مؤسس آئین کنفوسیوس (Confucius)، شخصی به نام چیوکونگ (Chiu Kung) یا کونگ چیو بوده و این لفظ توسط کشیشان عیسوی که در چین اقامت داشتند به صورت کنفوسیوس در زبان‌های اروپایی وارد شده و

شینتو (Shinto) آئینی است متکی بر اعتقاد به زندگانی پس از مرگ که بر خلاف سایر ادیان، در این آئین از پاداش و کیفر بعد از زندگانیِ زمینی خبری نیست. البته چنین اعتقاداتی بعد از آشنایی ژاپنی‌ها با آئین بودا...

آئین سیخ (Sikh)، هماند آئین بودایی در اصل بر ضد استبداد روحانی براهمه، سخت‌گیری‌های ناشی از نظام طبقاتی هند و جنبه‌ی افراطی آداب و مناسک آئین هندو در قرن پانزدهم میلادی پدید آمد.

زروان (Zarvan) در اوستا (Avesta)، نام فرشته‌ی زمان بی‌کران می‌باشد. زروان پرستی که بر پایه‌ی اعتقاد به نیروی لایزال و غیر قابل تغییر سرنوشت استوار بود، کیش ایرانیان باستان به شمار می‌رفت. پیروان این

نام یکی دیگر از آئین‌های سرزمین هند می‌باشد. طبق این آئین، کیش جین (Jain) ابدی و نامتناهی بوده و طی ادوار خاص جهانی توسط تیرتنکره‌های (Tirthankara) گوناگون وحی شده که در دوره‌ی کنونی جهان،

آئین تانترا (Tantra) یک تحول بزرگ فلسفی بود که در آغاز قرن چهارم میلادی شروع شده و به تدریج در قرن ششم اشاعه یافت. این آئین محبوبیت و شهرت بسزایی به دست آورد، به نحوی که فلسفه، عرفان، مراسم

در حدود شش قرن پیش از میلاد مسیح و مقارن با ظهور کنفوسیوس (Confucius) در چین، بودا (Buddha) و ماهاویرا (Mahavira) در هند، افلاطون و سقراط (Socrates) در یونان، زرتشت (Zoroaster)

واژه‌ی پیتاکا (Pitaka) به معنای قانون و دانش می‌باشد. آئین پیتاکا شامل سه قسمتِ سوتا (Sutta) به معنای حکایات، وینایا (Vinaya) به معنای انضباط و آبهیداما (Abhidhamma) به معنای شریعت می‌باشد. این

بهاگاواتا Bhagavata)) شاخه‌ای از آئین ودانتا (Vedanta) در هند می‌باشد که بنیان گزار آن کریشنا (Krishna)، فرزند واسودوا (Vasudeva) از طبقه‌ی کشاتریا (Kshatriya) بوده و چون نام دیگر وی

آئین بوشیدو (Bushido) در ژاپن شامل یک سلسله سنن، آداب و دستورهای غیر مکتوب که سرمشق رفتار و کردار سواران و دلاوران بوده است. آئین بوشیدو روح خلوص عقیده را از مذهب شینتو (Shinto)، دستورهای