دیدگاه رایج در تبیین عمل گرایانه، نگرش هدف وسیله ای است که در آن، علائق عمل گرایانه به جای هدف، و شواهد به جای وسیله می نشینند.

برخی از مواضع فوکو نیز بطور ضمنی حاکی از در نظر گرفتن حالتی اولیه برای بدن اند. باتلر با اشاره به این نگاه حداقلی فوکو به بدن، آن را با موضع جامعه شناختی وی در تعارض می بیند.

تبارشناسی عمق را بازیچه میداند و به جای جستجوی آن، به سطح وقایع و جزئیات کوچک می پردازد.

در تحلیل فلسفی ، مفاهیم به صورت تحلیلی مورد بررسی قرار می گرفتند تا عناصر معنایی یک مفهوم، روابط میان این عناصر و روابط میان یک مفهوم با سایر مفاهیم که به نحوی با آن ارتباط دارند، مورد کاوش قرار گیرد.

در کتاب «تاریخ جنون»، فوکو سعی می کند معانی و ابعاد متعارض جنون را نیز بررسی کند. وی از یک سو، جذابیت جنون را معطوف به حیوانیت نهفته در آن می داند.

سیالیت بحث‌های فوکو سبب شده تا ساختار استنتاجی فرانکنا در پژوهش حاضر، به گونه ای منعطف تر به کار گرفته شود.

از منظر فوکو، سه نظام طرد گفتمانی، یعنی سخن ممنوع، بخش بندی موضوع و ارادت به حقیقت معمولا دست اندر کار شکل دهی به نظام های معرفتی و ساختن نظمها بازی های حقیقت و خطا هستند.

شکستن حدود فرهنگی و فراتر رفتن از آن، یکی از نتایج تحلیل تبارشناختی است. بنابراین، فراتر رفتن از حدود فرهنگی "اکنون"، یکی از اهدافی است که تحلیل‌های تاریخی فوکو به دنبال آن است.

از نظر فوکو، هویت فردی یا اجتماعی زمان حال افراد، در درجه نخست برآمده از شرایط تاریخی ویژه‌ای است که داشته اند.

از منظر فوکو، تاریخ مجموعه ای از پراکندگی‌ها و تکه تکه‌هایی است که در نگاه نخست، پیوستگی و تکامل مینمایند اما در حقیقت، تکه‌هایی جداشده، اتفاقی و بدون جهت گیری بسوی هدفی واحدند.