اگر آسمان، رحمتش را بر ما نمی گشاید و گرفتار چند و چون این دنیائیم، اگر دستانمان تنگ است و تنگدستی و نداری در حفره حفرهای دل هایمان لانه کرده و اگر گرانی سایه سنگینش را از ما نمی دارد؟ فقط به خاطر ناسپاسی...

رمضان ماه سلوک معنوی و تحول فکری، فرصت اصلاح اشتباهات گذشته و همچنین ماه ایثار و از خود گذشتگی و پرستش ‏خداوند است. مسلمانان در این ماه به تلاش بیشتر در پیروی از آموزه‌های اسلامی ترغیب می‌شوند.‏

امنیت گواراترین نعمت و ضروری­ترین نیاز اجتماعی است و اینکه ابراهیم (علیه‌السلام) در مرحله نخست دعای خود برای اهل مکه امنیت طلب می­کند نشانه اهمیت امنیت و اولویت آن نسبت به سایر نعمت­ها است.

راه انس با هر چیزی، ارتباط زیاد با آن است و این مطلب از نظر روان شناختی، مسلم و غیر قابل انکار است.

خوشبختانه ماه رمضان، مساجد از رونق خاصی برخوردار است و سعی و تلاش مؤمنان این است که نمازهای خود را به جماعت و در مسجد اقامه نمایند.

مژده بخشایش لغزش‌ها و گناهان فرصتی است تا گناه کاران به سوی خدا بازگرداند و با او پیمان ببندند که از گناهان دست بشویند و خود را اصلاح کنند و گذشته را جبران نمایند.

گرچه محاسبه اعمال منحصر به زمان خاصی نیست؛ اما ماه مبارک رمضان فرصت مناسبی برای حسابرسی اعمال و عملکرد سالیانه است.

قرآن کریم در سوره بقره مستمندان و نیازمندان را به چند گروه تقسیم می‌کند و توجه به هر یک را بر اساس اولویت بندی مورد تأکید قرار میدهد.

روزه فقط امساک از اکل و شرب نیست، بلکه شرائطی دیگر هم همراه آن است، تعهد و مسؤولیت‌های انسان در برابر روزه، این فریضه الهی زیاد است.

به خلاف مهمانی‌های دنیوی، که پذیرایی از مهمانان با خوردنی‌های دنیوی و لذت‌های مادی است، خداوند متعال انسان‌های مؤمن را با عوامل معنوی و لذاتی اخروی پذیرایی می‌نماید.