1. در صحرای عرفات غل و زنجیر دنیا از یک بالت باز می شود و در مشعر غل و زنجیر دنیا از بال دیگرت. 2. چون وطن اصلی تو خانه ی خداست گفتند نمازت را در خانه تمام بخوانی.

1. قال رسول الله (ص) (مِن الذُّنوبِ ذنوبٌ لا تُغفَرُ إلاّ بِعَرَفات.)(1) «از جمله گناهان، گناهانی است که بخشیده نمی شود مگر در عرفات.»

یکی از سئوالات فراگیر برای زائرین خانه خدا آن است که یک زائر از کجا بداند حجّ او مقبول واقع شده است یا نه؟ و نشانه های قبولی حجّ و یا عمره چیست؟

یکی از صفات مثبت ایمانی و آرزوهای تربیتی و معنوی هر مؤمن، درخواست حجّ از خداست، آن هم درخواستی توأم با اشتیاق و احساس برتری تمام سالهای عمر. چنین نوع درخواستی

قال الصادق (ع): «هر کس وارد بازار عمومی و یا مسجد دشمنان اهل بیت (ع) شود و یک بار بگوید: «أشهد أن ...» (عملش) با حجّی مقبول برابری می کند.»

یکی از آموزه های اهل بیت (ع) به پیروان خود، آموزش راهکارهایی برای درک ثواب و آثار حجّ مقبول، آن هم با ثواب چند برابری است، هر چند انسان

یکی از مناسک حجّ، وقوف در عرفات، مشعر و مِنی می باشد. وقوف به معنای درنگ است و همچنان که در حجّ، در مواضعی چون: طواف، سعی بین صفا و مروه، کوچ از مکّه به عرفات،

یکی از اصول مدیریت حج، و عمره، آشنایی با حقیقت حجّ و شناخت یک الگوی تمام عیار و یک نمونه ی واقعی حجّ گذار و حاجی (قصد کننده) به سوی خدا است، چرا که

مبنای حجّ بر دو عنصر حیاتی توحید و ولایت استوار است. در جای جای جغرافیایی سرزمین وحی، نمادها و نمونه های خداپرستی و خداپرستان وجود دارد و در

بر اساس فرهنگ قرآن و اهل بیت (ع) برای هر مسلمان و بلکه هر انسانی پنج پدر معنوی وجود دارد.