وجود قران خودش دلالت می کند که وحی و از جانب خداست و غیر خدا حتی پیامبر را توان ایجاد چنین کتابی ندارد. با صراحت تمام هم اعلام کرده که از جانب خداست و پیامبر و غیر پیامبر را در ایجاد آن دخالتی نیست .

هرچند تشابه میان این دو دیدگاه که [که در این مقاله بررسی می‌شود] برای خواننده روشن خواهد شد، اتهام عالمان اهل سنت علیه نظریه پردازان اندیشه‌ی شیعی و صوفی را مبنی بر وام‌گیری از اندیشه‌ی یهودی و مسیحی

جابری در عین نوآوری به سنت اندیشه‌ی دینی ملتزم است. به عبارت بهتر، او در نوآوری‌های خود بر میراث و فرهنگ و مصادر دینی اسلامی تکیه دارد. از این‌رو، نسبت به مشکلاتی که اندیشه‌ی اسلامی با آن مواجه است

درباره‌ی زمان آغاز وحی میان نویسندگان علوم قرآن و اهل حدیث و تاریخ‌نویسان اختلاف است. بخشی از روایات شیعه، مبعث و نزول نخستین آیات را در چهل سالگی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) دانسته‌اند: در روایتی...

علی (علیه‌السلام) کیفیت و مراحل دریافت وحی - از مبدأ تا وصول آن به پیامبران - را بیان فرموده‌اند: «چنین بود که بر رسول پایینی از رسولان آسمان وحی می‌شد و رسولان آسمان، پیام را به رسولان زمینی می‌رساندند...

گزارش شده که رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) در عین عظمت روحی، هنگام دریافت وحی دچار غشوه و از خودرفتگی می‌شدند. این حالت به چه دلیل بوده و آیا روایات اهل بیت (علیهم‌السلام) این مسئله را تأیید می‌کنند.

اطمینان پیامبران به وحیانی بودن پیام دریافتی، موضوعی بسیار مهم است. شک کردن در وحیانی بودن پیام دریافتی، ارزش آن را ساقط می‌کند. این بحث می‌تواند به وحیانی بودن الفاظ قرآن کمک کند.

امام باقر (علیه‌السلام) در بیان تفاوت رسول، نبیّ و محدَّث، ضمن ترسیم نوعی از ارتباط با عالم غیب و آسمان، دریافت کننده را محدَّث نامیده‌اند: «... و أما المحدث فهو الذی یحدث فیسمع و لا یعاین و لا یری فی...

امام صادق (علیه‌السلام) نوعی از دریافت وحی را بدون واسطه دانسته‌اند. زراره از امام درباره‌ی غشوه‌ی عارض بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) هنگام نزول وحی پرسید و حضرت در پاسخ فرمود: «ذلک إذا لم یکن...

بحث در موضوع مشترک هفت سوره‌ای است که آغاز آنها، حرفهای مقطعه‌ی «حم» ذکر شده است، و این هفت سوره بنام «حوامیم سبعه» معروفند. چون حرفهای مقطع اوائل سور، رمزی است به مضمون آن سور و مضمونهای این هفت سوره...