از اساتید و دانشمندان درجه اول علم حقوق در ایران است. او در 1277 در تهران متولد شد. پس از فراگرفتن مقدمات زبان و ادبیات فارسى و علم حقوق، براى ادامه‏ى تحصیل به روسیه رفت و از دانشگاه مسكو درجه‏ى دكترا در حقوق جزا گرفت. سپس عازم فرانسه شد و از دانشگاه پاریس نیز درجه‏ى دكترا در حقوق مدنى دریافت كرد. بعد ...

تولد: 1302. درگذشت: 8 نوامبر 1991 م. (1370)؛ كانادا. سالور سبكتین دوره‏ى دبستان را در دبستان باغ فردوس تجریش و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان فیروز بهرام طى نمود. زندگى فرهنگى و ادبى سبكتین سالور با نگارش مقاله‏هایى در مجله‏ى «صبا» آغاز شد. علاقه‏مندى به نگارش مقاله‏هاى تاریخى متناسب با ذوق عامه داشت ...

تولد: 1294. درگذشت: 1368. از آثار محمدابراهیم زمانى آشتیانى مى‏توان به این رمان‏ها اشاره كرد: آرزو (رمان تاریخى، سه جلد، تهران، 1372)؛ پنجه خونین (تهران، 1370)؛ پیك اجل (تهران، 1374)؛ خورشید تیسفون (سه جلد، تهران، 1370)؛ عشق و انتقام، رمان تاریخى (تهران، 1371 ،1370). ...

تولد: 1299. درگذشت: 1367. حسین جوشقانى متخلص به «رى‏زاد» بود. از او این كتاب بر جاى مانده است: عقیده شیعه و نهضت امام خمینى از میلاد تا قیام (منظوم، تهران، 1369). ...

تولد: 1328. درگذشت: 1370. از او این اثر به یادگار مانده است: بر شاخه زمان سیب رسیده‏ام (به كوشش شهرام محمدى- آذرخش، 1371). ...

تولد: 1292. درگذشت: 3 مرداد 1366، آمریكا. رضا بابامقدم نویسنده‏ى داستان‏هاى شیرین و زیبا در آمریكا درگذشت. اكثر داستان‏هاى او در مجله‏ى «سخن» چاپ شده بود. دو نوشته هم از او در مجله‏ى «آینده» به چاپ رسید. از جمله آثار او كتاب گره عشق (با همكارى مسعود شفیق و محمدحسن تبرائیان) است كه مجموعه‏اى از آثار ...

تولد: 1304، محله‏ى دباغان شهر قزوین. درگذشت: 11 آبان 1372. هادى باباگیلك داستان‏نویس و مؤلف كتاب‏هاى خاطرات چهل سال بیسوادى و تابستان تفرقه زدگان (1366)بود. ...

شاعر، مؤلف. تولد: 1271، اسدآباد همدان. درگذشت: 1361. صفات‏الله جمالى اسدآبادى، متخلص به «صفا»، فرزند لطف‏الله محزون و خواهرزاده‏ى سید جمال‏الدین اسدآبادى، پس از فراگیرى خواندن و نوشتن در مكتب، علوم مقدماتى را در زادگاهش و كرمانشاه نزد سید هادى روح‏القدس و محسن فقیه اسدآبادى فراگرفت. صفات‏الله جمالى ...

(667 -557 ق)، صوفى و نویسنده. وى نوه‏ى شیخ احمد جام ژنده پیل و مؤلف كتاب «حدیقه الحقیقه» در تصوف است كه در 641 یا 642 آن را تألیف كرد. ...

(س هشتم ق)، نویسنده. از تألیفات وى: «اخلاق معزى» كه به نام معزالسلطنه میرانشاه تیمورى در آذربایجان تألیف كرد و در سال 778 ق به پایان رسانید. ...

(1366 -1303 ق)، شاعر، عارف و نویسنده، معروف به ناصرعلى شاه. در گلپایگان چشم به جهان گشود تا هجده سالگى در زادگاه خود به تحصیل علم ادبى و عربى پرداخت. از آن پس براى ادامه تحصیل به اصفهان رفت و حكمت و كلام را نزد استادان این شهر فراگرفت. در سال 1280 ش به نجف اشرف عزیمت كرد و چند سالى در عراق به تحصیل فقه ...

(س هتشم ق)، شاعر و نویسنده. معروف به شمس فخرى. وى در سال 713 ق به لرستان سفر كرد و در آنجا با فضلا درباره‏ى عروض و قوافى بحث نمود و سپس به خواهش آنان رساله‏ى مختصرى در فن عروض و قوافى تالیف كرد ولى توقف او در آن دیار چندان طولانى نبود و از آنجا در دوران وزارت خواجه غیاث‏الدین محمد به عراق بازگشت چنانكه ...

(تو 1317 ق)، نویسنده. وى مقدمات را در كرمان آموخت و بعد از آن به همراه پدرش از كرمان به تهران آمد و در مدرسه‏ى دارالفنون به تحصیل پرداخت و معانى و بیان، مقدمه‏ى فلسفه و تاریخ و جغرافیا را نیز در خارج از كشور آموخت. وى برادرزاده‏ى شیخ احمد روحى كرمانى است. از دوره ششم تا چهاردهم نماینده مجلس شوراى ملى ...

(1314 -1272/1263 ق)، مترجم، نویسنده و شاعر، متخلص به روحى. در كرمان متولد شد، تحصیلات اولیه و علوم عربى و فقه و اصول و حدیث را در همان شهر نزد پدر خود فراگرفت. در سال 1302 ق با میرزا آقا خان كرمانى كه از مشاهیر زمان خود بود، به اصفهان و تهران و رشت و استانبول سفر كرد و در این شهر به تدریس زبانهاى شرقى ...

(ز 1307 ش)، روزنامه‏نگار، نویسنده و شاعر، متخلص به روحى. ملقب به اعتماد التولیه روحى. وى روزنامه «دارالمعلم» را در سال 1327 ق تاسیس كرد و مدتى نشر داد و بعد مجله ادبى «آرین» را به همراه حسین پرتو منتشر كرد و چندى هم روزنامه «وطن» را مى‏نوشت. روحى گاهى شعر نیز مى‏سرود. وى زبان انگلیسى را خوب مى‏دانست ...

(ز 994 ق)، شاعر و نویسنده. وى از مردم قریه انارجان اسكوى بود كه در تبریز اقامت داشت و معصار با سلطان محمد خدابنده و شاه عباس اول بود. وى مولف رساله‏اى است در عقاید و رسوم مردم تبریز كه به «رساله روحى انارجانى» معروف است. روحى در آن كتاب نمونه‏هایى از زبان پهلوى مردم تبریز را در آن دوره ضبط كرد و برخى ...

(س دهم و یازدهم ق)، نویسنده و شاعر. از خانواده‏ى شمس‏الدین محمد ثانى و ساكن عباس‏آباد اصفهان بود. حشرى از مصاحبان نواب بود و بعد از مدتى به تبریز رفت و در آنجا درگذشت. از آثار او: «مثنوى» غزوات شاه عباس؛ منظومه «روضه ابرار»، كه در تاریخ 1011 ق در بحر «مخزن‏الاسرار» موزون شده است و در همان سال، «روضه ...

(1372 -1286 ق)، جغرافیدان و نویسنده. در سبزوار متولد شد، نخست به همراه خانواده‏اش به اصفهان رفت و پس از آن به تهران آمد. تحصیلات اولیه را نزد پدر آموخت و آنگاه وارد دارالفنون شد و پس از شش سال در رشته‏ى مهندسى فارغ‏التحصیل گردید. پس از اتمام تحصیل، به تدریس ریاضیات و جغرافیا اشتغال ورزید. در سال 1316 ...

(ز 346 ق)، نویسنده. وى از اعقاب یكى از سرداران عهد ساسانى و از اصیل زادگان طوس و وزیر ابومنصور محمد بن عبدالرزاق سپهسالار خراسان بود، هنگامى كه ابومنصور محمد گروهى از دانندگان تاریخ ایران كهن را براى تألیف شاهنامه‏اى گرد آورد. ابومنصور معمرى را به سرپرستى آنان برگزید، و او چون كار توین آن كتاب در سال ...

(وف 350 ق)، نویسنده. بانى «شاهنامه‏ى منثور»، معروف به «شاهنامه ابومنصورى» و از بزرگان شهر طوس بود. چندبار از طرف سامانیان سپهسالار خراسان و والى طوس گردید. بنا به روایات متعدد او به وسیله زهر هلاك گردید. ...