امام مهدی علیه‌السلام
سر کوی تو بود
ز کجا پای نهادیم سر کوی تو بود آنچه دیدیم و ندیدم گل روی تو بود سجده بر سنگ بلا برد وضو ساخت ز خون هر که محراب نمازش خم ابروی تو بود
امام مهدی علیه‌السلام
سايه نشين علَمت
اى كه باشد ز شرف عرش الهى، حرَمت قاف تا قاف جهان، سايه نشين علَمت ريزه خوارند همه خلق ز خوان كرمَت اى شه كشور جان! جان به لب آمد ز غمت
امام مهدی علیه‌السلام
ساکن میکده بودم چه کنم
ساکن میکده بودم چه کنم رفت ز دست توبه‌ام باز شبیه لب پیمانه شکست عشق تو حفظ شده در دل ما نسل به نسل به امانت برساندن به ما دست به دست
امام مهدی علیه‌السلام
زمانش رسيده برگردی
گمان کنم که زمانش رسيده برگردي به ساحت شب قدر اي سپيده برگردي هزار بيت فرج نذر مي‌کنم شايد به دفتر غزلم اي قصيده برگردي
امام مهدی علیه‌السلام
زخم دل هجران زدگان
زخم دل هجران زدگان را تو شفایی درد غم بی نسخه‌ی ما را تو دوایی عالم همه جا پر شده از تیرگی محض ما گمشدگانیم و تو مصباح هدایی
امام مهدی علیه‌السلام
روشنى ديده
اى روشنى ديده احرار كجايى؟ وى ماه دل افروز شب تار كجايى؟ اى دسته گل سرسبد باغ رسالت وى وارث پيغمبر مختار كجايى؟
امام مهدی علیه‌السلام
رعايت
اي نگهت كرده آفتاب رعايت چشم تو بنموده حق خواب رعايت چرخ ز گردش بماند و گرد تو گرديد كرد چو قانون آفتاب رعايت
امام مهدی علیه‌السلام
رخ مپوشان
خورشید رخ مپوشان در ابر زلف، یارا چون شب سیه مگردان روز سپید ما را ما را ز تاب زلفت افتاد عقده بر دل بر زلف خم به خم زن دست گره‌گشا را
امام مهدی علیه‌السلام
دیر کرده‌ای
شاید برای آمدنت دیر کرده‌ای وقتی نگاه آینه را پیر کرده‌ای دیری است آسمان مرا شب گرفته است خورشید من برای چه تأخیر کرده‌ای
امام مهدی علیه‌السلام
ده مژده
ده مژده كه از عالم بالا خبر آمد كز جیب افق كوكب اقبال برآمد شب بار سفر بست و همایون سحر آمد نازل ز سماء آیه فتح و ظفر آمد