325 -1266 ش)، نویسنده. در تهران متولد شد و پس از گذراندن تحصیلات ابتدایى، براى ادامه‏ى تحصیل به روسیه رفت و در آنجا دوره‏هاى متوسطه و عالى را گذرانید. پس از آن به ایران بازگشت و به كارهاى دولتى در كنسولگریهاى خارجى و وزارت خارجه و مؤسسات فرهنگى و وزارت كشاورزى پرداخت. آثار به جاى مانده‏ى از وى عبارت‏اند ...

ابوالیقین غیاث الدین محمد استرآبادی

(س نهم ق)، نویسنده. از پیروان طریقه‏ى حروفى و مؤلف «استوانامه» در عقاید حروفیان است كه آن را پس از رمضان 846 ق نوشته است. ...