عدی بن زید عبادی از شاعران مسیحی در عصر جاهلی است. وی نویسنده و سفیر دربار ساسانی بوده و از آغاز نوجوانی به هر دو زبان فارسی و عربی تسلط كامل داشت.

«بانَت سُعاد» عنوان قصیده ای است مشهور در مدح حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلّم، از کَعب بن زُهیر بن اَبی سُلمی (به ضمّ سین فقط در این کلمه)، از شعرای بزرگ عهد جاهلیّت و اسلام. او از جمله‌ی صحابه‌ی...

در جاهلیت عده‌ای بودند مدعی اینکه غیبدانند و به طریق الهام گرفتن از یاران جنی (= توابع) شان آینده را پیشگویی می‌کنند. اینان را «کاهن» و تابع جنی‌شان را «رئی» می‌نامیدند. بیشتر کاهنان خدام و پرستاران بتکده‌ها...

از خطابه‌های جاهلی به سبب فاصله‌ی زیاد از زمان القأ و ایراد تا دوره‌ی تدوین اسناد موثقی در دست نداریم لذا باید آنچه صاحب امالی و صاحب عقدالفرید آورده‌اند با نهایت احتیاط تلقی کنیم چرا که تمام یا اکثرش...

در حالی که قصه‌های منسوب به جاهلیان به سبب تأخیر در تدوین، حامل تصویر ذهنی از نثر جاهلی نیست، «امثال» شامل صور قابل توجهی از نثر جاهلی است، چرا که از خصوصیات مثل، لایتغیر بودن آن است. [به عبارت دقیق تر]...

وقتی صحبت از نثر جاهلی می‌کنیم، نثر معمولی محاوره‌ای روزانه مردم را کنار می‌گذاریم، چه این گونه گفتار جزء ادبیات محسوب نمی‌شود مگر آنچه در ردیف «امثال» است. آنچه به راستی از ادبیات محسوب می‌شود نثری است...

در حالی که عرب شمالی نسبت به یهود احساس دشمنی می‌کردند و یک عرب هم یهودی نشد، آن احساس را نسبت به مسیحیان و مسیحیت نداشتند. و هر چند که اعراب در مجموع آیین شرک و بت پرستی را به مثابه‌ی نماد استقلال و

از اواخر قرن اول و اوایل قرن دوم میلادی، گروههایی از یهود در یثرب و واحه‌های پراکنده در شمال حجاز مانند تیماء و فدک و خیبر و وادی القری منزل گزیدند و در اقامتگاه جدید ناچار عربی آموختند هر چند بر کیش خویش...

«صعلوک» یعنی فقیر و بینوا و «ناداشت» که برای رفع نیازهای زندگی چیزی ندارد. این واژه در جاهلیت منحصراً در معنی لغوی خود باقی نماند بلکه دلالت یافت بر کسانی که شغل شاغلشان غارتگری و راهزنی بود و می‌توان...

قبایل جاهلی زندگی جنگی داشتند و به صورت دسته‌های رزمنده برای چرانیدن دام و شتر در جایی فرود می‌آمدند و در همان حال مسلح و مجهز برای دفاع در مقابل خصم بودند که مبادا چراگاهشان را بگیرد یا به خیمه‌گاهها...