در جو اجتماعی مملو از بی اعتمادی، روابط از دوستی‌های مشکوک و نافرجام گرفته تا رو دربایستی‌ها و ملاحظه کاریها، مصلحت جویی‌ها، پنهان کاری‌ها، بازیها و در نهایت انواع دشمنی‌ها پیش می رود..

اصولا چرا باید انسان مرتکب خطا و خلافی بشود و سپس بخواهد برای این که مورد سرزنش دیگران قرار نگیرد، دچار خطای بزرگتر و گناه عظیم تری همچون دروغ گردد.

امام علی راز قدرتمندی و تصمیم و اراده ی پیامبران را در ساده زیستی و بی پیرایگی آنان می داند.

یکی از عواملی که در ساده زیستی مردم مؤثر است، بی پیرایه بودن زندگی رهبران و کارگزاران و الگو‌های جامعه است.

ممکن است این توهم پیش آید که در این زمانه که عصر تکنولوژی و پیشرفت است، ساده زیستی ممکن نیست و اساسا سخن گفتن از این مقوله، بیهوده و نا به جاست، زیرا ماهیت تکنولوژی، زهد و ساده زیستی را برنمی تابد.

هر چند ساده زیستی به عنوان اصلی ثابت در زندگی پیامبر و ائمه شناخته می شود، اما طبیعی است که این اصل در اوضاع و احوال گوناگون و اعصار مختلف، صورت و شکل مناسب آن زمان را پیدا می کند.

سادگی و بی پیرایگی فرستادگان الهی، به عنوان اصلی اصیل، جلوه ای خاص در رفتار، معاشرت و نشست و برخاست آنان دارد

زهد، حالتی است روحی و زاهد از آن نظر که دل بستگی‌های معنوی و اخروی دارد، به مظاهر مادی زندگی بی اعتناست.

وضعیت آینده هر انسانی وابسته به کارهایی است که امروز انجام می دهد. از این رو لازم است در آغاز هر کاری نتیجه آن را بسنجد و میزان تأثیر آن را در سرنوشت خویش باز شناسد

برای این که بذر ارزشمند انضباط به برگ و بار بنشیند و آدمی در سایه سار آن به آرامش و سعادت برسد، مداومت و شکیبایی بسیار، بایسته است.