مسیر جاری :
نحوه خواندن نماز والدین
محل ولادت امام علی علیه السلام کجاست؟
داستان های کوتاه از پیامبر اکرم (ص)
اقدامات مهم و اورژانسی پس از چنگ زدن گربه
اهل سنت چگونه نماز می خوانند؟
مهم ترین خواص هویج سیاه
چهار زن برگزیده عالم
پیش شماره شهر های استان تهران
زنگ اشغال برای برخی تماس گیرندگان
پیش شماره شهر های استان گیلان
دوستی خدا و دنیا
امام علی (علیه السلام) میفرماید: «کَمَا اَنَّ الشَّمسَ وَ اللَّیلَ لَا یَجتَمِعانِ کَذلِکَ حُبُّ اللهِ و حُبُّ الدُّنیا لَا یَجتَمِعَان؛ همان طوریکه شب و آفتاب با یکدیگر جمع نمیشوند، محبّت خداوند با...
رازداری، خوشرویی و خویشتنداری
حضرت علی (علیه السلام) میفرمایند: «صَدرُ العَاقِلِ صٌندُوقُ سِرِّهِ، وَ البَشاشَهُ حِبالَةُ المَوَدَّةِ، وَ الاِحتِمالُ قَبرُ العیبها؛ سینهی شخص عاقل صندوق اسرار اوست، و خوشرویی، دام محبّت است، و تحمّل...
صدقه و أجل
حضرت علی (علیه السلام) میفرمایند: صدقه و کمک به نیازمندان داروی مؤثری است. و اعمال بندگان در این دنیا نصب العین آنها در آخرت خواهد بود
عاجزترین مردم
حضرت علی (علیه السلام) میفرمایند: ناتوانترین مردم کسی است که در دوستیابی ناتوان باشد، و از او ناتوانتر کسی است که دوستان خود را از دست بدهد.
نعمتهای الهی
نعمتهایی که به سراغ انسان میآید میتواند عوامل مختلفی داشته باشد:
گاهی این نعمتها پاداشی است که در مقابل اعمال خیر خود به دست میآورد؛ چرا که خداوند کار هیچ کس را بدون پاداش نمیگذارد و پاداش بیشتر...
شناخت حق
حضرت علی (علیه السلام) دربارهی کسانی که از نبرد کردن همراه او خودداری کردند، میفرمایند: «خَذَلُوا الحَقَّ، وَ لَم یَنصُرُوا الباطِلَ؛ حق را تنها گذاشتند و باطل را نیز یاری نکردند».
سه دستور اخلاقی (شجاعت، حیاء و فرصت)
حضرت علی (علیه السلام) میفرمایند: ترس با ناامیدی و یأس مقرون است، و شرم و کمرویی با محرومیت، و فرصتها میگذرد همچون عبور ابرها، پس فرصتهای نیک را غنیمت شمارید».
مرگ
حضرت علی (علیه السلام) میفرمایند: «إذا کُنتَ فی إدبارٍ، وَ المَوتُ فی إقبالٍ، فَما اَسرَعَ المُلتَقی؛ هنگامی که تو عقب میروی و زندگی را پشت سر میگذاری، مرگ به تو روی میآورد، پس دیدار با مرگ چه زود...
زهد
زهد یک فضیلت اخلاقی و معنوی است که به معنای دل کندن از دنیا و حرکت به سوی منازل آخرت است.
نیروی جسم انسان (روش درمان دردها)
حضرت علی (علیه السلام) میفرمایند: «اِمشِ بِدائِکَ ما مَشی بِکَ؛ با بیماریت راه برو و با آن بساز مادامی که با تو راه میرود و سازگار است».