ما را چو تواني که ز خود دور فرستي شاعر : اوحدي مراغه اي اين نيز تواني که بما نور فرستي ما را چو تواني که ز خود دور فرستي ما را تو مبادا که بر حور فرستي در وعده‌ي فرداي...

ميي کو ترا ميرهاند ز مستي شاعر : اوحدي مراغه اي حلالت از آن مي خرابي و مستي ميي کو ترا ميرهاند ز مستي خليل خدايي، گر اين بت شکستي بت تست نفس تو در کعبه‌ي تن به آخر...

کدامين نقشبند اين نقش بستي؟ شاعر : اوحدي مراغه اي همه يک دست و هر نقشي به دستي کدامين نقشبند اين نقش بستي؟ و گرنه کي چنين در دل نشستي؟ به نور جان شدست اين نقش ممتاز ...

دلم از چشم مستش زار و پردم چشمش از مستي شاعر : اوحدي مراغه اي چه جاي پنجه کردن بود ما را با چنان دستي؟ دلم از چشم مستش زار و پردم چشمش از مستي گرين غيرت بديدي او بغير ما...

اي برون از بلندي و پستي شاعر : اوحدي مراغه اي جز تو کس را نمي‌رسد هستي اي برون از بلندي و پستي ره غلط مي‌کند ز سرمستي عقل در وادي محبت تو خويشتن را به جمله بر بستي...

اگر چه از برمن بارها چو تير بجستي شاعر : اوحدي مراغه اي هم آخرم بکشيديي و چون کمان بشکستي اگر چه از برمن بارها چو تير بجستي برون شدم که بيايم، درم به روي ببستي درآمدم...

دانه‌اي بر روي دام انداختي شاعر : اوحدي مراغه اي مرغ آدم را ز بام انداختي دانه‌اي بر روي دام انداختي جرعه‌اي در کاس و جام انداختي تا شود سجاده و تسبيح رد خرقه‌ي او...

کاکل مشکين نقاب چشم و ابرو ساختي شاعر : اوحدي مراغه اي آن کمان پنهان بدار، اکنونکه تير انداختي کاکل مشکين نقاب چشم و ابرو ساختي حمله‌ي اول ز شوخي بر سر ما تاختي بر سمند...

دولت ز در باز آمدي ما را پس از بي‌دولتي شاعر : اوحدي مراغه اي گر رخ نمودي ترک ما «بعداللتيا واللتي» دولت ز در باز آمدي ما را پس از بي‌دولتي هر شب خروش عاشقان باشد چو کوس...

چه پيکري؟ که ز پاکي چو گوهر نابي شاعر : اوحدي مراغه اي زهي، سعادت آن خفته کش تو هم خوابي چه پيکري؟ که ز پاکي چو گوهر نابي که چون ستاره‌ي روشن ز زير مي‌تابي نقاب طره‌ي...