0
مسیر جاری :
تن ز غنيمت به هزيمت سپرد امیرخسرو دهلوی

تن ز غنيمت به هزيمت سپرد

تن ز غنيمت به هزيمت سپرد شاعر : امير خسرو دهلوي بردن جان را به غنيمت شمرد تن ز غنيمت به هزيمت سپرد مملکت از ظلم امان يافته چرخ ز بيداد عنان تافته چنگ نوا زنده نوا...
باده نوشين به صفا خواست کرد امیرخسرو دهلوی

باده نوشين به صفا خواست کرد

باده نوشين به صفا خواست کرد شاعر : امير خسرو دهلوي وعده‌ي دوشين به وفا راست کرد باده نوشين به صفا خواست کرد بوي عنايت به دماغم رسان نور هدايت به چراغم رسان گمشدگان...
عود قماري که همي داد دود امیرخسرو دهلوی

عود قماري که همي داد دود

عود قماري که همي داد دود شاعر : امير خسرو دهلوي غاليه مي‌ساخت گل از دود عود عود قماري که همي داد دود پيشتر از مرگ به عزلت گريز تا که به عزلت نشانند خيز ...
آهوي مشکين و سرش باد شاخ امیرخسرو دهلوی

آهوي مشکين و سرش باد شاخ

آهوي مشکين و سرش باد شاخ شاعر : امير خسرو دهلوي وز دم او مشک به صحرا فراخ آهوي مشکين و سرش باد شاخ گشت پياده چو گل از پشت باد چشم چو بر گلشن بختش فتاد گشت زمين پر...
پنج طرف چتر چو مهر سپهر امیرخسرو دهلوی

پنج طرف چتر چو مهر سپهر

پنج طرف چتر چو مهر سپهر شاعر : امير خسرو دهلوي شش جهت آراسته از پنج مهر پنج طرف چتر چو مهر سپهر در کره‌ي شش جهت اندر کشيد چار گهر کرد جهان را پديد هشت بهشت از نه او...
ديده که ناديده‌ي ديدار تست امیرخسرو دهلوی

ديده که ناديده‌ي ديدار تست

ديده که ناديده‌ي ديدار تست شاعر : امير خسرو دهلوي ديده و ناديده گرفتار تست ديده که ناديده‌ي ديدار تست کفه‌ي دانش ز کفايت گذشت چون اثر شوق ز غايت گذشت ...
تا به سرير عرب آن جسم نشست امیرخسرو دهلوی

تا به سرير عرب آن جسم نشست

تا به سرير عرب آن جسم نشست شاعر : امير خسرو دهلوي رعب عرب بر همه عالم نشست تا به سرير عرب آن جسم نشست تيغ زبان خفته ميان نيام فتنه‌ي چشم آمده زان سو مدام ...
باش به کامم که به کام توام امیرخسرو دهلوی

باش به کامم که به کام توام

باش به کامم که به کام توام شاعر : امير خسرو دهلوي زنده و نازنده به نام توام باش به کامم که به کام توام هم ز خلل خالي و هم از خيال حکمت و حکمش که ندارد زوال از شر من...
خسرو من! بگذر از بن گفتگوي امیرخسرو دهلوی

خسرو من! بگذر از بن گفتگوي

خسرو من! بگذر از بن گفتگوي شاعر : امير خسرو دهلوي نيکي خويش و بد مردم مگوي خسرو من! بگذر از بن گفتگوي از دگري پرس که عيب تو چيست چشم تو از عيب تو ديدن تهي است بين...
تيغ خوش و تيغ زبان ناخوش است امیرخسرو دهلوی

تيغ خوش و تيغ زبان ناخوش است

تيغ خوش و تيغ زبان ناخوش است شاعر : امير خسرو دهلوي تيغ چو آبست و زبان آتش است تيغ خوش و تيغ زبان ناخوش است