روم باستان مرکز یکی از بزرگترین و قدرتمندترین امپراطوری های تاریخ بود. با مرکز خود در ایتالیای امروز، امپراطوری روم تمام منطقه مدیترانه را فتح کرد و نفوذ خود را به خاورمیانه، شمال آفریقا، اروپای غربی...

در بررسی دوران اقتدار سِر رابرت والپول و خاندان پیت، با فضای پس از صعود سلطنت هانوور در بریتانیا، پیدایش و صعود بورژوازی جدید ماوراء بحار سده هیجدهم و شکل‌گیری تفکر و ساختار سیاسی آن در قالب

در میان نخست‌وزیران بریتانیا، در دوران پس از والپول (1742) تا جرج کانینگ (1827) و آرتور ولزلی (1828)، اعضای خاندان پیت (ویلیام پیت بزرگ و کوچک) بیشترین و بی‌پرواترین پیوندها را با کانون‌های

خاندان گرنویل در اصل از شهسواران باکینگهام شایر بودند. سر ریچارد گرنویل "کینه‌توز"، دزد دریایی نامدار و "سگ دریایی الیزابت" نیای این خاندان است.

سال‌های اقتدار والپول دورانی تعیین کننده در تاریخ معاصر بریتانیاست؛ هم از نظر تثبیت و تحکیم ثبات و اقتدار خاندان سلطنتی هانوور، که اعقاب آن تا به امروز در رأس ساختار سیاسی بریتانیا و در قلب الیگارشی

در عصر الیزابت این میراث معنوی و سرمایه مادی در بنیاد موج انگلیسی غارت ماوراء بحار قرار گرفت و فرایند تکوین آریستوکراسی معاصر بریتانیا را شتاب بخشید.

به نوشته‌ی توماس ماکائولی، کهن‌ترین خاندان اشرافی بریتانیا خاندان دوور است که تبارشان به نیمه دوم سده یازدهم میلادی و به اوبری دوور اوّل، یکی از نورماندی‌های

مجموعه‌ای که آن را با نام "آریستوکراسی انگلستان" می‌شناسیم، در یک فرایند تدریجی، که هسته‌های نخستین آن در دوران جنگ‌های صلیبی تکوین یافت، نظام و سلسله مراتب درونی خاص خود را پدید ساخت.

الیگارشی بریتانیا در عصر ویکتوریا (1837- 1901) در رأس یکی از بزرگترین امپراتوری‌های مستعمراتی تاریخ جای گرفت؛ به تبع این اقتدار سیاسی به مروج برتری و سروری فرهنگ غرب در پهنه‌ی جهانی بدل شد و

ایران و سرزمین‌های همجوار آن در قرن‌های هشتم و نهم هجری شاهد تحولات و رخدادهای سیاسی متعدد و قابل توجهی بود که تأثیر بسزایی در سرنوشت آینده دنیای اسلام داشت. طی این دوره، شاهد فروپاشی برخی دولت‌ها و