چنانچه بزرگسالان برحسب لزوم در رفتار کودک مداخله ای کردند باید مراقب جریانات احساسی باشند که در همان حین برای کودک به وجود می آید و کاملا این جریانات را تحت کنترل داشته باشند.

بسیاری از مطالعات نشان می دهند که می توان ظرفیت کودکان را به کمک تجربیاتی که در مدرسه کسب می کنند برای همکاری در فعالیت های گروهی و نیز جهت بهبود فعل و انفعالات گروه دوستان و همسالان افزایش داد.

بزرگسالان پس از مشاهده رفتار شایسته و مناسب کودک باید با ارائه پاداش مناسب رفتار دلخواه را در او تقویت کنند.

تیم‌های موفق به ترتیب مراحل را طی می کنند، اگر نقطه ضعفی وجود داشته باشد، موجب کاهش تأثیر گروه و کیفیت ارتباط بین اعضای گروه خواهد بود.

زمانی که با رفتارهای تهاجمی و معترضانه مقابله می کنیم شناخت راه‌های جلوگیری از بروز مجدد آن، مؤثرتر از تمرکز مطلق به روی پاسخ به آن است.

میانجی باید اطمینان حاصل کند که همه افراد درگیر نزاع در محل حضور دارند و فضای آن محل برای حضور همه آنها کافی است.

تأثیر زمینه فعالیت گروهی و تشکیلاتی بر رفتار افراد، کاملا به اثبات رسیده است، بنابراین معلمان برای درک چگونگی اداره محیط یادگیری و به منظور افزایش روابط سازنده و نظم کلاس، نیاز به همکاری با یکدیگر دارند.

دانش آموزان شماتت شده احترام و اعتماد کمتری نسبت به سایر دانش آموزان برای خود قائلند.

پرخاشگری وقتی به وجود می آید که یک کودک به طور مکرر و به شکلی زننده مورد تمسخر قرار بگیرد.

در مورد کودکان کم سن و سال، والدین و یا مراقبین آنها مسئولیت جمع آوری این اطلاعات را برعهده دارند.