من کیستم تا هر زمان پیش نظر بینم تو را گاهی گذر کن سوی من، تا در گذر بینم تو را افتاده بر خاک درت، خوش آن‌که آیی بر سرم تو زیر پا بینی و من بالای سر بینم تو را

حق دوباره کرمی کرد که بیدار شوم با نگاه تو گل فاطمه هشیار شوم از ازل گر دل من بر تو ارادت کردست مادرت خواست که من بر تو گرفتار شوم

بی چاره من به هر چه رسیدم سراب بود افسوس هر چه نقشه کشیدم بر آب بود عمری به انتظار نشستم ولی چه سود وقتی تو آمدی دل من غرق خواب بود

بهار آمد، بهار من نيامد گل آمد، گلعذار من نيامد برآوردند سر از شاخ، گل‌ها گلي بر شاخسار من نيامد

کی می‌شود به حال خرابم دعا کنی نام مرا میان قنوتی صدا کنی عمری است کوچه گرد دیار محبتم شاید دلت بسوزد و شاید و عطا کنی با درد هم نشینم و با غصه هم دمم

امشب رسد از سامره بوی گل نر گس گل‌ها همه چشمند به سوی گل نر گس بگرفته همه خوی به خوی گل نرگس نرگس زده لبخند به روی گل نرگس

بالی برای رفتن تا آسمان بده راهی برای دیدن رویت نشان بده ما مردمان ساده دل این زمانه‌ایم اصلا خودت بیا و دعا یادمان بده

مى‌نشینم چو گدا بر سر راهت اى دوست شاید اُفتد به من خسته نگاهت اى دوست به امیدى که ببینم رخ زیباى تو را مى‎نشینم همه شب بر سر راهت اى دوست گاهگاهى به من زار نگاهى بنما

اين من وَ او بدون شما، ما نمي‌شود با تو سكوت، غرق معمّا نمي‌شود با ديده‌اي كه باز به نامحرمان شده مي‌خواستم ببينمت، امّا نمي‌شود اينجا ميانِ مردم نامردِ شهر ما

لاله‎های نرگس! امشب باغ را زینت کنید باغ را زینت کنید از باغبان دعوت کنید با گل دامان نرجس لحظه‎ای خلوت کنید تا سحر با آن نگار نازنین صحبت کنید صورت حق جستجو در آن نکو سیرت کنید